سه چرخه های هیجان انگیز

به نقل از وبسایت مهندس فرهاد کاشانی: از بچگی که سه چرخه سوار می شدم می دانستم که اگر با سه چرخه کمی سریع بپیچم ، چپ می شود ولی در دوچرخه این حالت وجود نداشت.
بعدها که ATV اختراع شد ابتدا شرکت هایی مانند YAMAHA سه چرخه های موتوری ساختند و خیلی زود دریافتند که سه چرخه ها زود چپ می شوند و به همین علت خیلی زود آنها را به چهارچرخه تبدیل کردند.

در این میان شرکت هایی مانند مورگان سالها بود که اتومبیل های خود را به سه صورت سه چرخه معکوس می ساختند که دو چرخ در جلو داشت و یک چرخ در عقب. این سه چرخه ها تعادل بهتری از نوع قبلی داشتند که هنوز علت آن از نظر فیزیکی برایم روشن نیست ولی بالاخره پیدا خواهم کرد.

در این میان سه چرخه های معکوس به دو نوع دیگر هم به بازار عرضه شدند. مدل پیاجیو که دو چرخ جلو خیلی نزدیک به هم بودند و خواص موتورسیکلتی موتورسیکلت حفظ شده بود و مدل CAN-AM که سه چرخه فاصله چرخهایش زیاد بود و دور زدنش دیگر شبیه موتورسیکلت نبود.

به مثال زیر توجه کنید

امیدوارم که این جدول که مشابه آن را در جائی ندیده ام به شما احساس رانندگی سه چرخه ای مانند CANAM و SLING SHOT را توجیه کند.
شما روی سه چرخه CANAM با فرمان موتور احساس موتورسیکلت بودن دارید. نوع سوار شدنتان مانند موتورسیکلت است ولی بدنتان مثل ماشین حرکت می کند و مغز شما باید مرتب کار بکند و به شما بگوید که این سه چرخه ای که سوارید موتورسیکلت نیست. برای من بعد از سیصد کیلومتر تجربه با CAN AM طی سه روز مختلف باید بگویم که سواری آن برایم INTUITIVE (ذاتی) نبود و در واقع COUNTER INTUITIVE بود یعنی من باید مرتب با خودم می جنگیدم که مثل موتورسیکلت با آن رفتار نکنم. هر بار که می خواهید بپیچید می خواهید مثل موتورسیکلت بدنتان را بطرف داخل پیچ بپیچانید ولی موتورسیکلت شما مانند ماشین به سمت مخالف خم می شود و ستون فقرات شما متحمل فشاری اندک می شود.

در روز سوم سواری به CAN AM در یک موتورسیکلت فروشی تجربه سواری با پولاریس SLINGSHOT (تیرکمان سنگی) را هم برای ده کیلومتر پیدا کردم. اولاً شما روی صندلی اتومبیل می نشینید و کمربند می بندید و جلویتان فرمان قرار دارد پس شما احساس ماشین سوار شدن را دارید و پولاریس هم مانند ماشین حرکت می کند و اگر عقب آنرا نگاه نکنید و دنبال چرخ عقب نگردید شما سوار به یک ماشین اسپرت عادی هستید و رفتارش کاملاً ماشین گونه است و شما بدون فکر می توانید آنرا رانندگی کنید. یادم هست که در روز دوم CAN AM سواری به یک مسیر پیچ در پیچ رفتیم و من داشتم فکر می کردم که اگر رانندگی در این مسیر با ماشین درجه مشکلی اش ۵ باشد،‌ یک موتورسیکلت در همین مسیر مشکلی اش ده است و CAN AM درجه اش ۱۵ می باشد زیرا سر هر پیچ باید فکر می کردم که با فرمان موتور چه بکنم چون شما در موتورسیکلت وقتی به راست می پیچد در واقع فرمان موتور را دارید به سمت چپ می دهید (فکر نکرده بودید؟ این دفعه دقت کنید). ولی در CAN AM دسته را به راست می گردانید. خلاصه این موتورسیکلتی است که درست برعکس موتورسیکلت عمل می کند ولی در اسلینگ شات شما این مشکل را ندارید و زندگی راحت تری دارید. قیمت اسلینگ شات با CAN AM تقریباً یکی است. جنس پولاریس کمی به نظر کم کیفیت تر می آید. پولاریس دنده دستی است و کلاچ دارد. CAN AM دنده سیکونشال پدالی دارد بدون کلاچ.

موتور CAN AM در دو مدل روتکس V2 و روتکس L3 می‌آیند ولی پولاریس با موتور ۲٫۴ لیتری چهارسیلندر خطی جنرال موتورز می آید. شتاب پولاریس ۴٫۶ ثانیه است و جی جانبی ۱٫۵ را تحمل می کند ولی فکر نمی کنم CAN AM بتواند چنان شتاب جانبی را تحمل کند. کلاً موتورسیکلت ها کمترین جی جانبی را تحمل می کنند و ماشین ها بیشترین. حدس می زنم شتاب یک جی بتواند سوارکار را از روی موتور بیرون بیاندازد ولی در ماشین اسلینگ شات شما در صندلی اسپرت خود رفته اید و با کمربند هم وصل هستید.

مدل های چهارچرخه اسپرت مانند کی تی ام کراس بو و ماشین توفان آریادیزل هم وجود دارند که البته چهارچرخه هستند و حتی از سه چرخه های پولاریس مانند هم بهترند.

حرف آخر
اگر من ۲۷۰۰۰ دلار پول اضافه داشتم آیا یکی از دو سه چرخه را می خریدم؟ CAN AM را که خیر ولی پولاریس را ممکن بود.

پولاریس مانند ماشین بتمن بوده و در خیابان مورد توجه افراد قرار می گیرد و قیافه جالبی دارد. اگر چهارچرخه اینها ارزان بود آنرا به سه چرخه ترجیح می دادم. بماند که سه چرخه هایی مانند مورگان و تی رکس قیمت های بالایی دارند و مورگان به ۹۰۰۰۰ دلار و تی رکس به ۶۰۰۰۰ دلار فروش می روند.

طبق قانون اکثر ایالت ها برای راندن این سه چرخه ها شما احتیاج به تصدیق رانندگی و کلاه کاسکت دارید اما یکی دو ایالت بجای گواهینامه ماشین ، گواهینامه موتور می خواهند.