ژاپنی‌ها را دیگر همه در ایران می‌شناسند. ژاپنی‌ها مادرزاد برای صنعت به دنیا آمده‌اند و محصولاتشان زبان زد خاص و عام است. از قدیم‌ها لوازم خانگی و نیسان‌های آبی ژاپن در مملکت ما حضور بالقوه داشته‌اند و به مرور زمان هر دوی آن‌ها از کیفیتشان کاسته شد. یکی محصول مشترک با چین شد و دیگری قاتل کیفیت و مردم. به هر حال پس از ورود بی‌سابقه چینی‌ها به بازار کشورمان دیگر محصول و خودروی ژاپنی رویایی شده برای قشر عادی جامعه و به جز آن قاتل آبی که از آن نام برده شد، ژاپنی دیگری برای قشر عادی در دسترس نیست. اما چند سالی است که شرکت‌های مختلفی برای واردات یکی از بهترین ساخته‌های دست ژاپنی‌ها به ایران یعنی سوبارو تلاش می‌کنند و در همه موارد به شکست می‌انجامد. چند سال پیش شرکت سیف‌خودرو به صورت رسمی شروع به واردات چند مدل محدود از سوبارو به ایران کرد و یکی از آن مدل‌ها، خودروی لگاسی بود که به عنوان یک سدان سایز متوسط در بازارهای جهانی به خصوص آمریکا خوش درخشیده بود و به همین خیال قصد پانهادن به بازار در هم ایران داشت. البته این خودروها همگی مدل 2009 بودند و چند سالی را در انبارهای روباز و سرپوشیده سپری کرده بود، اما شرکت در حین تحویل خودرو به مشتری لاستیک‌ها و تمام مایعات داخل خودرو را به رایگان تعویض و لگاسی‌ها را مانند روز اول به مشتری تحویل دادند، آن هم با قیمتی در حدود 120 میلیون تومان.
اما شاید بخت با سوبارو یار نبود و به دلیل نبود شرایط مناسب برای خدمات پس از فروش، تبلیغات ضعیف و عدم استقبال باز هم این برند در ایران به بن‌بست خورد و حالا اگر یکی از این لگاسی‌ها را در خیابان دیدید باید مالک آن را دو قشر در ذهنتان تصور کنید، اولین مورد کسی است که خودرو را خریده و به برند ستاره نشان آن اعتماد کرده اما حالا به صورت اجباری با آن سر می‌کند و نمی‌تواند به راحتی آن را بفروشد. ولی قشر دومی نیز وجود دارد که کاملاً عاشق لگاسی خود است و به آن عشق می‌ورزد و به هیچ وجه از خرید خود پشیمان نیست. سوبارو لگاسی که عکس‌های آن را مشاهده می‌کنید و قرار است در ادامه بیشتر از آن بدانید، بسیار خوش شانس است، چراکه در مالکیت مردی از قشر دوم است و این روزها بیش از پیش به هردوی آن‌ها خوش می‌گذرد.
داستان لگاسی از کجا شروع شد؟
لگاسی اگر چه در ظاهر ابعادی مانند مزدا 3 دارد، اما ابعاد اتاق مستقیماً با مزدا 6 مقایسه می‌شود و این هنر ژاپنی‌ها در کوچک نشان دادن ابعاد خودروها است. مانند موتور V10 لکسوس LFA که ابعادی مشابه با یک موتور V6 دارد. خیلی از موضوع اصلی دور نمی‌شویم. لگاسی در سال 1989 برای بار نخست در معرض فروش قرار گرفته شد. از همان سال تا به الان 6 نسل از آن برای عرضه وجود داشته و در کنار مدل اسپرت سوبارو، یعنی ایمپرزا خوش درخشیده است. فروش لگاسی یکی از جالب‌ترین اعداد مربوط به آن است، چراکه در نسل اول فروش آن در ژاپن سه برابر تعداد فروش آن در کل جهان بود، اما رفته رفته این تعداد در فروش جهانی بیشتر شد تا زمانی که نسل مورد بحث ما در این مطلب یعنی نسل چهارم تولیدش شروع شد و ناگهان فروش کلی آن از 902 هزار دستگاه نسل سوم در فروش جهانی به 311 هزار دستگاه در نسل چهارم رسید. انگار که طلسمی مانع از فروش آن چه در جهان و چه در ایران شد.
نسل چهارم بلافاصله خودروی سال ژاپن شد و در سال 2005 از سوی دو مجله خودرویی به عنوان بهترین سدان خانوادگی دنیا معرفی شد. البته این افتخارات در سال 2006 تکمیل شد و موتور های 2 و 2.5 لیتری لگاسی با کد EJ255 در زمره بهترین موتورهای دنیا قرار گرفت.
ژاپنی خسته چه در چنته دارد؟
سوبارو در کل علاقه زیادی به ساخت موتورهای باکسر دارد. دلیل آن هم کم حجم بودن و مرکز ثقل پایین این موتور است که به بهبود فرمان‌پذیری کمک شایان توجهی می‌رساند. این موتور با حجم دو لیتر و چهار سیلندر می‌تواند 150 اسب بخار تولید کند و ماجرا جایی جالب می‌شود که بدانید نسخه وارداتی به ایران چهارچرخ متحرک یا همان AWD است. گشتاور 196 نیوتون متری لگاسی به کمک یک جعبه دنده 5 سرعته دستی می‌تواند حداکثر لذت رانندگی را به راننده منتقل کند و از این دنیای گیربکس‌های اتوماتیک کمی فاصله گرفت. شتاب ثبت شده این خودرو در کاتالوگ 9.5 ثانیه ذکر شده که به دلیل فراهم نبودن شرایط در روز آزمایش عدد ثبت شده‌ای در شرایط واقعی و در ارتفاع تهران از سطح دریا در دسترس نیست.
مصرف سوخت آن نیز جالب توجه است و در سیکل ترکیبی تنها 8.5 لیتر سوخت مصرف می‌کند و در رانندگی شهری عدد 11.8 ثبت می‌شود.
سواری آن چه حسی دارد؟
از همان لحظه اول لگاسی را می‌توان با چشم بسته و تنها با باز کردن درب‌های بدون فریم آن یک خودروی خانوادگی اسپرت دانست. این نوع ساخت درب، در خودروهای چهار درب است که در میان برخی نسخه‌های آلمانی نیز باب شده و بیش از پیش دیده می‌شود و حس خوبی را به عنوان خوش آمد به سرنشین منتقل می‌کند. از ردیف عقب شروع می‌کنیم. فاصله محوری 2750 میلی‌متری دلیل خوبی برای راحتی کامل سه سرنشین در ردیف عقب است و این برخلاف سگمنت کوچک‌تر یعنی مزدا 3 است که سرنشین سوم در ردیف عقب راحتی چندانی ندارد و در مسافت‌های طولانی از راحتی کاسته می‌شود. نکته دومی که هماهنگی زیبایی با چرم مشکی صندلی‌ها دارد، کمربندهای ایمنی به رنگ آبی است که انتخاب خوبی برای هماهنگی با لوگوی آبی و پرستاره روی فرمان است. بدون فوت وقت وسوسه فرمان سه تکه لگاسی نگارنده را به ردیف جلو می‌آورد. از استارت دکمه‌ای در این نسخه خبری نیست و باید به روش کلاسیک و همیشگی موتور باکسر را روشن کرد.
در نسخه‌های عادی صدای موتور همیشگی است و مانند سایر چهار سیلندرها روشن می‌شود، اما این نسخه با اگزوزهای HKS خوش صداتر شده و غرش کوچکی در حین استارت شما را متوجه این موضوع می‌کند. سه پدال و یک دسته دنده با محدوده‌ای نقره‌ای رنگ نوید سواری مردانه و به دور از گیربکس‌های اتومات می‌دهد و ترکیب آن با سیستم چهارچرخ متحرک دائمی یعنی هرپیچی تحت فرمان شما است. برای لگاسی یک جعبه دنده 5 سرعته در نظر گرفته شده که می‌تواند در کمترین زمان ممکن دنده را تغییر داد. این نکته را باید گوشزد کرد که حس سواری آن بسیار شبیه به مزدا است و همان کیفیت و نرمی را در عین اسپرت بودن و ارتفاع نسبتاً کم دارد، اما به دلیل وجود جعبه دنده دستی نمره عملکرد و شتابگیری به سوبارو تعلق می‌گیرد. چند دقیقه‌ای به بررسی سواری شهری و کوچه به کوچه آن می‌پردازیم و رفتار آن در آسفالت بی‌کیفیت شهر کاملاً رضایت‌بخش است. هنگام راندن آن به هیچ عنوان کمبود دید اطراف شما را آزرده نمی‌کند و در صورت نیاز به دنده عقب، دوربینی که زیر نشان سوبارو در عقب نصب شده به کمک شما آمده و نمای عقب را بر روی آینه وسط نمایش می‌دهد. البته اطلاعات دیگری مانند اطلاعات سیستم چندرسانه‌ای را نیز می‌توانید در صورت نیاز روی آینه ببینید و شاید بهتر بود که این مانیتور کوچک در جای همیشگی خود نصب می‌شد.
اما پس از بررسی رفتار شهری و رانندگی روزمره با سوبارو لگاسی تصمیم بر آزمایشی کوچک در جاده‌های پیچ در پیچ اطراف تهران می‌گیریم. نکته‌ای که در بدو ورود متوجه می‌شویم این است که قدرت لگاسی برای رانندگی هیجان‌انگیز کافی است، اما به معنای واقعی کلمه حس خودرویی سریع را به شما منتقل نمی‌کند. تنها پس از پیچ‌های شیب رو به بالا است که مزیت سیستم چهارچرخ متحرک آن را می‌فهمید و در این لحظه شما آرزو می‌کنید که کاش موتور فوقالعاده سوبارو به توربوشارژ مزین می‌شد. البته نسخه‌های قوی‌تر لگاسی با پسوند R مجهز به این تکنولوژی هستند، اما در ایران موجود نیست و این نسخه تنها مورد قابل خریداری در ایران است. اگر شما می‌خواهید لگاسی را تا حد اعلا و قابل اسپرت خواندن تقویت کنید، باید خود دست به کار شده و با یک توربوشارژ افترمارکت هیولایی با حدود 100 اسب بخار اضافه بسازید و حتی برای اسپرت‌های بالای 300 میلیون تومان شاخ و شانه بکشید. البته شاید نیازی به تقویت ترمز پس از توربو کردن نداشته باشید، چراکه ترمزهای دیسکی در چهارچرخ کاملاً کنترل اوضاع را در دست دارند و از زیر رینگ‌های جدید 5 پر ووسن کاملاً خودنمایی می‌کنند. دیگر وقت گاز دادن تمام شده و باید قبل از خداحافظی نگاهی دیگر به برخی جزییات بیاندازیم.
جمع بندی
لگاسی نسل چهارم یک موجود ساده و درست مثل بچه‌ای با پتانسیل و کم حرف است. اگرچه شاید نسخه وارداتی به ایران مانند نسخه‌های توربو قوی نیست، اما پتانسیل در تیونینگ در اکثر محصولات ژاپنی وجود دارد و مالک آن نیز روز به روز به داشته‌های آن اضافه می‌کند. این محصول روزهایی را تجربه کرد که دیگر محصول ژاپنی دو دیفرانسیل یعنی سوزوکی کیزاشی به آن دچار شد و تنها پس از عرضه‌ای محدود توسط ایران خودرو عمر آن به پایان رسید و در حال حاضر دو قشری که در ابتدای مطلب به آن‌ها اشاره شد مالکیت این خودروها را به عهده دارند.
در پایان از آقای پیمان تیزجه مالک سوبارو و آقای هادی مهدی پور جهت هماهنگی و همکاری با خودروبانک کمال تشکر را داریم.
| مدل خودرو | سوبارو لگاسی 2009 |
| پیشرانه | 4 سیلندر بوکسر |
| حجم موتور | 1994 سی سی |
| حداکثر قدرت | 150 اسب بخار در 6000 دور در دقیقه |
| حداکثر گشتاور | 197 نیوتن متر در 3000 دور در دقیقه |
| انتقال نیرو | سیستم AWD |
