مقدمه
در دنیای امروزی کشورهای زیادی نیستند که درصد بالایی جمعیت جوان داشته باشند. در واقع به غیر از برخی کشورهای آفریقایی و آسیایی، جمعیت اغلب کشورهای غربی در قاره های اروپا و آمریکا به سرعت به سمت پیر شدن می رود و البته در آسیا نیز ژاپن در این زمینه زبانزد است.
اما ایران به لطف شمار زیاد متولدین دهه 60، جزو جوان ترین کشورهای جهان به شمار می آید و ترکیب جمعیتی فوق العاده ای در رده سنی 20 تا 35 سال دارد، اما برخلاف این واقعیت بازار کشورمان از خودروهای اسپرت و جوان پسند خالی است و ظاهرا تدبیری نیز برای تغییر این وضعیت اندیشیده نمی شود.
در رده های قیمت پایین، ایران خودرو و سایپا تقریبا کوچکترین حرکتی در زمینه ساخت و عرضه محصولات هیجان انگیز برای مشتریان جوان انجام نمی دهند و در رده های قیمتی متوسط نیز خودروسازان چینی تاکنون از عرضه چنین خودروهایی غفلت کرده اند.
از این رو می توان گفت که برای قشر وسیعی از جمعیت جوان کشورمان عملا هیچ انتخاب جذابی در بازار خودرو وجود ندارد، حتی در میان خودروهای وارداتی با قیمت بیش از 100 میلیون تومان نیز پای جنسیس کوپه به دلیل وضع قانون منع واردات خودروهای لوکس از بازار ایران بریده شد، تویوتا GT86 به دلیل نامعلومی از سبد محصولات ایرتویا کنار رفت و مدل های مختلف ب ام و به عنوان نمایندگان خودروهای لوکس و اسپرت در بازار همگی بیش از 280 میلیون تومان قیمت دارند.
با این تفاسیر پر واضح است که چرا حتی گرایش جوانان نیز به خودروهای کراس اوور افزایش یافته و تقاضای چندانی در بازار برای خودروهای سریع کوپه یا کروک دیده نمی شود، حتی در مناطق آزاد نیز اوضاع چندان بهتر نیست و در پی وضع قوانین عدم شماره گذاری خودروهای آمریکایی و خودروهای لوکس (با حجم موتور بیش از 2.5 لیتر)، به جز مدل های دست دوم کامارو و موستانگ عملا گزینه چندان هیجان انگیز دیگری وجود ندارد، اما علیرغم تمام این مسائل، تصمیم گرفتیم تا در واپسین روزهای تابستان بی ام و Z4 و شورولت کامارو نسل قبل را به عنوان دو نمونه از هیجان انگیز ترین خودروهای اسپرت پلاک ملی و منطقه آزاد را با یکدیگر مقایسه کنیم تا ببینیم با رعایت بازه قیمتی و مشخصات فنی کدام یک می تواند گوی سبقت را از دیگری برباید.
طراحی ظاهری
ظریف یا قلدر، تمام تفاوت سبک طراحی این دو خودرو را می توان با همین دو لغت توصیف کرد، بی ام و Z4 بی تردید از طراحی زیبایی به سبک اروپایی با دماغه ای کشیده و صندوق عقبی کوتاه برخوردار است و شورولت کامارو نسل قبل هم نه در جزییات، بلکه در شمای کلی بدنه می تواند خشن و دوست داشتنی جلوه کند و تا حدی طرفداران کلاسیک ماسلکارها را به سوی خود جلب نماید، البته این روزها نسل جدید کامارو با جزییات بدنه بیشتر جایگزین خودرو حاضر در این تست شده است اما به دلیل وضع قوانین تازه، امکانی برای واردات مدل های جدید به کشورمان وجود ندارد، بی ام و Z4 نیز چند ماه پایانی حضور خود بر خط تولید را می گذراند و احتمالا در اوایل سال 2018 با نسل کاملا جدیدی که بر روی پلت فرم مشترک با تویوتا سوپرا شکل گرفته، جایگزین خواهد شد.
فضای داخل کابین
ب ام و Z4 نقش رودستر (کروکی دو نفره) را برای ب ام و بازی می کند و برخلاف نسل قبلی خود، در نسخه سقف ثابت (کوپه) به بازار ارائه نمی شود، اما کامارو علیرغم فشردگی فضای نشستن سرنشینان عقب به عنوان یک کوپه 2+2 نفره در بازار حاضر است، از این رو قیاس این دو خودرو چندان اصولی به نظر نمی رسد اما می توان گفت که کامارو به هرحال کاربردی تر از ب ام و ظاهر می شود و برخلاف تصور با توجه به شرایط آب و هوایی کشورمان استفاده از Z4 به عنوان یک خودرو کروکی لذت بخش چندان هم آسان نیست، گرمای شدید تابستان، سرمای خشک زمستان و شرایط متغییر آب و هوایی بهار و پاییز در کنار مسائل مربوط به ایمنی و اشغال شدن فضای صندوق عقب، سبب می شود که مالکین خودروهای کروکی، همواره نتوانند از باز کردن سقف خودرو خود لذت ببرند.
مشخصات فنی
تقریبا تمامی بی ام و هایی که از سال 2012 به بعد در ایران عرضه شده اند به موتورهای چهارسیلندر خطی به حجم دولیتر به همراه توربوچارجر مجهز هستند، البته تا قبل از سال 2014 که قانون منع واردات خودروهای لوکس تصویب نشده بود، تعداد مدل های شش و هشت سیلندر نیز در ایران فروخته می شدند اما نمونه های چهارسیلندر از آن زمان تا یکسال قبل تنها معدود به سری پیشرانه های N20 هستند که در دو تیپ 2.0 و 2.8 عرضه شده اند. خودرو مورد آزمایش ما از تیپ نخست بوده و به دلیل فشار (بوست) کمتر توربو چارجر، تنها یارای تولید 184 اسب بخار قدرت را دارد اما خوب است بدانید که قدرت نسخه قوی تر 2.8 ب ام و Z4 به 245 اسب بخار می رسد و مدل های شش سیلندر 3.5 نیز 306 اسب بخار قدرت دارند.
در مقابل کامارو هم با پیشرانه های V6 و V8 به مناطق آزاد ایران راه یافته است اما نمونه مورد آزمایش متناسب با بی ام و، از نسخه ضعیف تر (V6) انتخاب شده است تا قیاس بین این دو خودرو اسپرت حداقل از این زاویه منطقی باشد.
موتور 3.6 لیتری این مدل یارای تولید قدرتی در حدود 327 اسب بخار را دارد که به شکل قابل توجهی بیشتر از توان تولیدی پیشرانه بی ام و به نظر می رسد. در عوض گیربکس شش سرعته اتوماتیک خودرو مورد آزمایش از نظر تکنولوژی و تعداد ضرایب دنده، یارای مقاومت در برابر گیربکس هشت سرعته بسیار پیشرفته بی ام و را ندارد. همچنین از حیث وزن و سیستم تعلیق نیز، برتری از آن بی ام و به نظر می رسد چرا که با توجه به سنگینی 1.8 تنی و سیستم تعلیق نیمه مستقل، کامارو نمی تواند به اندازه بی ام و چست و چابک ظاهر شود.
تجربه رانندگی
با توجه به چهره خشن و خاص بودن کامارو در خاک سرزمینی ایران (که تنها به صورت گذر موقت دیده می شود)، هیجان بیشتر برای نشستن پشت فرمان این خودرو کاملا پذیرفتنی به نظر می رسد، اما کافیست در را باز کردن و خود را بر روی صندلی راننده مستقر کنید تا با دنیایی از طراحی ساده و پلاستیکی مواجه شوید و بخش قابل توجهی از هیجان خود را از دست بدهید. در واقع سادگی طراحی یکی از اصول کلاسیک و فراگیر بین خودروهای آمریکایی و به خصوص کلاس ماسلکار و پونی کار محسوب می شود اما در مقایسه با کابین تر و تمیز ب ام و می توان کامارو را مانند شلوار جینی توصیف کرد که در مقابل شلوار کتان قرار گرفته است. به هرحال پیشرانه را روشن کرده و به آرامی حرکت را آغاز می نماییم، در دور موتورهای پایین اثر چندانی از سر و صدای گوشنواز پیشرانه شنیده نمی شود اما کافیست بعد از اعمال تغییرات اندکی در سیستم اگزوز، پدال گاز را تخت کنید تا حتی راندن مدل V6 نیز لذت بخش توصیف شود. اگر به نشریات بین المللی نگاهی بیاندازید، می بینید که این مدل در بسیاری موارد با هیوندای جنسیس کوپه مقایسه شده است، چرا که ساختار و مشخصات هر دو خودرو حداقل بر روی کاغذ با یکدیگر هم پوشانی زیادی دارد اما می توان به جد گفت که کامارو شخصیتی متفاوت نسبت به جنسیس کوپه را ارائه می دهد و علیرغم هندلینگ نه چندان دلچسبش از فرمان دقیق تری بهره می برد و قابل پیش بینی تر ظاهر می شود.
البته اگر بر این تصور هستید که مهندسان آمریکایی توانستند احساسی اروپایی را به این مدل تزریق کنند، باید بگوییم که حداقل در نسل پنجم چنین اتفاقی نیافتاده است. در واقع اگر به محض پیاده شدن از کامارو به سراغ بی ام و Z4 بروید، در خواهید یافت که گویی از اسب بارکش پیاده شده و بر زین یک اسب اصیل مسابقه ای نشسته اید. موقعیت قرار گیری راننده از نظر ارتفاع صندلی و زاویه فرمان در بی ام و اصولی تر به نظر می رسد، هرچند با توجه به کاپوت کشیده بی ام و ، دید و تسلط راننده کامارو بر محیط پیرامون خود را نخواهید داشت اما ب ام و به شکل دقیق تری می تواند احساس راندن یک خودرو اسپرت را به شما القا کند.
هماهنگی فوق العاده موتور و گیربکس و تعداد دنده های بیشتر گیربکس در هنگام رانندگی شهری کاملا متفاوت از کامارو احساس می شود و البته شکی نیست که بی ام و با این پیشرانه ضعیف، یارای انتقال حس سریع و خشن بودن مانند کامارو را ندارد، اما برای رانندگی نرم و روان در ترافیک جاده ای مانند چالوس، رانندگی با بی ام و تمیز تر به نظر می رسد.
در مقایسه شتاب گیری غیر رسمی نیز شرایط کمی عجیب و غریب رقم می خورد، در حالی که بر روی کاغذ کامارو می تواند با توجه به قدرت بسیار بیشتر از پس بی ام و بر بیاید اما با توجه به کیفیت سوخت و ارتفاع زیاد محل مورد آزمایش از سطح دریا، این بی ام و بود که در ابتدای حرکت از کامارو پیشی می گرفت. در نهایت نیز پس از چند مرتبه تکرار به این نتیجه رسیدیم که بهره مندی بی ام و از توربو چارجر در کنار ارتفاع زیاد باعث می شود که اختلاف عملکرد دو خودرو در زمینه شتاب به حداقل ممکن کاهش یابد و از این لحاظ چندان تفاوت محسوسی بین این خودروها دیده نمی شود.
نتیجه گیری
در نهایت می توان گفت که هر دو خودرو دوست داشتنی و لذت بخش احساس می شوند اما هریک به سبک خاص خود احساس جذابیت و سرعت را به شما منتقل می کند، کامارو قطعا از نظر فنی قرابت بیشتری با شرایط نامساعد ایران دارد و از نظر طراحی ظاهری و صدای پیشرانه نیز خشن تر ظاهر می شود، اما با موتور V6 نمی تواند روح جنگ طلب خود را تمام و کمال به نمایش بگذارد و تا حدی زیادی از این مسئله زجر می کشد.
بی ام و اما حتی با این پیشرانه نیز می تواند در جاده ای کوهستانی و هوایی مطبوع، لبخند رضایت را بر لبانتان بنشاند، اما در مقابل نسبت به کیفیت سوخت حساس تر بوده و با تنها 2 سرنشین به اندازه کامارو کاربردی به نظر نمی رسد. از این رو انتخاب بین این دو خودرو بسیار سخت و سلیقه ای به نظر می رسد اما با توجه به ممنوعیت واردات نسل جدید خودروهای آمریکایی به مناطق آزاد، می توان گفت که برای تردد آزادانه یا خرید نمونه های صفر کیلومتر، این روزها بی ام و Z4 به تنها گزینه قابل دستیابی در بازار ایران مبدل شده است و متاسفانه انتخاب قابل توجه دیگری در این کلاس وجود ندارد. با این وجود نسل جدید شورولت کامارو در صورت عرضه در ایران به راحتی می توانست بدل به جذاب ترین خودرو حاضر در چنین رقابتی شود.
مشخصات فني |
مدل | بی ام و Z4 | شورولت کامارو |
پيشرانه | ۴ سیلندر خطی توربو | شش سیلندر V شکل |
حجم موتور | ۲ لیتر | ۳.۶ لیتر |
حداکثر قدرت | ۱۸۴ اسب بخار در ۵۰۰۰ دور بر دقیقه | ۳۲۷ اسب بخار در ۶۸۰۰ دور بر دقیقه |
حداکثر گشتاور | ۲۷۰ نیوتن متر در ۱۲۵۰ دور بر دقیقه | ۳۸۵ نیوتن متر در ۵۸۰۰ دور بر دقیقه |
شتاب رسمي | ۶.۹ ثانیه | ۶ ثانیه |
مصرف سوخت ترکيبي | ۶.۸ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر | ۹.۵ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر |
وزن | ۱۴۲۰ کیلوگرم | ۱۵۵۸ کیلوگرم |
قيمت | حدود ۲۵۰ میلیون تومان | نا موجود در بازار داخلی |