اواخر آذرماه 1401، مراسم افتتاح خط تولید انبوه اتوبوس‌های برقی مدل "ای-آتروس" تولید شرکت ایران خودرو دیزل، با حضور مسئولان وزارت صنعت، معدن و تجارت، نمایندگان مجلس و شهرداری کرج برگزار شد. این مراسم با استقبال گسترده مسئولین دولتی و فعالان صنعت حمل و نقل همراه بود که نشان از اهمیت این رویداد در تحول صنعت حمل و نقل عمومی در کشور دارد.
ظرفیت تولید سالانه این خط، 3 هزار دستگاه اتوبوس برقی است که از سالن‌ها و خطوط مونتاژ اتوبوس دیزلی آتروس با افزودن تجهیزات مورد نیاز برای نصب باتری، موتور برقی و اتصالات الکتریکی بهره می‌گیرد. احداث این خط تولید با هدف تولید انبوه، بومی‌سازی و کاهش هزینه‌های تمام‌شده اتوبوس‌های برقی صورت گرفته است.
اتوبوس‌های برقی تولیدی این خط، مجهز به موتور 350 کیلوواتی با حداکثر گشتاور 3500 نیوتن متر هستند که توان و شتاب اولیه بسیار بالاتری نسبت به مدل دیزلی دارند. این خودروها از طریق اتصال به شبکه مخابراتی، به مرکز کنترل از راه دور متصل شده و امکان نظارت و هشداردهی به راننده در خصوص رفع عیب‌های احتمالی نرم‌افزاری و سخت‌افزاری را دارند. با توجه به وجود زیرساخت‌های لازم، امکان استفاده از فناوری خودروهای خودران هوشمند نیز در آینده برای این محصولات فراهم خواهد بود.
اتوبوس برقی e-آتروساتوبوس برقی e-آتروس می‌تواند تا شیب 20 درصدی بالا رود و ظرفیت حمل 80 مسافر دارد. با شارژ کامل باتری 350 کیلووات ساعتی آن، برد مفید 250 کیلومتری امکان‌پذیر است. همچنین سیستم بازیابی انرژی ترمزی و حرکت در سرازیری در این مدل تعبیه شده است که منجر به افزایش برد عملیاتی خواهد شد.
این اتوبوس دو سال گارانتی یا 200 هزار کیلومتر ضمانت دارد. موتور آن ۵ سال و باتری آن ۸ سال گارانتی شده است. گستردگی دوره پوشش گارانتی بیانگر اطمینان سازنده نسبت به کیفیت و قابلیت اطمینان بالای این محصول می‌باشد. این محصول موفق به اخذ استانداردهای لازم در حوزه طراحی، ساخت و ایمنی و همچنین دریافت جوایز ملی نوآوری نیز شده است.
اتوبوس برقی e-آتروس؛ نخستین اتوبوس برقی ایرانی تولید انبوه اتوبوس برقی آتروس می‌تواند به عنوان الگویی برای سایر تولیدکنندگان اتوبوس در کشور جهت حرکت به سوی الکتریفیکاسیون ناوگان حمل و نقل عمومی باشد. کاهش آلودگی صوتی و هوا، کاهش مصرف سوخت فسیلی و صرفه‌جویی اقتصادی از مزایای مهم جایگزینی اتوبوس‌های برقی به جای مدل‌های دیزلی است. البته محدودیت‌هایی همچون برد عملیاتی پایین‌تر نسبت به اتوبوس‌های دیزلی و نبود تعداد کافی جایگاه سریع‌شارژ در سطح شهرها از موانع توسعه گسترده این خودروهاست.
بدیهی است با مشارکت بخش خصوصی و واردکنندگان خودرو، امکان تکمیل زیرساخت‌ها، توسعه مدل‌ها و ظرفیت‌های تولید و در نتیجه دستیابی به یک ناوگان بهینه و پاک، فراهم خواهد آمد.
