همیشه برای خرید یک خودروی مناسب، خریداران ویژگیهای بسیاری را مد نظر میگیرند تا بتوانند انتخاب مناسبی داشته باشد. زیرا برای خرید خودرو علاوه بر درنظر گرفتن نیازهای شخصی و بودجه درنظر گرفته شده، باید نگاهی بلندمدت نیز در انتخاب داشته باشیم. ولی ممکن است برخی اوقات میان دو خودرو با ویژگیهای مشابه دچار دوگانگی شوند و انتخاب یک گزینه از میان دو خودروی موردنظر کاری دشوار برای خریداران باشد. البته انتخاب میان خودروهای داخلی چندان کار سختی بهنظر نمیرسد، زیرا به دلیل تنوع کم محصولات، میتوان با کمی جستوجو و مشورت کردن، گزینه مورد نظر را خریداری کرد. اگر قصد خرید یک سدان اقتصادی شهری در بازه قیمتی 30 تا 40 میلیون تومان را دارید، دو گزینه رنو تندر 90 و پژو پارس، خودروهایی هستند که می توانید با نگاهی بلندمدت اقدام به خرید آنها کنید. به همین منظور قصد داریم در این مقاله به بررسی فنی و وضعیت بازار این دو خودرو بپردازیم.
تندر 90، خودرویی کم استهلاک و اقصادی
اواسط دهه 80 صحبتهایی از حضور برخی از مدلهای رنو در ایران به گوش میرسید که نهایتاً با آمدن رنو لوگان یا همان تندر 90 به ایران، شاهد تولید این خودرو در دو کارخانه ایرانخودرو و پارسخودرو بودیم. تندر 90 یا همان ال90، سدانی اقتصادی با طراحی کاملاً ساده و بیآلایشی بوده که توانست در همان سالهای ابتدایی به دلیل کیفیت مونتاژ قابل قبول و سواری نرم و آرام، علاقهمندان زیادی را به سوی خود بکشاند. تندر 90 در ابتدا با چند تیپبندی مختلف که شامل آپشنهای متفاوتی بود تحت عنوان E0، E1 و E2 به بازار عرضه شد. البته لازم به ذکر است که این روزها فقط شاهد عرضه نسخه فول آپشن این خودرو یا همان E2 از سوی تولیدکنندگان به بازار هستیم. شاید واژه فول آپشن چندان برازنده این خودرو نباشد، اما در مقایسه با تیپهای نامبرده، این مدل دارای امکانات بیشتری نظیر شیشهبالابر برقی هر چهاردر، چراغهای مهشکن جلو و عقب، تنظیم آینههای جانبی برقی، ایربگ راننده و سرنشین، قفل مرکزی با کنترل از راه دور، کامپیوتر سفری، ترمز ABS ، فرمان هیدرولیک و قفل کن شیشههای عقب است. خودرویی که در این مقاله به بررسی آن پرداختیم، تندر 90 نسخه E1 مدل سال 89 بوده که در مواقع نسخه نیمه فول تندر بهشمار میرود. این خودرو از برخی امکانات نظیر شیشه بالابر برقی عقب، آینههای جانبی برقی، فرمان هیدرولیک، ترمز ABS ، ایربگ سرنشین جلو، چراغ مهشکن جلو و رینگ آلومینیومی برخوردار نبوده.
پژو پارس، خودرویی با پرستیژتر از 405
در سال 1379 فیسلیفت جدیدی از پژو 405 تحت عنوان پژو سفیر به بازار معرفی شد که چندی بعد با تغییر نام مواجه شد ولی چندی بعد به پژو پرشیا تغییر نام داد و هم اکنون در بازار با نام پژو پارس عرضه میشود. تغییرات ظاهری از جمله چراغهای اسپرتتر، بدنهای با خطوط تند و تیز و زه درهای متفاوت، سبب شد تا استقبال خوبی از این سدان آشنا در بازار شود. پژو پارس در طی این سالها با چندین مدل به بازار عرضه شد که از جمله میتوان به پارس LX، پارس سال و پارس ELX اشاره کرد. کیفیت ساخت و مونتاژ پژو پارس خوب و راضی کننده بوده ولی در بعضی از نمونههای تولیدی، مالکان پژو پارس الایکس از پایین بودن کیفیت ساخت و مونتاژ و وجود سر و صدای اضافی در داخل کابین شکایت دارند. از نظر آپشن و تجیزات پژو پارس با توجه به قیمتش خودرویی کامل به نظر میرسد و در مقایسه با تندر 90 گزینهای کاملتر بهشمار میرود، همچنین نمونههای پارس سال و الایکس که چندسالی است توسط ایرانخودرو به بازار عرضه میشود، دارای داشبوردی دو رنگ با طراحی جدیدتر بوده که بخش هایی از تودوزی شامل پارچه و تریم طرح چوب است.
مقایسه طراحی ظاهری و کابین
در بخش طراحی اگر بخواهیم این دو خودرو را با یکدیگر مقایسه کنیم، باید بگوییم که برنده از پیش تعیین شده این رقابت پژو پارس بوده که باتوجه به نظر اکثریت خریداران، پژو پارس از مقبولیت بیشتری میان خریداران برخوردار است. با این حال باید بگوییم که تندر 90 در نمای جلو دارای چراغهای کریستالی شفافی است که توانسته تاحدودی طراحی ساده و کلاسیک آن را تعییر دهد. جلوپنجره بزرگ در نسخههای فول دارای زه کروم بوده که نمایی اسپرتتر و زیباتر را برای تندر به ارمغان آورده است. اما در نسخه E1 جلوپنجره پلاستیکی مشکی رنگ تاحدودی زیبایی خودرو را تحتالشعاع قرار داده است. همچنین در نمای جانبی رینگهای آلومینیومی درنظر گرفته شده برای نسخه فول، بر زیبایی این خودرو افزوده است. اما نسخه نیمه فول دارای رینگ فولادی به همراه قالپاق پلاستیکی است که برای بسیاری از خریداران خوشایند نیست. نمای عقب تندر نیز به دلیل سادگی و بزرگ بودن در صندوق عقب، دارای چهرهای خسته کننده و قدیمی است. در آنسوی میدان ظاهر پژو پارس به گونهای بوده که اکثریت اقشار جامعه در گروههای سنی متفاوت آن را میپسندند. یکی دیگر از نکات ظاهری پژو پارس، هماهنگ بودن طرح بدنه آن بوده که نکتهای مثبت و پسندیده در طراحی خودرو به شمار میرود. در نمای جلو چراغهای کشیدهتر از پژو 405 که با طرح کریستالی شفاف به بازار عرضه میشود، ظاهری اسپرتتر و بروزتر را برای پارس پدید آورده است. در نمای جانبی تفاوت اندکی با پژو 405 وجود دارد که تنها در زه روی درها و رکاب نصب شده زیر آنها قابل مشاهده است. در نمای جانبی نیز تغییرات شامل تغییر محل نصب کردن پلاک از روی سپر به درصندوق بوده که همین موضوع سبب شد ظاهر کاملا متفاوتی بوجود آید. همچنین چراغهای خطر متفاوت نسبت به پژو 405، برای بسیاری از مخاطبان خوشایند بوده.
اما در بحث مقایسه طراحی کابین این دو خودرو نیز باید به تفاوتهای زیادی اشاره کرد. که اصلیترین مورد را میتوان به سادگی طرح کابین اشاره کرد. شباهت ظاهری داشبورد و کابین پژو پارس با پژو 405 موردی است که برای بسیاری از خریداران خوشایند نبوده، اما نمونههایی که از سال 93 به بعد دستخوش تغییر در داشبورد و تودوزی پژو پارس شده، ظاهری بروزتر و مورد پسندتر را ایجاد کرده است. همچنین صندلیهای راحت، طراحی مناسب غربیلک فرمان و فضای کافی اتاق از جمله نکات مثبتی است که در کابین پژو پارس قابل مشاهده است. درون کابین تندر 90 همهچیز به سادگی طراحی شده و رنگ طوسی، چهرهای یکنواخت را برای کابین ایجاد کرده است. اما میتوان از نکات مثبت کابین تندر، به راحتی صندلیها، دید مناسب و فضای کافی برای سرنشینان نام برد.
از جمله امکانات رفاهی پژو پارس سال میتوان به سیستم تهویه اتوماتیک، تريم دورنگ، قطعات دكوراتيو طرح چوب، شيشه بالابر برقي درهاي جلو و عقب، آينه هاي جانبي برقي راهنمادار، يستم صوتی پيشرفته مجهز به موبايل هندزفری، بلندگوی عقب، كيسه هوای راننده و سرنشين، دماسنج روی داشبورد، بازکن در صندوق عقب از داخل اتاق، سيستم اتولاک (قفل شدن درها پس از حرکت) و مسترلاک ( با يک دکمه همه درها قفل و باز میشوند) و اتوفلاشر (در ترمزهای شديد با کاهش ناگهانی سرعت، فلاشرها روشن میشوند) و تايمر چراغ سقف و آگاه كردن راننده از وضعيت باز و بسته شدن درب خودرو توسط چراغهای راهنما و چراغ سقفی و LED داخل جلوآمپر و سيستم اخطار سرقت ساده با استفاده از بوق خودرو بجای آژير دزدگير.
همچنین امکانات تندر 90 نیز که در ابتدای مقاله به آن اشاره شد، در نسخه فول E2 نیز بسیار کمتر از پژو پارس سال بوده، به همین خاطر اگر امکانات رفاهی در اولویت انتخاب قرار دارد، باید بگوییم پژو پارس گزینهای ایدهآل تر خواهد بود.
مقایسه مشخصات فنی
در بحث مقایسه فنی این دو محصول، باید در ابتدا به نوع پژو پارس اشاره کنیم، زیرا تنوع در تیپبندی این محصول سبب شده تا پیشرانههای متفاوتی روی آن نصب شود، پژو پارس الایکس دقیقا از همان پیشرانه TU5 نصب شده روی پژو 205 تیپ 5 بهره میبرد که از یک موتور چهار سیلندر 1578 سیسی با توان تولید 110 اسببخار تشکیل شده است. همچنین پارس سال که البته خودروی مورد نظر در این مقاله نیز از نوع پارس سال بوده، دارای پیشرانه چهار سیلندر با حجم دقیق 1761 سیسی است که حداکثر توان آن 100 اسببخار در 6000 دور بر دقیقه است، همچنین حداکثر گشتاور تولید ده توسط این موتور 153 نیوتون متر بوده که سبب شده شتاب قابل قبولی از این سدان خانوادگی دریافت شود.
رنو تندر 90 از پیشرانه معروف K4M بهره میگیرد که پس از تندر 90، این پیشرانه روی رنو ساندرو نیز استفاده شده است. این پیشرانه با حجم دقیق 1598 سیسی توانایی تولید 105 اسببخار و گشتاور 148 نیوتون متری را دارد.
از نکات قابل توجه در سواری پژو پارس، وزن بالای آن بوده که چسبندگی قابل توجهی را در سرعتهای بالا برای این خودرو به ارمغان آورده است. اما سیستم تعلیق در تمامی خودروهای داخل از کیفیت پایینی برخوردار بوده، در عین حال باید گفت عیب عمدهای در سیستم تعلیق این خودرو مشاهده نشده است. شتابگیری حتی در سرعتهای بالای 100 کیلومتر با اشاره کوچکی به پدال کاملاً محسوس بوده و موتور 1.7 لیتری این خودرو شما را به سبقتگیری و حتی رانندگی اسپرت ترغیب میکند. اما در آنسوی میدان می توان به بیصدا بودن موتور تندر 90 در دور موتورهای پکمتر از 3000 دور در دقیقه اشاره کرد که این موضوع در شهرهای بزرگ و شلوغ مانند تهران که اغلب در ترافیک باید رانندگی کرد، میتوان نکته مثبتی بهشمار رود. علاوهبر این سواری نرم و بدون ضربه و تکان از خصوصیات بارز تندر 90 است. تندر 90 ارتفاع بیشتری از سایر خودروهای هم سطح خود دارد و شاید به همین دلیل باشد که بیش از سایر رقبا مانند 206 سرعت را به راننده نشان میدهد. از نکات منفی این خودرو باید به زاویه کور در هنگام دور زدن و مخصوصا دید بسیار کم آینه بغل اشاره کرد، که این موضوع در رنو ساندرو به دلیل استفاده کردن از آینه بزرگتر تاحد زیادی برطرف شده است.
نتیجهگیری پایانی
از آنجایی که دو خودروی مورد نظر از لحاظ امکانات رفاهی تفاوتهای زیادی با یکدیگر دارند، برای نتیجهگیری از نسخه فول آپشن تندر 90 یا همان E2 یاد خواهیم کرد. هردوی این خودروها در بازار از اهمیت ویژهای برخوردار هستند، زیرا علاوهبر استهلاک کم، دارای قطعات یدکی بسیاری در تمامی نقاط کشور هستند. همچنین وجود نیروی متخصص برای تعمیر این خودروها یکی از نکات مثبتی است که خریداران با خیالی آسوده میتوانند اقدام به خرید هر یک از این خودروها کنند. اما اگر بخواهیم نتیجهگیری کلی در خصوص این دو خودرو داشته باشیم، باید بگوییم اگر طراحی و امکانات رفاهی، از اهمیت چندانی برای شما برخوردار نیست،، تندر 90 خودرویی است که میتوانید با خیالی آسوده اقدام به خرید آن کنید. زیرا استهلاک کم و هزینه نگهداری پایین این خودرو سبب میشود تا سالیان سال بدون دغدغه اقدام به سفر با این خودرو کنید. اما اگر میخواهید خودرویی که خریداری میکنید از امکانات رفاهی بهتری برخوردار باشد و دارای ظاهری شکیلتر باشد، پژو پارس گزینهای است که میتواند شما را راضی کند. همچنین بازار کارکرده این خودرو نیز نسبت به تندر 90 از وضعیت بهتری بهرهمند بوده. البته باز باید بگوییم که اگر برنفس خود غلبه کنید و با چهره بسیار ساده و کابین کسل کننده رنو تندر 90 کنار بیایید، قطعاً در بلندمدت به دلیل استهلاک کمتر، دردسرهای کمتری را تحمل خواهید کرد.
در پایان از دانیال محبوبی دوست مالک محترم هر دو خودرو جهت در اختیار قرار دادن به منظور تست و بررسی کمال تشکر و قدردانی را داریم.
مشخصات فني |
مدل | تندر ۹۰ | پژو پارس |
پيشرانه | ۴ سیلندر خطی | ۴ سیلندر خطی |
حجم موتور | ۱۵۹۸ سی سی | ۱۷۶۱ سی سی |
حداکثر قدرت | ۱۰۵ اسب بخار | ۹۷ اسب بخار |
حداکثر گشتاور | 148 نیوتن متر | ۱۵۵ نیوتن متر |
شتاب رسمي | ۱۰.۲ ثانیه | ۱۲ ثانیه |
مصرف سوخت ترکيبي | ۸.۳ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر | ۹.۳ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر |
وزن | ۱۱۵۵ کیلوگرم | ۱۱۶۵ کیلوگرم |
قيمت | ۳۹ میلیون تومان | ۳۷ میلیون تومان |