مقدمه
بی ام و همیشه در بازار ما جزو برندهای لوکس و البته پر طرفدار خودرویی بوده و بسیار از جوانان این برند را به دلیل عملکرد فوق‌العاده و طراحی جسورانه دوست داشته‌اند. اما در سال‌های اخیر، رقابت این شرکت چنان داغ و سخت شده که در مواردی تصمیمات اشتباهی نیز گرفته شده و باعث خلق محصولاتی شد که عمر طولانی را تجربه نکردند.
بی ام و طی چند سال گذشته با تصمیماتی عجیب و غریب به خوبی توانسته به همگان ثابت کند که می‌تواند محصولی تولید کند که دوست‌داشتنی نیست! جرقه این موضوع در سال 2011 خورد که بی ام و تصمیم گرفت با حذف سری 3 کوپه و کانورتیبل و جایگزین کردن اتاق 4 به جای آن تغییری بزرگ در محصولاتش ایجاد کند. هرچند مدل‌های سری 4 و سری 2 بسیار جذاب بودند اما تولید سری 3 و سری 5 جی‌تی کم حرف و حدیث ایجاد نکردند و طراحی نه‌چندان عامه‌پسند سری‌های GT بی ام و به مذاق منتقدان خوش نیامد و موجب تاختن به بی ام و شد.
اما نمایشگاه خودرو تهران در سال گذشته که پس از وقفه‌ای 11 ساله به تهران بازگشته بود با حضور گسترده واردکنندگان و ... همراه بود. وقتی سری به غرفه پرشیا خودرو نماینده بی ام و زدیم به خودرویی با نام 218i اکتیو تورر برخوردیم که در کلاس MPV قرار می‌گیرد و پرشیا خودرو تمام خودروهای جذاب بی ام و را رها کرده بود و دیفرانسیل جلوی عجیب بی ام و را به غرفه آورده بود.
حال پس از گذشت چندماه به ملاقات این خودرو رفتیم تا ضمن بررسی ظاهری آن در فراغ بال تجربه رانندگی با آن را با شما خوانندگان عزیز به اشتراک بگذاریم. با تیم تست خودروبانک همراه باشید.
طراحی ظاهری
سری 2 بی ام و اکتیو تورر از پلت فرمی مشترک با مینی کوپر بهره می‌برد. جالب اینکه با توجه به کلاس اینگونه خودروها که در رده MPV قرار می‌گیرند، روی کارت ماشین این خودرو هاچبک درج شده است! با توجه به طراحی این خودرو می‌توان بازار هدف بی ام و را بانوانی دانست که شتاب بالا چندان اهمیتی برایشان نداشته، در عین حال که علاقه‌مند هستند سوار بر خودرویی باکیفیت شوند و برای متفاوت بودن ترجیح می‌دهند برند بی ام و را برگزینند.
البته با توجه به فضاسازی مناسب کابین و صندوق بار می‌توان سری 2 اکتیو تورر را مناسب خانواده‌هایی دانست که آخر هفته به سفر می‌روند و پدر خانواده با آرامش و اهل رانندگی آرام است.
طراحی کلی این خودرو با آن که پویایی مناسبی داشته و از خطوط سیال روی بدنه آن استفاده شده، اما آن حس همیشگی محصولات بی ام و را منتقل نمی‌کند و از آن دست خودروهای محدود بی ام و می‌باشد که در خیابان چشم‌ها دنبالش نمی‌کنند! به عبارت ساده‌تر بی ام و با تولید این خودرو نشان داد می‌تواند خودرویی نیز تولید کند که در خیابان آنچنان هم دوست‌داشتنی نیست!
باید قبول کرد که به همان مقدار که پورشه در تولید خودروهای غیر اسپرت مثل پانامرا، کاین و ماکان موفق بوده، بی ام و و مرسدس با تولید خودروهای MPV از نظر طراحی ناموفق بوده‌اند.
نمای عقب خودرو مشابه اکثر محصولات بی ام و با دو چراغ L مانند تزئین شده‌اند، اما در نهایت چهره‌ای محافظه‌کار و خانوادگی را رقم زده‌اند.
درست است که ما بر طراحی این خودرو انتقاد کرده‌ایم و آن را فاقد هیجان دیگر محصولات بی ام و می‌دانیم، اما باید این موضوع را نیز در نظر داشت که بی ام و این محصول را برای خانوانه‌های پرجمعیت و استفاده این چنینی طراحی کرده و شاید برای این قشر از مشتریان، این طراحی کافی و مناسب باشد اما با پیش زمینه تولید محصولات هیجان انگیز بی ام و، درک این نوع طراحی محافظه‌کارانه کمی صبر می‌طلبد!
طراحی کابین و فضای داخلی
با بازکردن درب خودرو اولین نکته‌ای که به چشم می‌آید فرمان M سه‌پره معروف بی ام و است. طراحی کلی کابین برخلاف سایر محصولات بی ام و با مقداری تفاوت همراه است. شاید مهم‌ترین موردی که در کابین با سایر محصولات بی ام و تفاوت دارد، محفظه‌ای بزرگ در داشبورد میانی است که برای قرار دادن وسایل بسیار مناسب می‌باشد.
در جای جای خودرو یعنی روی دربهای جانبی، داشبورد و کنسول، فضاسازی برای قراردادن اجسام صورت گرفته است. کیفیت کلی کابین با دور دوزی‌هایی آبی رنگ در قسمت‌های مختلف خودرو در وضعیت مطلوبی به سر می‌برد.
در ردیف جلو و عقب فضای مناسب برای سرنشینان وجود دارد و خبری از تماس سر با سقف و یا پای سرنشینان عقب با صندلی جلو نیست، مضاف بر اینکه ردیف دوم صندلی‌ها برای راحتی بیشتر سرنشینان قابلیت خواباندن دارد. در قسمت صندوق بار فضای زیادی برای قرار دادن کیف، ساک و ... در نظر گرفته شده تا برای سفرهای برون شهری از کمبود فضا رنج نبرید.
دو تفاوت نیز با محصولات معمول بی ام و در این خودرو دیده می‌شود. یکی استفاده نکردن از سیستم iDrive است که دنده آن همانند بی ام و X1 به صورت معمولی است و دیگری نوع نمایش سیستم HUD است. در بالای داشبورد و جلوی راننده یک صفحه در بیرون قرار دارد و اطلاعات روی آن نمایش داده می‌شود در صورتیکه در اکثر مدل‌های بی ام و این اطلاعات روی شیشه جلو نمایش داده می‌شود.
از نظر ارگونومیک و دسترسی به امکانات بی ام و باید گفت با توجه به شباهت کابین محصولات این کمپانی به هم، این امکان به راحتی صورت می‌گیرد و باید گفت که فضای داخلی بی ام و 218i اکتیو تورر بسیار جادار، مناسب استفاده خانوادگی و سفرهای برون شهری است و هر چقدر از نظر طراحی این خودرو محافظه‌کار بوده، اما در عوض در داخل خودرو فضاهای بسیار زیاد و مناسب برای استفاده و کاربردی وجود دارد.
قوای فنی
پرشیا خودرو مدل اکتیو تورر را با دو مدل 225i و 218i وارد بازار کشور کرده است. مدل 225i به پیشرانه‌ای 2 لیتری 4 سیلندر مجهز می‌باشد که به لطف بهره‌گیری از توربوشارژر می‌تواند 231 اسب بخار قدرت و 350 نیوتن متر گشتاور را تولید کند. همچنین گیربکس استفاده شده در مدل 225i از نوع 8 سرعته خودکار می‌باشد که انتقال قدرت به چرخ‌های جلو صورت می‌گیرد. جالب است بدانید که اکتیو تورر اولین محصول بی ام و بود که به صورت دیفرانسیل جلو عرضه شد و موج انتقادات بسیاری را نیز در پی داشت اما رفته رفته فروش مناسب آن در بازارهای جهانی تصمیم بی ام و را برای تولید این نوع خودرو توجیه کرد.
خودروی مورد نظر روز تست مدل 218i اکتیو تورر بود که مشخصات فنی آن به این ترتیب است. موتور 1.5 لیتری 3 سیلندر خطی مجهز به توربوشارژر توئین اسکرول که قادر خواهند بود 136 اسب بخار قدرت و 220 نیوتن متر گشتاور را تولید کنند. این مدل از 2 نوع گیربکس 6 سرعته دستی و 6 سرعته خودکار بهره می‌برد که همانند سایر محصولات بی ام و فقط نمونه اتوماتیک آن به کشور وارد می‌شود. باید گفت برای یک خودروی 300 میلیونی، واقعاً عرضه نمونه 3 سیلندری جای یاس و ناامیدی دارد! مصرف سوخت این خودرو با توجه به پیشرانه کم حجم آن چیزی در حدود 5.1 لیتر در صد کیلومتر می‌باشد که عدد قابل توجهی است و می‌تواند دوست داران محیط زیست که البته جیبشان پر پول است را به خرید این باواریایی راضی کند.
شتاب صفر تا صد این خودرو نیز 9.2 ثانیه و حداکثر سرعت آن 205 کیلومتر می‌باشد. البته این مدل در بازارهای جهانی به مدل xDrive مجهز می‌باشد که به صورت سفارشی می‌توانید آن را نصب کنید.
تجربه رانندگی
به لطف دربهای بزرگ جانبی سوار و پیاده شدن به اکتیو تورر به راحتی انجام می‌شود. به صندلی راننده تکیه زده و با درگیر کردن گیربکس و غیر فعال کردن ترمز دستی برقی شروع به حرکت می‌کنیم. ارتفاع مناسب و شیشه‌های عقب و جانبی بزرگ در کنار آینه‌های جانبی دید مناسبی را از اطراف به راننده نشان می‌دهند.
سری 2 اکتیو تورر در عبور از دست‌اندازها و پستی‌بلندی‌های سطح شهر ضربات را همانند یک بی ام و سدان به اتاق منتقل می‌کند و آرامش مورد انتظار ما در کابین حکم فرما نبود.
شتابگیری خودرو طبق گفته ی کمپانی حدود 9 ثانیه است که با فشردن پدال گاز متوجه خواهید شد با این عدد فاصله خواهد داشت که علت آن هم ارتفاع از سطح دریا و کیفیت نازل بنزین وطنی است.
یکی از موارد جذاب کابین فرمان M می‌باشد که زمانی که آن را در دست دارید توقع شتاب بهتری را از این خودرو خواهید داشت ولی متاسفانه نمی‌توان از سه سیلندر توقع بالایی را انتظار داشت.
یکی دیگر از مواردی که در کابین به چشم می‌آید، تنظیمات نور چراغ‌های داخلی کابین بود که بین دو حالت کلاسیک و اسپرت امکان تغییر داشت که در کمال تعجب زمانی که آن را روی حالت اسپرت قرار دادیم تنظیمات نور چراغ‌ها به رنگ کرم درآمد و در حالت کلاسیک رنگ آن قرمز شد!
صدای ورودی به داخل کابین بسیار نامحسوس می‌باشد و باید گفت مهندسان بی ام و عایق‌کاری مناسبی بین موتور و کابین انجام داده‌اند و حقیقتاً داخل کابین بسیار آرام و بی‌سر‌و‌صدا است. از نظر هندلینگ و پایداری نیز همانند تمامی محصولات بی ام و این محصول نیز از لذت رانندگی مناسبی برخوردار است و تقسیم وزن این خودرو به خوبی انجام شده و باید گفت که فرمان‌پذیری بی‌نظیر محصولات بی ام و در این خودرو نیز دیده می‌شود.
سخن پایانی
با توجه به قیمت شرکتی بی ام و 218i اکتیو تورر که حدود 294 میلیون تومان می‌باشد و قیمت بازار آزاد آن که بیش از 300 میلیون تومان است، شانس موفقیت بسیار پایینی را برای این مدل از بی ام و در نظر می‌گیریم.
اجازه دهید در مورد یک موضوع براحتی صحبت کنیم. وقتی یک مشتری ایرانی قصد پرداخت 300 میلیون تومان را برای یک بی ام و دارد، انتظار قدرت و توانایی حرکتی را در کنار چهره همیشگی و برند لوکس و با کیفیت بی ام و دارد. از آنجاییکه متاسفانه هنوز در ایران مسئله مصرف سوخت و تولید آلایندگی آنچنان جدی نیست و فاکتور مهمی در خرید یک خودرو محسوب نمی‌شود، انتظار مشتری همیشه قدرت موتور بیشتر است و بهتر است وقتی یک خودرو برای عرضه در ایران انتخاب می‌شود، در حد امکان قدرتمندترین مدل برگزیده شود و به نظر می‌رسد در این مورد مشتریانی که حاضر هستند 300 میلیون پول بی‌زبان را برای یک خودرو هزینه کنند، به صورت جدی‌تر به فکر هزینه‌ای نه چندان بیشتر و خرید نمونه‌های 225i و یا حتی مدل‌های پایه‌ای X1 بیافتند. اتفاقی که سال گذشته برای مدل کوپه سری 4 افتاد و واردات مدل ضعیف‌تر آن باعث شد تا مشتریان به سمت مدل کروک و البته پرقدرت‌تر سوق پیدا کنند و در عمل باعث حذف سری 4 کوپه با تمام شایستگی‌هایش شد. واردات یک خودرو مطمئناً کار دشوار و پیچیده‌ای است اما امیدواریم در کنار روند کامل بودن سبد کالا که خود امری قابل تقدیر است، سلیقه مشتریان ایرانی نیز در نظر گرفته شود.
در انتها از مالک خودرو جناب آقای محمد جواد شهسواری جهت همکاری با تیم تست خودروبانک تشکر می‌کنیم.
