بنتلی ، کوپه ی جنتلمن بریتانیایی در پایتخت

مقدمه

همواره نام بنتلی با کلمه ی لوکس و لاکچری عجین شده است، یعنی هرگاه این نام گفته می شود خودرویی اشرافی، مجلل و البته گران قیمت در ذهن تداعی می شود.

کمپانی بنتلی در تاریخ 18 ژانویه 1919 توسط والتر اوون بنتلی تاسیس شد، وی طراحی و ساخت خودروهایی را بر عهده داشت که شش بار مقام نخست را در مسابقات اتومبیلرانی لمانز در سال های 1924، 1927، 1928، 1929 و 1930 بدست آورده بود. دفتر مرکزی و کارخانه ی تولیدی اصلی این شرکت خودروسازی که تولید کننده خودروهای لوکس و فوق لوکس می باشد در شهر کرو انگلستان واقع است.

دایره تولیدات خودروهای بنتلی به 3 مدل کلی ختم می شود که عبارتند از: کانتیننتال، فلیینگ اسپور و مولسان که البته به تازگی مدلی شاسی بلندی به این لیست افزوده شده که نشان دهنده ی انعطاف پذیری این کمپانی در خصوص تولیدات است، شاسی بلند بنتلی که با نام بنتایگا که 3 حرف اول آن مشابه نام کمپانی سازنده ی خود است قرار است به زودی وارد بازارهای جهانی شود.

یکی از اصول پذیرفته شده ی تمامی کمپانی های دنیا علی الخصوص کمپانی های خودروسازی اصل انعطاف پذیری است که اگر بخواهیم تعریفی کلی در خصوص آن انجام دهیم می توان گفت هر شرکت با توجه به نیازهای جامعه و مصرف کنندگان خط مشی خود را تغییر می دهد، موضوعی که سبب بوجود آمدن پورشه کاین در سال 2003، پورشه پانامرا در سال 2009 و در آخرین مورد می توان به شاسی بلند بنتلی یعنی بنتایگا یا شاسی بلند مازراتی لوانته اشاره کرد، به منظور توضیح بیشتر کمپانی پورشه را مثال می زنیم که همواره ادعای تولید خودروهای اسپرت را داشت اما متوجه شد که برای ماندن در بازار رقابتی و فروش بیشتر باید وارد کلاس های خودرویی دیگر شود که در ابتدا کاین، بعدتر پانامرا و در آخر ماکان را وارد خط تولید کرد که البته انتقاداتی از جانب طرفداران دو آتیشه ی این کمپانی نسبت به این تصمیم مدیران پورشه شد اما اگر این روزها سری به سایت پورشه و میزان فروش محصولات آن بزنید کاین را در جایگاه نخست و پس از آن پانامرا را در جایگاه دوم از نظر فروش ملاحظه خواهید کرد که نشان دهنده ی تصمیم درست مدیران این شرکت خودروسازی است، در خصوص تولید بنتایگا نیز همین رویه موجب تولد این شاسی بلند خوش استیل شد.

لازم به ذکر است خودروسازان داخلی بعید است طریقه ی صحیح نوشتن این عبارت (اصل انعطاف پذیری) را داشته باشند زیرا در حالی که تمامی خودروسازان دنیا تولید خودروهای شاسی بلند و کراس اوور را در دستور کاری خود قرار داده اند تولید کنندگان ایرانی به تولید سدان های از رده خارج اشتغال دارند.

به بحث اصلی برمی گردیم، بنتلی کانتیننتال از سال 2004 وارد بازارهای جهانی شد که علاوه بر اینکه معروف ترین مدل بنتلی در سراسر دنیاست، تنها مدلی است از بنتلی که تاکنون وارد کشور شده است، در خصوص تعداد بنتلی های وارد شده به کشور می توان گفت تاکنون کمتر از 20 عدد به صورت های گوناگون وارد کشور شده اند که به دلیل گذرموقت بودن تعداد بیشتری از آن ها پس از مدت مقرر شده از کشور خارج شده اند، اما در زمان نگارش این مطلب چیزی کمتر از انگشتان 2 دست بنتلی از نوع کانتیننتال در کشور موجود بود که پرحاشیه ترین آن هم نمونه ای است که پلاک ملی را اخذ کرده است.

لازم به ذکر است کمپانی بنتلی از سال 1998 تحت مدیریت گروه فولکس واگن اداره می شود. خلاصه در یک روز پرکار و پس از ملاقات با مرسدس و مقایسه ای کره ای به سراغ این انگلیسی خوش خط و خال رفتیم که برآمد آن را در ادامه می خوانید.

طراحی خارجی

اعتراف می کنم برای مواجه شدن با این بنتلی استرس مرا فراگرفته بود، اینکه وظیفه تست و بررسی یکی از خاص ترین ماشین های وارد شده به کشور با پیشرانه 12 سیلندر و حجم 6 لیتر به نگارنده سپرده شده بود دلهره آور بود.

با رسیدن به موقعیت با صحنه ای خاص مواجه شدیم، بنتلی کانتیننتال قرمز رنگ در کناره لکسوس یکی از دوستان که اتفاقاً آن هم به رنگ زرشکی است پارک شده بود که ناخودآگاه صحنه ای زیبا از تابلوهای متحرک که اکنون ایستاده بودند جلوی دیدگان ما بود که نیاز نبود برای دیدن آن ها هزینه ای را متقبل شویم.

زمانی که می خواستیم از این خودرو عکس بگیریم با دقت بیشتری به هر زاویه آن نگاه کردم، واقعیت این است که از هر نما بنتلی کانتیننتال جذابیت های خاص خود را داراست، اما یک نکته حائز اهمیت است، از آن جایی که مدل خودرو 2009 بوده توقع داشتن چراغ روشنایی در روز و یا ال ای دی های متعدد را از ذهن خود بیرون کنید به عبارت دیگر طراحی این خودرو را نمی توان چندان مدرن قلمداد کرد بلکه بیشتر کلاسیک محسوب می گردد البته در مدل های جدید کانتیننتال دیگر اینگونه نیست.

به طور کلی بنتلی همواره در مدل های خود از چراغ های دوبل دوار کوچک و بزرگ استفاده می کند که این رویه در مدل کانتیننتال هم رعایت شده است. از نمای جلو به بررسی بنتلی کانتیننتال می پردازیم، جلوپنجره ی چهارگوش با خطی عمودی به 2 قسمت مساوی تقسیم شده است، همچنین این قسمت با خطوط متعددی پوشانده شده است.

در دو طرف جلوپنجره چراغ های اصلی خودرو به چشم می آیند که به ترتیب از چراغ بزرگ آغاز و به چراغ کوچک ختم می شود. فرم طراحی چراغ های مذکور علاوه بر جنبه های کلاسیک،جزو جدایی ناپذیر طراحی های بنتلی محسوب می شود.

چراغ شورهای جلو در میانه و پایین تر از چراغ های دوار در دوطرف قرار دارند. خطوط روی کاپوت که از ستون A آغاز و به صورت U شکل تا پایین جلوپنجره امتداد می یابد بسیار زیبا طراحی شده و زمانی که کاپوت را باز می کنید همین خطوط است که از بدنه جدا می شود، برجستگی کاپوت هم نشان دهنده ی آن است که نیروگاهی قدرتمند در زیر آن قرار دارد.

در پیشانی خودرو نشان بنتلی که از دوعدد بال که در میانه آن حرف بی مخفف عبارت بنتلی قرار دارد تشکیل شده است، لازم به توضیح است از آن جایی که بنتلی در سال های اولیه به تولید هواپیما می پرداخت در نشان تجاری آن از دو بال که سمبل پرواز و برتری است استفاده شده است.

در قسمت انتهایی سپر جلو نیز 4 ورودی و خروجی که همانند طرح جلو پنجره هستند قرار دارند. به نمای جانبی می رسیم، در این قسمت رینگ های 10 پره دوبل که نشان بنتلی را در میانه ی خود دارند به شدت جذاب جلوه می کند، خطی کرومی از سپر جلو آغاز و پس از عبور از پایین درها،در سپر عقب اتمام می یابد.

درهای بزرگ که آینه ها را روی خود می بینند نشان از ورود و خروج سهل راننده و سرنشین دارد، آینه ها نیز با دارا بودن راهنما تکمیل کننده ی سایر قسمت هاست. گلگیرهای جلو و عقب پف کرده که باخطوط زیبایی تزئین شده اند جذابیتی دوچندان به این قسمت هدیه کرده است، دستگیره در نیز با کروم کاری نشان از لوکس بودن خودرو دارد، یکی از جذابیت های این قسمت شیشه های جانبی هلالی شکل است که با خطوطی کرومی تزئین شده اند.

به قسمت انتهایی و عقب خودرو می رویم که به عقیده ی نگارنده زیباترین قسمت در این خودروست. چراغ ها در این قسمت درون قابی زیبا قرار گرفته اند که درون قاب دوچراغ بیضی شکل به صورت افقی روی هم قرار دارد که چراغ بالا کوچکتر از چراغ پایینی است و در انتهای این قسمت چراغ راهنما به زیبایی جایگذاری شده است.

با دقت بیشتر در شرح قسمت جلو و عقب خودرو متوجه شباهت هایی در این دو بخش خواهید شد. شیشه ی بزرگ و کشیده ی نمای عقب که در بالاترین قسمت آن چراغ سوم ترمز به صورت افقی طراحی شده است فقط در صورت روشن شدن مشخص است، همچنین بالچه ای زیبا مابین شیشه و صندوق جای گرفته است، روی در صندوق نیز نشان زیبای بنتلی به چشم می آید.

در میانه ی سپر پلاک خودرو قرار دارد که در کناره های آن چراغ هایی با طرحی نه چندان زیبا نقش چراغ های دنده عقب را بازی می کنند.

خروجی های اگزوز با فرمی بیضی شکل که شباهت زیادی به چراغ های اصلی این قسمت دارند نشان می دهد طراحان بنتلی به چه میزان روی طراحی آن دقت کرده اند. در یک جمع بندی کلی طراحی ظاهری بنتلی را زیبا و کلاسیک می دانم.

طراحی داخلی

با بازکردن در خودرو با فضایی زیبا و دلنشین که همانند قایق های تفریحی چند صد هزار دلاری است ( که بعید می دانم هیچگاه آن ها را از نزدیک ببینم و بیشتر در فیلم ها دیده شده است) مواجه شدیم. استفاده از چرم قرمز و کرم رنگ و چوبکاری های متعدد روی کنسول، داشبورد و رودری ها حس خاصی را به بیننده القا می کند، چرم صندلی ها که به رنگ کرم بوده پس از چند سال کوچکترین افت کیفیتی نداشته است.

همانند چراغ های جلوی خودرو که به صورت دوار طراحی شده اند با کمی نگاه به کابین متوجه شدیم در این قسمت نیز این رویه به کار رفته است، صفحه کیلومتر شمار، دور شمار موتور، درجه دمای موتور، درجه بنزین، 4 دریچه تهویه مطبوع و ساعت آنالوگ روی داشبورد که آرم برلینتا روی آن نقش بسته است همگی به صورت دایره شکل می باشند.

از قسمت بالای داشبورد مرکزی شروع به بررسی می نماییم، در این قسمت دو دریچه تهویه مطبوع که قابلیت تنظیم جداگانه برای راننده و سرنشین را دارد دیده می شود،در میانه ی این دو دریچه علاوه بر ساعت آنالوگ برلینتا که جلوه خاص به این قسمت داده است دو اهرم دیده می شود که همانند ساسات خودروهای کاربراتوری برای باز یا بستن دریچه های تهویه تعبیه شده است.

پایین تر دکمه های تهویه مطبوع اتوماتیک،ال سی دی و تنظیمات سیستم صوتی به چشم می آید. به داشبورد افقی می رسیم دراین قسمت دسته دنده با نشان بنتلی روی آن که بالاتر از آن در سمت راست دکمه تنظیمات آینه ها به همراه گرم کن و سردکن و در سمت چپ ترمز دستی با مکانیزم الکترونیکی دیده می شود.

پایین تر از دسته دنده که درون قابی دایره ای و استیل قرار گرفته است صفحه ای بیضی شکل موجود است که دکمه های استارت، گرم کن و سرد کن صندلی راننده و سرنشین، تنظیم ارتفاع، تنظیم سیستم تعلیق و باز کردن بالچه عقب به چشم می آید. پایین تر از قسمتی که شرح آن رفت محفظه ای برای قرار دادن لیوان در نظر گرفته شده است، زیرآرنجی با چرم قرمز رنگ نیز در این قسمت می تواند در سفرهای طولانی از بروز خستگی برای راننده جلوگیری کند.

فرمان 4 پایه با چرم قرمز و کرم رنگ تزئین شده است که دکمه هایی برای تنظیم سیستم صوتی، کنترل تلفن همراه، سیستم کنترل پایداری و ... روی آن به چشم می خورد، همچنین روی ستون فرمان دکمه ای برای تنظیم آن قابل دسترسی است که توسط آن می توان بهترین حالت برای رانندگی را تنظیم کرد. روی دره راننده کلیدهای قفل و بازکردن درها، پایین و بالابرنده شیشه ها، بازکردن در صندوق عقب و در باک بنزین قابل مشاهده است. روی صندلی نیز تنظیمات متعددی برای آن در نظر گرفته شده است.

در خصوص فضای داخلی نیز باید عنوان کرد همانند تمامی خودروهای 2+2 فضا برای سرنشینان جلو مناسب اما از سوار و پیاده شدن سخت در قسمت عقب می توان دریافت که این قسمت بیشتر مناسب گذاشتن ساک ورزشی در نظر گرفته شده است، زیرا فضای پا به شدت در این قسمت محدود است که در بهترین حالت ممکن برای کودکان مناسب است.

اما در خصوص کیفیت و متریال کابین بنتلی کانتیننتال نظر شخصی بنده این است که متریال به کار رفته از عالی ترین و مرغوب ترین مواد اولیه استفاده شده است و دست ساز بودن آن مهر تاییدی به دقت و کیفیت در این قسمت می زند اما مشکل اینجاست که کابین به شدت کلاسیک است و اثراتی از مدرنیته در آن دیده نمی شود، ادوات دیجیتالی کابین محدود و این موضوع برای افرادی که تشنه ی تکنولوژی هستند نمی تواند چندان جذاب باشد.

قوای فنی

پیشرانه بنتلی مورد نظر دارای 12 سیلندر دبلیو شکل 6 لیتری به همراه 2 توربوشارژر است که 552 اسب بخار توان خروجی دارد و حداکثر گشتاور آن 650 نیوتن متر در دور موتور 1600 تا 5500 دور در دقیقه است که قادر است ظرف مدت زمان 4.6 ثانیه این جثه ی 2 تنی را به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت برساند.

همان طور که می دانید بنتلی کانتیننتال در دو مدل کوپه و سقف بازشونده به ترتیب به نام های جی تی و جی تی سی (گرند تورینگ کانورتیبل) وارد خط تولید می شود که همواره شتاب مدل کانورت به دلیل سیستم سقف بازشونده و وزن زیاد آن کمتر است با وجود این موضوع در حالی که همیشه شتاب خودرو از اهمیت ویژه ای برایم برخوردار است اما انتخابم خودروهای کابریو است، دلیل آن هم چیزی نیست جز لذت بردن از صدای شش دانگ پیشرانه های قدرتمند، توربوشارژها و البته اگزوز که در مدل کوپه از آن محرومید.

تجربه رانندگی

به لطف درهای بزرگ جانبی خودرو، سوار شدن به آن به آسانی صورت می گیرد، پس از نشستن روی صندلی راننده و تنظیم آن و البته تنظیم فرمان و پس از فشردن پدال ترمز گیربکس را از حالت P به D تغییر حالت دادیم و با فشار بر روی پدال گاز شروع به حرکت کردیم، نکته جالب اینجاست که خبری از نفوذ صدای پیشرانه آن هم پیشرانه ای 6 لیتری 12 سیلندر به کابین نیست.

سیستم تهویه قدرتمند و سرد کن صندلی شرایط ایده آلی را برای رانندگی در ظهر گرم پایتخت فراهم می کند. با کمی فشار روی پدال گاز بنتلی کانتیننتال آن روی خود را به ما نشان می دهد و توربوشارژها وارد مدار می شوند و شتاب گیری دلچسبی را تجربه می کنیم.

گیربکس به صورت تیپ ترونیک بوده و می توانید در مواقع لزوم در حالت دستی و به وسیله ی شیفترهای پشت فرمان اقدام به تعویض دنده نمایید اما وقتی نگاهی به کابین و ادوات آن می کنید بی خیال تعویض دستی دنده می شوید زیرا همه چیز برای راحتی شما تدارک دیده شده است و گیربکس عوض کردن برای شما زحمتی بسی دشوار است.

سیستم تعلیق که در جلو دوجناغی چهار مفصله و کمک بادی و در عقب چند تکه ای ذوزنقه ای است به خوبی حتی در حالت اسپرت دست اندازها و پستی بلندی های خیابان را جذب کرده و مانع از آن می شود که آب در دل راننده و سرنشین تکان بخورد.

به دلیل ارتفاع کم خودرو از سطح زمین برای عبور از سرعت گیرهای پایتخت که بیشتر به پلی برای پرتاب شبیه اند باید سرعت را به شدت کم کرده تا مانع از آسیب رسیدن به قسمت زیرین خودرو شود.

دنده ها با توجه به شرایط رانندگی که بین حالت نرمال تا اسپرت قابل تنظیم است تعویض می شوند اما در حالت اسپرت مصرف سوخت به شدت افزایش می یابد که به گفته ی مالک چیزی در حدود 25 لیتر در 100 کیلومتر است که موجب می شود خیلی زود نیاز به سوخت گیری داشته باشید.

عملکرد ترمزها که با کالیپرهای 8 پیستونه و سیتم ABS ، EBD ، HBA تجهیز شده اند تا این جثه ی 2 تنی را مهار کنند و کوچکترین نقصی ندارند.

در پیچ های تند نیز با فعال بودن سیستم کنترل پایداری کوچکترین لغزشی در این بوکسور سنگین وزن مشاهده نشد که البته چند بار به ذهنم زد که این سیستم را از مدار خارج کرده و شیطنتی هرچند مختصر با این بریتانیایی تمام عیار انجام دهیم که هربار به یادم می افتاد که این خودرو چند صد هزار دلارقیمت دارد قید آن را می زدم .

پس از عکاسی در مکانی خلوت که نمای پایتخت در پشت سر خودرو قرار داشت به سطح شهر رفتیم، نگاه رهگذران جالب بود، فرض کنید بنتلی به خودی خود به چه میزان می تواند دلربا باشد حال لباس قرمز رنگی نیز بر تن کرده است، به همگی رهگذران حق می دادم که ما و همکارانم در تیم خودروبانک را دنبال کنند، این خودرو یک اثر هنری متحرک است که نگاه همگی را جذب می کند.

لازم به توضیح است خودروی مورد نظر مدل سال 2009 بوده و مدل های جدید کانتیننتال با تغییرات جزئی در نمایشگاه های 2016 معرفی شده اند و به شدت زیباتر هستند. متاسفانه به دلیل ضیق وقت و شلوغی سطح شهر در روز کاری وسط هفته امکان کسب شتابگیری برای ما میسر نشد اما به گفته ی مالک شتاب ثانویه خودرو بسی بهتر از شتاب اولیه می باشد.

حس رانندگی با بنتلی یکی از لذت بخش ترین اعمال دنیاست که تمامی نیازهای شما را مرتفع می کند، در شتاب گیری حرف های زیادی برای گفتن دارد، از نظر زیبایی نمره بالایی کسب می کند و از نظر لاکچری بودن فقط کافی است با دقت بیشتری به کابین آن بنگرید تا متوجه کیفیت و دقت در جزئیات آن شوید.

جمع بندی

در یک کلام می توان بنتلی کانتیننتال را خودرویی دانست که علاوه بر اسپرت بودن به نیازهای شما برای کابینی موقر بله می گوید یعنی علاوه بر شتاب خوب از کابین آرام آن می توانید لذت ببرید.

به دلیل مشکلات و سختی های ورود خودروهای گذر موقت و دردسرهای واردات آن ها کمتر اینگونه خودروهای خاص را در سطح شهر می بینیم اما بزرگترین رقیب بنتلی کانتیننتال مرسدس بنز SL می باشد که هرچند در تعداد محدود اما با پلاک ملی در سطح شهر دیده می شود.

پس از تست این خودرو توسط خودروبانک شدیداً علاقه مند شدم در محکمه ای جداگانه این 2 را کنار هم قرار دهیم و ببینیم ستاره ی همیشه پر فروغ ژرمن ها برنده ی ماجراست یا لوکس ساز انگلیسی در این مسابقه ی پایاپای مچ مرسدس را خواهد خواباند. امیدواریم در آینده ای نزدیک به ملاقات این دو خودرو برویم.

در پایان ضمن تشکر ویژه از مالک خودرو آقای سجاد احمدیان که زمان و خودروی خود را ساعاتی در اختیار تیم تست خودروبانک قرار دادند توجه شما را به مشخصات فنی بنتلی کانتیننتال جلب می کنیم.

/>