تحریم؛ واژه‌ای که این روزها بیشتر از هر زمان دیگری می‌توان معنی آن را درک کرد. چرا که تحریم‌ها باعث شده تمامی صنایع فعال در کشور با مشکلات زیادی مواجه شوند و محدودیت‌های فراوانی را پیش روی خود می‌بینند. صنعت خودروی کشور نیز از این قاعده مستثنی نیست. در واقع می‌توان گفت که این صنعت پیر این روزها در خط مقدم مبارزه با تحریم‌ها است و صدمات جدی به پیکره آن وارد شده است.
از سوی دیگر علاوهبر صنایع تولیدی، واردات کالا به کشور نیز با مشکلات جدی همراه است که اصلی‌ترین دلیل آن اعمال محدودیت‌های داخلی است که مسئولان کشور در دوران کنونی وضع کرده‌اند. اما این موارد از میزان تقاضا برای خرید خودروهای وارداتی مدرن و جدید کم نکرده است. بلکه محدودیت‌ها موجب شده بازار داخلی کشور روز به روز تشنه‌تر شود و تقاضای خریداران رو به افزایش باشد.
اما متاسفانه به دلیل آن‌که امکان واردات و عرضه محصولات جدید نیست، بسیاری از دارندگان خودروهای وارداتی طی یکی دو سال گذشته، اقدام به تغییر ظاهری و به اصطلاح فیس‌لیفت خودروی خود به مدل‌های جدیدتر کرده‌اند. البته اگر بخواهیم کمی دقیق‌تر و تخصصی‌تر به این موضوع اشاره کنیم، باید بگوییم که این عمل در واقع رتروفیت نامیده می‌شود. رتروفیت در واقع در بسیاری از کشورها امری رایج است که برخی از شرکت‌ها اقدام به ارائه کیت‌های بروزرسانی خودروهای گوناگون می‌کنند. در ایران نیز معمولاً این دست کارها توسط برخی مجموعه‌ها صورت می‌گیرد که به صورت افتر مارکت قطعات بدنه و داخل کابین را تامین می‌کنند و بنا به درخواست مشتری روی خودرو نصب می‌کنند. به همین خاطر عمدتاً قطعات موردنیاز برای انجام کارهای این چنینی از کشورهای حاشیه خلیج فارس تهیه می‌شوند.
لازم به توضیح است که هیچ یک از این اقدامات توسط شرکت‌های سازنده خودرو مورد تائید نبوده و ممکن است خطرات جدی را به همراه داشته باشد. چرا که بسیاری از تغییرات داخل کابین مستلزم تفییر در سیستم برق خودرو است که همین امر می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد.
تویوتا لندکروزر یکی از پرطرفدارترین خودروهایی است که طی چند سال گذشته دستخوش تغییرات ظاهری شده است. هرچند که در این بین خودروهای دیگری نظیر مرسدس بنز C کلاس، مرسدس بنز S کلاس و تویوتا پرادو نیز پوست‌اندازی کرده و با ظاهری جدید اما باطن قدیمی پا به خیابان‌ها گذاشته‌اند.
ما نیز در این مقاله از خودروبانک قصد داریم به سراغ یک دستگاه تویوتا پرادو مدل 2012 برویم که اخیرا با انجام تغییرات گسترده، ظاهری شبیه به آخرین نسل از پرادو پیدا کرده و نگاه‌ها را در خیابان به خود جلب می‌کند.
تاریخچه تویوتا پرادو
لندکروزر پرادو یکی از محصولات قدیمی این خودروساز ژاپنی است که نخستین‌بار در سال 1984 میلادی با نام تویوتا J70 پا به میدان گذاشت. این شاسی‌بلند تاکنون چهار نسل به خود دیده و توانسته طی سال‌های گذشته سهم قابل توجهی از فروش این برند را در بسیاری از کشورها به خود اختصاص دهد.
پرادو در ایران نیز یکی از شناخته شده‌ترین محصولات وارداتی است که سومین نسل آن از سال 2002 توانست پا به بازار کشور بگذارد. خودروی موردنظر نیز یکی از همان نمونه‌های وارد شده به کشور است که فیس‌لیفت جزئی داشته و با ظاهری به‌روزتر عرضه شده است. همچنین نسل چهارم پرادو با تیراژ به مراتب کمتر راهی بازار ایران شد.
اما با این وجود نسل چهارم پرادو از سال 2009 تاکنون چندین مرحله فیس‌لیفت به خود دیده که آخرین نسخه‌های آن هرگز نتوانستند به صورت رسمی وارد کشور شوند. به همین خاطر مالک خودروی موردنظر تصمیم به تغییر در ظاهر این خودرو گرفته و به عبارتی لباس نو برتن این ژاپنی میانسال کرده است.
فیس‌لیفت به سبک ایرانی
مهم‌ترین موضوعی که پس از دیدن خودروهای فیس‌لیفت شده در ذهن مخاطبان شکل می‌گیرد، هزینه‌ای است که بابت اعمال تغییرات ظاهری پرداخت شده است. زیرا با توجه به نوسانات نرخ ارز و همچنین تورم حاکم بر اقتصاد کشور، قیمت خودروهای وارداتی سر به فلک کشیده است.
از این‌رو بسیاری از مالکان معتقدند که با این کار می‌توانند در ازای پرداخت هزینه‌ای به مراتب کمتر از خرید یک خودرو تازه، ظاهری جدید و به روز به خودروی خود بدهند. البته این بدان معنا نیست که انجام فیس‌لیفت ارزان بوده و کاری مقرون به‌صرفه به شمار می‌رود. بلکه باید بدانید که برای ایجاد تغییرات ظاهری و فضای داخل کابین، حداقل هزینه‌ای 150 تا 200 میلیون تومانی باید صرف شود.
درست است که این کار می‌تواند موجب تنوع‌بخشی و ایجاد ظاهری جدید شود، اما به دلیل آن‌که اجرای آن مستلزم باز و بست بسیاری از قطعات ظاهری و فنی خودرو است، می‌تواند در افزایش استهلاک و کاهش ارزش خودرو نیز نقش بسزایی داشته باشد. به همین خاطر معمولاً خودروهایی که دچار تصادف‌های شدید و یا میزان کارکرد بالا هستند، دستخوش تغییرات این چنینی می‌شوند که علاوهبر افت قیمت، دارای ارزش افزوده‌ای در قالب ظاهری نونوار شده نیز می‌شوند.
مراحل انجام فیس‌لیفت
برای اینکه بتوانیم مراحل انجام فیس‌لیفت یا همان رتروفیت را مورد بررسی قرار دهیم، باید در همین ابتدا به این موضوع اشاره کنیم که هیچ یک از موارد ذکر شده در ادامه، نمی‌تواند به عنوان پارامتری ثابت در تمامی پروژه‌ها شناخته شود. چرا که انجام فیس‌لیفت‌های این چنینی کاملاً سلیقه‌ای و بنا به درخواست مالک خودرو صورت می‌پذیرد. به همین خاطر ممکن است بسیاری از خودروهایی که پس از انجام فیس‌لیفت پا به خیابان‌ها گذاشته‌اند، تفاوت‌های زیادی با نمونه‌های استاندارد کارخانه‌ای داشته باشند.
به طور مثال تعداد قابل توجهی از تویوتا لندکروزرهای موجود در کشور علاوهبر فیس‌لیفت ظاهری، به کیت بدنه اسپرت و عضلانی مجهز شده‌اند که از دید برخی علاقه‌‌مندان ظاهری با ابهت‌تر از گذشته پیدا کرده‌اند.
با این وجود نخستین مرحله در انجام پروژه‌های فیس‌لیفت، تغییر پانل‌های بدنه به نمونه‌های جدیدتر است. در برخی موارد این پانل‌ها به اصطلاح به صورت پیچ به پیچ با یکدیگر تعویض می‌شوند و نیازی به اعمال تغییرات فنی و ساختاری در آن‌ها نیست. در این حالت می‌توان از قطعات اورجینال نیز استفاده کرد که البته این عمل هزینه‌ای به مراتب بیشتر به روی دوش مالک تحمیل خواهد کرد.
اما در بسیاری از مواقع امکان چنین تغییراتی نیست و مجبور به استفاده از کیت‌های از پیش ساخته شده خواهید شد. البته تهیه چنین کیت‌های آماده هم کم هزینه نخواهد بود. زیرا با توجه به تغییرات نرخ ارز، امکان تغییر قیمت قطعات نیز وجود دارد.
همین موضوع باعث شده تا بسیاری از کسانی که چنین تغییراتی را روی خودروها اعمال می‌کنند، از قطعات غیر اصلی و تقلبی برای کاهش هزینه‌ها استفاده کنند.
مرحله بعد مربوط به تغییرات فضای داخل کابین می‌شود. در این بخش به دلیل تنوع بالا و همچنین امکان ایجاد فضایی کاملاً متفاوت، می‌تواند بعضاً هزینه‌ای حدود 50 تا 100 میلیون تومان را طلب کند. چرا که تغییر داشبورد، غربیلک فرمان، صفحه پشت آمپر، نمایشگر مرکزی، صندلی و تودوزی‌ها از مواردی است که می‌تواند در چنین پروژه‌هایی مورد بازبینی قرار بگیرند.
در این خودرو نیز شاهد دگرگونی فضای داخل کابین هستیم که از مهم‌ترین موارد آن می‌توان به داشبورد و کنسول مرکزی مدل بالایی اشاره کرد. همچنین تعویض غربیلک فرمان از دیگر مواردی است که سبب شده ظاهری مدرن و به روز در داخل کابین ایجاد شود.
گفتنی است انجام چنین تغییراتی به مدت زمانی حدوداً 2 ماه نیاز دارد. زیرا تامین و تهیه قطعات یدکی زمان‌بر ترین قسمت پروژه است. پس از آن می‌بایست تمامی قطعات موردنظر باز شوند و پس از بررسی‌های لازم، قطعات جدید جایگزین شوند. به همین خاطر می‌بایست حداقل دو ماه برای انجام این کار درنظر گرفت.
ویژگی‌های ظاهری نسخه فیس‌لیفت شده
مهم‌ترین ویژگی در ظاهر تویوتا پرادو مدل 2018، ظاهر تهاجمی و با ابهتی است که به واسطه طراحی متحول شده شکل گرفته است. در این خودرو نیز می‌توان این ظاهر گیرا و جذاب را به خوبی مشاهده کرد. در قسمت جلو چراغ‌ها کمی کوچک‌تر شده و به سمت مرکز دماغه خودرو متمایل شده‌اند. همچنین جلوپنجره آبشاری بزرگ با طرح کروم، علاوهبر با ابهت‌تر نشان دادن پرادو، حس لوکس بودن را به بیننده القا می‌کند.
فرم کلی سپر نسبت به گذشته حجیم‌تر شده و بدنه‌ای عضلانی‌تر را به نمایش درآورده است. چراغ‌های دی‌لایت نیز به صورت نواری در قسمت زیرین چراغ‌های اصلی تعبیه شده‌اند تا هنگام روشن شدن در روز، هویتی مستقل از این شاسی‌بلند ژاپنی را نمایان کنند.
اما شاید تاثیرگذارترین قسمت در نمای جلوی این خودرو را، شیاری که روی در موتور نقش بسته است، دانست. چرا که این فرورفتگی دقیقاً در امتداد لوگوی تویوتا بوده و توجه بیننده را به آن جلب می‌کند. همچنین ظاهری اسپرت‌تر و تهاجمی‌تر به پرادو داده است.
سایر قسمت‌های بدنه از جمله نمای جانبی و نمای عقب خودرو، تغییرات به مراتب کمتری نسبت به گذشته داشته‌اند. اما از بارزترین آن‌ها می‌توان به تغییر گرافیک داخلی چراغ‌های عقب و قاب آینه‌های جانبی اشاره کرد. همچنین رینگ‌های 18 اینچی آلیاژی نیز از دیگر مواردی است که سبب شده چهره پرادو کمی متفاوت‌تر از گذشته شود.
در این خودرو نیز شاهد استفاده از رینگ‌های جدید هستیم که پس از نصب به رنگ مشکی درآمده و ظاهری اسپرت‌تر از نسخه استاندارد پیدا کرده‌اند.
ویژگی‌های فضای داخل کابین
با ورود به کابین این خودرو با فضایی کاملا متفاوت مواجه خواهید شد که تا پیش از آن در هیچ یک از پرادوهای موجود در کشور مشاهده نشده است. زیرا طرح کلی داشبورد تغییر کرده و کاملاً مدرن شده است. در قسمت میانی داشبورد یک صفحه نمایش تمام لمسی بزرگ تعبیه شده است.
آخرین نسخه از تویوتا پرادو، در داخل کابین خود از طرحی پویاتر از گذشته بهره برده که استفاده از المان‌های فلزی و طرح کروم در تریم داخلی آن، کمک شایانی به این قضیه داشته است. به طور مثال کلیدها و ادوات کنترلی نصب شده روی کنسول مرکزی که به صورت طرح استیل هستند، همخوانی مناسبی با کنسول میانی و دستگیره درها دارند. از طرف دیگر ترکیب، چرم، چوب و فلز در کابین این خودرو، حسی سرشار از انرژی، هیجان و لوکس بودن را به مخاطب القا می‌کند.
در این خودرو صندلی‌ها و تودوزی تغییر نکرده همان نمونه فابریک باقی مانده است. به همین خاطر برخی از قسمت‌های صندلی و رودری‌ها مستهلک شده‌اند. اما با این وجود می‌توان متوجه کیفیت بالای متریال مصرفی داخل کابین آن شد.
امکانات رفاهی و آپشن‌ها
نسل چهارم تویوتا لندکروزر پرادو با کد اتاق J150 شاسی‌بلندی توانمند با قابلیت‌های آفرودی بالا است. اما این موضوع را باید درنظر داشت که لیست امکانات رفاهی که این خودرو به دارندگانش ارائه می‌دهد، موجب می‌شود در کنار قابلیت‌هایی که دارد، به عنوان خودرویی لوکس نیز ایفای نقش کند.
شایان ذکر است بسیاری از خودروهای فیس‌لیفت شده در ایران به امکانات رفاهی بیشتری نیز تجهیز می‌شوند، که عمدتاً این آپشن‌ها غیراستاندارد بوده و مشکلات جدی در سیستم برق و الکترونیک خودرو به وجود می‌آورند. اما خودروی موردنظر از این قاعده مستثنی بوده و لیست امکانات رفاهی آن دقیقاً مشابه نسخه استاندارد است. بر این اساس از امکانات موجود در این خودرو می‌توان به مواردی از قبیل 7 کیسه هوا با سیستم SRS، کیسه هوای راننده، کیسه هوای زانویی راننده، کیسه هوای سرنشین جلو، کیسه هوای جانبی، کیسه هوای پرده‌ای سراسری، سیستم صوتی با قابلیت پخش CD به همراه چنجر 6 تایی، چراغ‌های جلو مجهز به سیستم HID و AFS (روشن شدن خودکار چراغ‌ها هنگام پیچیدن)، سیستم کنترل کشش و پایداری، ABS، EBD، BA، TRC، VSC و همچنین در مدل Off-Road سیستم‌های Multi-Terrain ABS، A-TRC، HAC وDAC نیز وجود دارد، سانروف، تودوزی چرمی، سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک دوگانه، سنسور نور و باران و سنسور پارک عقب اشاره کرد.
مشخصات فنی قوای محرکه
این خودرو در واقع پرادو مدل 2012 است که از یک پیشرانه شش سیلندر با حجم دقیق 3956 سی‌سی بهره می‌گیرد. این موتور قادر است نیرویی معادل 271 اسب‌بخار در 5600 دور در دقیقه و حداکثر گشتاور 386 نیوتن‌متر در 4400 دور در دقیقه را تولید کند.
این نیرو به وسیله جعبه‌دنده 5 سرعته اتوماتیک به هر چهار چرخ خودرو انتقال می‌یابد. گفتنی است شتاب صفر تا صد اعلام شده برای این مدل 8.5 ثانیه و سیکل ترکیبی مصرف سوخت آن 12.5 لیتر در هر 100 کیلومتر است. شایان ذکر است که خودروهای فیس‌لیفت شده در ایران تنها به لحاظ فیزیکی و ظاهری دستخوش تغییر می‌شوند و از نظر فنی مشخصات قبلی آن‌ها باقی خواهد ماند.
گفتنی است از آن‌جایی که تفاوت فنی میان این خودرو و نمونه‌های استاندارد در بازار وجود ندارد، تجربه رانندگی و سواری با آن نیز تفاوت چندانی با نمونه‌های قبلی ندارد. به همین خاطر اگر تمایل دارید تجربه رانندگی با تویوتا پرادو نسل چهارم را مطالعه کنید، می‌توانید به مقاله‌های قبلی منتشر شده توسط خودروبانک رجوع کنید.
نتیجه‌گیری
در انتها باید بگویم با توجه به محدودیت‌های فعلی و استمرار ممنوعیت واردات خودرو به کشور، انجام چنین اقداماتی اجتناب‌ناپذیر است. چرا که مصرف‌کنندگان ایرانی حق این را دارند که هم‌پا با سایر کشورها از جدیدترین محصولات و تکنولوژی‌های روز دنیا بهره‌مند شوند. اما متاسفانه این امکان میسر نبوده و بسیاری از دارندگان خودروهای وارداتی، به تغییر چهره و فیس‌لیفت ظاهری خودروی خود بسنده می‌کنند.
اما اگر شما هم جزو آن دسته از افرادی هستید که تمایل به فیس‌لیفت ظاهری خودروی خود دارید، باید به چند نکته مهم و اساسی توجه داشته باشید. بر این اساس در ابتدا به مراکز معتبر و افراد با تجربه مراجعه کنید تا هنگام انجام کار با مشکلات جدی مواجه نشوید. سپس حتی‌الامکان از قطعات اصلی و اورجینال استفاده کنید و در نهایت از اضافه کردن آپشن‌های غیرضروری به خودروی خود پرهیز کنید. زیرا این امر ممکن است آسیب جدی به سیستم الکترونیکی و برقی خودرو وارد کند و خسارات جبران ناپذیری را به بار آورد.
در پایان از آقای سینا احمدپور مالک محترم خودرو جهت همکاری و در اختیار قرار دادن خودروی خود به منظور تهیه تست و گزارش کمال تشکر و قدردانی داریم.
