اگرچه هنوز هیچکس روزانه برای جابجایی از خودروهای کاملا خودران استفاده نمی‌کند، این تکنولوژی پیشرفت خیلی خوبی داشته و به اشکال مختلف در زندگی روزمره از آن استفاده می‌شود. سوپر کروز کادیلاک و اتوپایلوت تسلا برخی از سیستم‌های پیشرفته در این زمینه هستند. البته این تکنولوژی در آب و هوای بد دچار مشکل می‌شود.
خودروهای خودران علاوه بر نقشه‌های پرجزئیات، از دوربین و سنسورهای لیزری برای مسیریابی استفاده می‌کنند. مشکل اینجاست که در آب و هوای بارانی، برفی و مه‌آلود قابلیت دید کاهش یافته و تاثیر این تکنولوژی‌ها کم می‌شود.
پژوهشگران آزمایشگاه علوم کامپیوتر و هوش مصنوعی دانشگاه MIT در حال کار روی راه‌حلی برای بهبود تکنولوژی خودروهای خودران از طریق بررسی زیرجاده هستند. آن‌ها برای این کار از تکنولوژی رادارهای نافذ زمین استفاده می‌کنند. خودروها برای استفاده از این تکنولوژی، پالس‌های الکتریکی به زمین می‌فرستند تا مشخصات جاده را نگاشت کنند.
این پالس‌های الکتریکی به نوعی اثرانگشت جاده را می‌سازند و
خودرو می‌تواند با استفاده از آن اطلاعات و بدون استفاده از دوربین و سنسورهای لیزری مسیرش را انتخاب کند. این تکنولوژی زمانی بیشتر به کار می‌آید که جاده با برف پوشیده شده و قابلیت دوربین‌ها در تشخیص خطوط جاده کاهش یابد.
طبق گفته پژوهشگران، این نقشه‌ها بیشتر از نقشه‌های سنتی قابل اتکا هستند. البته این تکنولوژی به تنهایی قابل استفاده نیست، چون خطرات روی جاده مثل عابران، دیگر خودروها و موانع مختلف را در نظر نمی‌گیرد.
هنوز تا استفاده از این تکنولوژی در خودروها زمان زیادی باقی مانده، اما این گام جدیدی برای پیشرفت خودروهای خودران است.
