ماشین برلیانس H320

در سال 2013 میلادی، شرکت خودروسازی برلیانس رسماً از خانواده سری H300 در مدل‌های ‌هاچ‌بک H320 و سدان H330 رونمایی کرد و یکسال پس از معرفی، توانست به فروش بیش از 53 هزار دستگاه در سال 2014 میلادی دست پیدا کند. به دنبال موفقیت این خودرو در بازار چین، برلیانس در سال 2015 راهی بازار ایران شد و موفق شد با تکیه بر طراحی مناسب و امکانات قابل قبول نماینده‌اش، در بازار کشورمان هم فروش بسیار خوبی را تجربه کند و در مدل‌های سدان به رقیبی سخت برای بسترن B30، جیلی GC6، رنو تندر 90 اتوماتیک، جک J5 و خودروی پژو پارس اتوماتیک تبدیل شود. مدل محبوب هاچ‌بک هم رقابت نزدیکی با ساندرو اتوماتیک، دانگ فنگ H30 کراس، پژو 206 تیپ 5 و بعد از آن 207i را آغاز کرد.
از ویژگی‌های مثبت برلیانس H320 میتوان به مواردی نظیر طراحی خوب و هماهنگ بدنه، فرمان نرم، پایداری قابل قبول، استفاده از زنجیر تایم در موتور و شتاب و کشش کافی در نسخه 1.65 اشاره نمود که تمامی اینها در کنار آپشن‌های قابل قبول (در نمونه اتومات)، نماینده پارس خودرو را به گزینه‌ای مناسب در میان رقبا تبدیل نموده‌اند. البته در این بین میتوان به مشکلاتی نظیر نامشخص بودن ایمنی، کیفیت پایین متریال داخل کابین، عدم ارائه اطلاعات صحیح از فرمان به دستان راننده و کمبود آپشن در نسخه دنده‌ای هم اشاره نمود.

با ورود به داخل کابین برلیانس H320 با فضایی ساده روبرو میشویم که هرچند جذابیت‌های قسمت بیرونی را ندارد اما زشت و زمخت هم به چشم نمی‌آید. در واقع اینجا سادگی حرف اول و آخر را میزند و به غیر پشت آمپرهای اسپرت و فرم خمیده انتهای کنسول میانی، خلاقیت دیگری در داخل اتاق به چشم نمیخورد. میتوان گفت که کابین H320 تا حدودی اقتصادی‌تر از بیرون ماشین به نظر میرسد، بخصوص که کیفیت نه چندان مناسب متریال مورد استفاده این احساس ارزان بودن و اقتصادی بودن را بیشتر جلوه داده است.

کابین برلیانس H320

البته با تمامی این صحبت‌ها اگر قرار بر مقایسه با رقبایی در سطح رنو ساندرو باشد باید اعتراف کرد که برلیانس کارش را خوب انجام داده چرا که اینجا از غربیلک فرمان گرفته تا اهرم تعویض دنده و کنسول و دریچه‌های تهویه، همگی از آنچه در ساندرو دیده بودیم ظاهر شیک‌تری دارند اما در قیاس با رقیبی مثل H30 کراس مقداری ساده‌تر به نظر میرسند.
در خصوص فضاسازی و ارگونومی هم وضعیت کلی ماشین در سطح قابل قبولی قرار دارد، یعنی اینجا فضای پا و سر و محفظه صندوق به نسبت انتظاری که از یک خودرو هاچ‌بک میرود مناسب است و از نظر دید به اطراف و دسترسی به ادوات هم مشکل خاصی وجود ندارد. البته برلیانس از نظر راحتی صندلی‌ها و کیفیت سواری بهترین گزینه این رده به حساب نمی‌آید اما با این حال میتواند با کمی ارفاق سرنشینان را راضی نگاه دارد.

یکی از کارت‌های برنده اصلی سری H300 برلیانس در همین بحث طراحی ظاهری رو میشود. نمونه صندوقدار یا همان H330 خودرو خوش قیافه‌ای است اما نسخه هاچ‌بک H320 با بهره‌مندی از فرم بنده هماهنگ‌تر در قسمت انتهایی، ظاهر جوان پسندانه‌تر و جالب‌تری را به نمایش گذاشته است. البته در قسمت جلوئی هم تفاوت‌های اندکی میان دو مدل هاچ‌بک و صندوقدار وجود دارد و فرم کلی سپر جلو نسخه H320 از حال و هوای اسپرت‌تری بهره میبرد.

برلیانس H320

در واقع میتوان گفت برلیانس H320 از آن دسته خودروهای چینی است که با الگوبرداری صحیح از خودروسازان اروپایی (نظیر ب ام و) و استفاده اصولی از حجم‌ها و خطوط منطقی، به ظاهری هماهنگ و شیک دست یافته که پس از گذشت سالها از زمان معرفی اولیه هنوز هم خیلی دموده نشده است. البته اگر از طراحی این مدل خسته شده‌اید میتوانید با پرداخت مقداری هزینه اضافه به سراغ نمونه کراس یا همان C3 برلیانس بروید. در مدل C3 افزایش حدود 1.8 سانتیمتری شاسی از زمین در ترکیب با روف رک‌های روی سقف ظاهر پر ابهت‌تری به ماشین بخشیده‌اند. همچنین در مدل کراس اضافه شدن زیرسپرهای جدید، فلاپ‌ها و رکاب های پلاستیکی پیرامونی، و رینگ‌های 16 اینچی متفاوت، در بهبود ظاهر ماشین تاثیر گذار بوده‌اند و چهره برلیانس را مقدرای اسپرت‌تر و با مد روز هماهنگ‌تر نموده‌اند. هر چند در باطن این دو مدل تفاوت فنی خاصی با یکدیگر ندارند و تازه مدل C3 بدلیل بالا رفتن مرکز ثقل، در پیج ها اندکی ضعیف‌تر از مدل هاچ‌بک ساده عمل میکند.

همانطور که اشاره کردیم پارس خودرو در ابتدا برلیانس سری H300 را با موتور ضعیف 1.5 لیتری روانه بازار نمود که هرچند در نسخه دنده‌ای مشکل چندانی نداشت اما در مدل اتوماتیک ضعیف عمل میکرد؛ در واقع گیربکس اتوماتیک 4 سرعته نسبتاً قدیمی پاورتک، بدلیل فاصله زیاد میان ضرائب دنده‌ها و همچنین پرت بیشتر انرژی در قیاس با نسخه 5 سرعته دستی، نیاز به پیشرانه قویتری داشت و آن موتور 1.5 لیتری 103 اسبی پاسخگوی نیازهایش نبود. اما خوشبختانه پارس خودرو با شناسایی این مشکل اقدام به اصلاح و ارتقاء محصول خود نمود و در اواخر سال 1396پیشرانه بزرگ‌تر 1.65 لیتری را جایگزین مدل قبلی کرد. در این مدل اضافه شدن 11 اسب بخار قدرت و 16 نیوتن‌متر گشتاور در کنار اصلاح ضرائب گیربکس به بهبود حدود 1.4 ثانیه‌ای شتاب اولیه و کمرنگ شدن مشکل کشش در سربالایی‌ها انجامید.

موتور برلیانس H320

حالا موتور برلیانس با 114 اسب بخار قدرت (در دور 6000) و 154 نیوتن‌متر گشتاور (در دور 4000) قادر است در نسخه اتوماتیک شتاب صفر تا صد 13.1 ثانیه و مدل دنده‌ای 12.1 ثانیه را در شرایط استاندارد ثبت کند که حداقل در برابر رقبای این رده اعداد قابل قبولی است. البته روی کاغذ این افزایش حجم به افزایش مصرف سوخت منتهی میشود اما جالب است بدانید که در عمل و دنیای واقعی افزایش قدرت و بهبود ضرائب گیربکس باعث شده کمتر از قبل مجبور به پر کردن دور موتور شوید و در نتیجه مصرف کلی سوخت در عمل تفاوت چشمگیری با موتور کوچک‌تر نخواهد داشت.

برلیانس H320 به عنوان یک هاچ‌بک میان رده چینی از امکانات متوسطی نظیر کیسه هوا برای راننده و سرنشین کناری، ترمزهای مجهز به ABS و EBD، تهویه مطبوع، سانروف برقی، سنسور و دوربین دنده عقب، نمایشگر مرکزی مجهز به رهیاب ماهواره‌ای و سیستم کیلس (مختص نسخه‌های جدیدتر اتوماتیک) بهره میبرد که در قیاس با امثال ساندرو مناسب است و در برابر سایر رقبای قیمتی هم میتواند تا حدودی حرف‌هایی برای گفتن داشته باشد.
اما در خصوص ایمنی H320 نمیتوان با اطمینان خاطر صحبت کرد چرا که حتی گزارشی از تست تصادف این خودرو در موسسه C-NCAP چین هم در دسترس نیست و در نتیجه استاندارهای ایمنی واقعی‌اش در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

از میان گزینه‌های محدود موجود در بازار کشور میتوان از خودروهایی نظیر پژو 207i ،رنو ساندرو و دانگ فنگ H30 کراس به عنوان رقبای برلیانس H320 یاد کرد. در این بین نماینده پژو بواسطه حضور طولانی برادرش 206 در بازار از قطعات فنی ارزانتر و شبکه خدماتی گسترده‌تر بهره میبرد. ضمن اینکه در بازار دست دوم نیز شرایط بهتری در قیاس با نماینده برلیانس دارد. البته گیربکس پاورتک H320 مشکلات جعبه دنده AL4 پژو را ندارد و در سرعت‌های بالاتر هم پایداری نماینده کشور چین مقداری بهتر می‌باشد.
در خصوص رنو ساندرو میتوان گفت که محصول رنو از نظر دوام و استهلاک با اختلاف از حریف چینی خود برتر است و از نظر بازار دست دوم نیز، خیلی راحت‌تر به پول نقد نزدیک میشود. همچنین در کشور ما اعتبار برند رنو (حتی اگر ساندرو را داچیا بدانیم) از برلیانس بالاتر است. اما در عوض H320 با طراحی مقداری جذاب‌تر و پایداری اندکی بهتر و چند آپشن اضافه میتواند نظرات جوانان را بیشتر به خود جلب نماید. و در آخر در مورد H30 کراس هم باید گفت، نماینده دانگ فنگ با داشتن ایربگ‌های جانبی، کابین مقداری جذاب‌تر و سواری نرم‌تر و بهره‌مندی از قطعات فنی مشترک با خانواده 206 میتواند گزینه‌ای منطقی به نظر برسد، بخصوص که این ماشین مقداری ازرانتر هم هست. اما در طرف مقابل برلیانس H320 هم در پارامترهایی نظیر طراحی بیرونی پخته‌تر، پایداری مقداری بهتر و موتور 1.65 لیتری اندکی قویتر قادر است دست برتر را در برابر هموطنش داشته باشد.