سیستم های استارت / استاپ موتور، نخستین بار در خودروهای سوپر اسپرت یا لوکس به گار کرفته شدند و این روزها در حال گسترش به تمامی محصولاتی هستند که از موتورهای درون سوز استفاده می کنند. این امکان وجود دارد که اگر در چند سال آینده خودرویی خریداری کردید، پس از یک یا دو ثانیه روشن ماندن درجا، سیستم استارت/استاپ به صورت خودکار اقدام به خاموش نمودن موتور نماید. ادعا می شود اختراع سیستم استارت/استاپ ، دومین اختراع برتر در زمینه خودرو پس از خلق برف پاک کن شیشه جلوست. برخی خودروسازان این سیستم را تکنولوژی میکرو هیبرید لقب می دهند.
مزایا سیستم استارت/استاپ
در حقیقت، مزایای اصلی سیستم استارت/استاپ یا شروع به کار است که این تکنولوژی را محبوب کرده است. این تکنولوژی به رانندگان اجازه می دهد تا مصرف سوخت خودروی خود را مدیریت کنند و علاوه بر آن، گازهای گلخانه ای کمتری تولید کنند. این امتیاز به آنها اجازه می دهد بدون آن که پول بیشتری را صرف خرید خودروهای هیبریدی یا الکتریکی کنند، بتوانند سهمی مفید در کاهش آلودگی هوای شهرهایشان داشته باشند.
همانطور که می دانید، این سیستم در توقف های کوتاه مدت سیستم احتراق داخلی موتور را خاموش می کند و اگر توقف طولانی شود، موتور به صورت کامل خاموش می گردد. پس از آنکه توقف راننده به پایان رسید و او پایش را از روی ترمز برداشت یا کلاچ را برای تعویض دنده حرکت داد، موتور به صورت اتوماتیک روشن می شود. خودروهای امروزی، این انتقال از حالت خاموش به روشن را در مدت زمانی بسیار کوتاه، در حد یک ثانیه، و به آرامی هرچه تمام تر انجام می دهند.
معایب سیستم استارت/استاپ
اما این سیستم در عین مزایا، معایبی هم دارد. برای مثال از آنجایی که این سیستم تمرکز بر شروع به کار سریع موتور دارد، فشار بسیار زیادی را بر موتورهای درون سوز اعمال می کند که در طولانی مدت، باعث افزایش استهلاک و کوتاه شدن عمر موتور می شود. اما چرا به این خودروهای میکرو هیبرید گفته می شود؟ معمولا در محصولاتی که با تمرکز بر سیستم استارت/استاپ ساخته می شوند، باتری های بزرگی به کار گرفته می شود و این باتری ها با ترمز گرفتن خودرو شارژ می شوند تا زمانی که موتور خودرو خاموش می شود، وظایف معمول خودرو را بر عهده بگیرد.
استفاده از دو نوع سیستم شروع به کار در خودروسازان معمول است. سیستم اول از یک متناوب ساز استارت داخلی یا ISG استفاده می کند که به صورت تناوبی، موتور را راه اندازی می کند. در سیستم دوم، یک سیستم استارت با وظیفه اصلی روشن کردن موتور استفاده می گردد که آن را روز می نامند. هر دو سیستم گران قیمت نیستند و خودروسازان می توانند بسته به علاقه، از هر کدام از این سیستم ها استفاده کنند. هم چنین این سیستم ها نسبت به آن چه که در زیر کاپوت یک هیبرید کامل قرار دارد، وزن کمتری دارند و فشار کمتری به شاسی وارد می کنند. اما همانطور که گفتیم، همه چیز در مورد این سیستم ها فوق العاده به نظر نمی رسد.
سیستم استارت-استاپ موتور اتومبیل های مدرن، سطح بسیاری از تجهیزات را دارند که به صورت الکترونیکی کنترل می شود، از جمله، خود سیستم استارت، چراغ ها، سیستم تهویه، سیستم صوتی و حتی کیسه های هوا. هنگامی که موتور خاموش می شود، توزیع کننده اصلی ولتاژ نیز خاموش است و این سیستم ها غیرفعال می شوند. به همین دلیل است که در بسیاری از خودروها، باتری هایی قرار دارد تا در هنگامی که موتور خاموش می شود، این باتری برق مورد نیاز سیستم های یاد شده را تامین کند.
مشخص است که این باتری تحت فشار شدیدی قرار دارد و در زمانی کوتاه تر از زمان استاندارد، مستهلک می شود.
مدرن بودن به هر قیمت!
بسیاری فکر می کنند که پیش از تولید و طرح ریزی خودروها، هزاران مهندس نسبت به بررسی سیستم های آن ها اقدام می کنند تا هیچ مشکلی در آن ها وجود نداشته باشد، اما باید بدانید که رقابت شدید خودروسازان در قرن بیست و یکم موجب شده تا آنها سعی کنند هرچیزی را به مشتریان بفروشند و در تلاش برای فروش محصول خود به هر نحوی، از هیچ تلاشی فروگذار نمی کنند. هر شرکتی که در این دوره قادر به فروش خودرو نباشد، از گردونه رقابت حذف خواهد شد.
علاوه بر مشکلات قبلی، باید در نظر داشته باشید که اکثر خودروهای امروزی، به جای موتورهای حجیم شش و هشت سیلندر، از موتورهای کوچکتر چهار سیلندر و مجهز به توربوشارژر استفاده می کنند که لازم است تا اصول لازم در نگهداری آن ها مد نظر قرار بگیرد. به خصوص اینکه موتورهای مجهز به توربوشارژر باید مدت زمانی را درجا کار کنند و سپس خاموش شوند. سیستم استارت/استاپ به شدت باعث می شود تا استهلاک این پیشرانه ها افزایش و عمر آنها کاهش یابد. به همین منظور، در توربوشارژر های ساخت بی ام و یا مرسدس بنز، از نوع یاتاقانی هستند که روغن را خنک و آب را سرد نگه می دارند تا دمای موتور از حد معینی بالاتر نرود. با این وجود، هنوز هم باقی مانده های سوخته ناقص در سیستم احتراق خودرو وجود دارد و مشکل به طور کلی رفع نشده است.
حتی اگر خودروی شما پیشرانه توربوشارژر نداشته باشد، استارت زدن های گاه و بیگاه موجب نابودی زودهنگام سیستم استارت خواهد شد. یک موتور معمولی، در طی عمر خود بین پنجاه هزار تا صد هزار بار استارت می خورد. خودرویی که مجهز به سیستم استارت/استاپ باشد، در دوره عمر خود بیش از یک میلیون بار استارت خواهد خورد. علاوه بر آن، تجهیزات داخلی خودرو در این فاصله متوقف شده و روغن بین آنها سرد می شود. شروع مجدد به حرکت این قطعات و سایش آنها به یکدیگر، فرسودگی شدیدی را در مجموعه قوای فنی ایجاد می کند. برای جلوگیری از چنین فرسایش عظیمی، پیشنهاد می شود که این سیستم در مواقعی که ممکن است توقف های پی در پی و کوتاه مدت داشته باشید، خاموش گردد. حتی می توانید مصرف سوخت اقتصادی این گونه خودروها را فراموش کرده و به طور کلی این سیستم را خاموش نمایید.
