آغاز تکامل گربه سان
پژو 508 نخستین بار در سال 2010 رونمایی شد. این خودرو به عنوان جایگزین مدلهای 407 و 607 وارد خط تولید شد تا پژو قادر باشد در بازار سدان‌های سایز متوسط نیز رقابت کند.
نسل نخست 508 در زمان خود طرحی فراتر از دیگر طرح های پژو داشت و به همین دلیل مورد توجه بسیاری قرار گرفت. در سال 2015 نیز یک فیس لیفت روی نسل اول انجام شد که به بازار ایران نیز راه پیدا کرد. متاسفانه حضور مدل فیس لیفت 508 در ایران به گونه‌ای نبود که بتواند برای رقبایی چون رنو تلیسمان یا تویوتا کمری خطری ایجاد کند. در حقیقت 508 نسل اول چه در بخش طراحی، امکانات و حتی فنی به گونه‌ای نبود که بتوان آن را اولویت این کلاس قرار داد. به خصوص که کره‌ای ها نیز با اپتیما و سوناتا در این سگمنت حضوری بسیار قدرتمند و فعال دارند.
اما شیر فرانسوی بالاخره در سال 2018 دندان‌های تیز خود را به رقبا نشان داد و از دومین نسل 508 در نمایشگاه خودروی ژنو رونمایی کرد. نسل دوم 508 از هر جهت نسبت به مدل های قبلی بهبود پیدا کرده است. طراحی اغوا کننده، کیفیت ساخت بالا، پیشرانه‌های قدرتمند و تکنولوژی‌های بالای بکار رفته در این خودرو به جرات در حد بهترین‌های کلاس هستند.
اخیرا فرصتی پیش آمد تا نسل دوم پژو 508 را از نزدیک دیده و بررسی کنیم. در ادامه همراه خودروبانک باشید تا بیشتر به این شیر تیز دندان فرانسوی بپردازیم.
طراحی، دندان‌های اسمایلودون
هر کسی که پژو 508 جدید را دیده باشد حتما در اولین نگاه جلب چراغ‌های روشنایی در روز این خودرو شده است. مطمئنا می توان این چراغ ها را مهم ترین عنصر طراحی جلوی خودرو دانست. در حالی که چراغ‌های جلو حالتی نرمال دارندو و به جلو پنجره‌ی لانه زنبوری 508 متصل شده اند چراغ‌های روشنایی در روز از لبه‌ی انتهایی آنها به شکل دندان های نیش بیرون آمده و تا پایین سپر ادامه پیدا کرده اند.
این چراغ ها ظاهری شبیه دندان های ببرهای دندان شمشیری ماقبل تاریخ به نام Smilodon ها دارند. طراحی جلو خیلی پیچیده نیست و در عین سادگی، پژو توانسته با بازی هنرمندانه خطوط ظاهری بسیار اسپرت را ایجاد کند. به این نکته نیز اشاره کنیم که چراغ های جلو از نوع LED هستند.
طراحی کلی پژو 508 جدید از خودروی کانسپت Instinct Shooting Brake پژو الهام گرفته است و در بخش جانبی نیز حالتی شبیه به خودروهای کوپه دارد. ارتفاع پایین خودرو نیز در این بخش جلب توجه می کند. نمای جانبی 508 بر خلاف رقبایی چون تلیسمان یا پاسات که کاملا طرح سدان دارند به دلیل شیب سقف در بخش عقب به خودروهای دیگری چون مرسدس CLS نزدیک تر است.
باید اعتراف کنم تا پیش از دیدن عقب پژو 508 معتقد بودم رنو تلیسمان زیباترین چراغ های عقب را در بین خودروهای فرانسوی دارد اما 508 با آن نوار مشکی که در سراسر عرض عقب خودرو امتداد دارد نمایی اسپرت تر را به رخ می کشد. در قسمت عقب نیز اصلی ترین چیزی که جلب توجه می کند همین لایت بار مشکی رنگ رنگ است. در زمان خاموش بودن چراغ های عقب نمی توانید متوجه شوید که کدام قسمت لایت بار روشن خواهد شد اما با ترمز گرفتن یا روشن کردن چراغ های عقب سه خط نارنجی با زیبایی تمام در زمینه ی مشکی رنگ دیده می شوند.
کابینی از آینده
در همان ابتدای ورود به کابین پژو 508 درهای خودرو جلب توجه می کنند چون شیشه های جانبی این خودرو مانند اتومبیل های کوپه بدون فریم هستند با با کشیدن دستگیره های درها مقداری شیشه ها پایین می روند تا در آزاد شود.
اما این اولین سورپرایز پژو نیست. با نشستن پشت فرمان 508 در فضایی قرار می گیرید که بیشتر از یک خودروساز آلمانی انتظار می رود تا فرانسوی. فرمان کوچک، دو نمایشگر بزرگ و کم‌ترین تعداد کلیدهای فیزیکی در کنار اهرم دنده ی الکترونیکی زیبای 508 همه باعث می شوند تا حس سوار شدن به یک خودروی بسیار مدرن را داشته باشید که البته واقعا نیز همین طور است.
داشبورد و رودری های 508 از پلاستیک نرم ساخته شده اند و از نظر کیفیت متریال باید آن را بالاتر از رنو تلیسمان دانست. یک تریم فیبر کربنی نیز در سرتاسر داشبورد و روی درها اجرا شده که حس اسپرت را به سرنشینان متقل می کند.
فضای داخلی در قسمت جلو خوب است و صندلی ها نیز حمایت مناسبی از بدن سرنشینان به عمل می آورند. اما قضیه برای بخش عقب کمی متفاوت است. همین شیب زیبای سقف سبب شده تا اگر قدی در حدود ۱۸۰ سانتی متر داشته باشد سر شما به سقف خودرو برخورد کند. فضای پا گرچه کافی است اما اگر 508 را با رقبای شرقی خود مقایسه کنید بازنده‌ی این بخش خواهد بود. یکی دیگر از نکات صندلی های عقب کوچک بودن نسبی نشیمنگاه صندلی است به طوری که اگر قد بلندی داشته باشید بخشی از پاها بیرون از صندلی می ماند و صندلی نمی تواند همه ی بدن را به خوبی پوشش دهد.
از نکات مثبت نیز باید به پوشش با کیفیت و زیبای صندلی ها اشاره نمود. در نمونه های دارای تودوزی چرمی دوخت های زیبایی روی صندلی ها موجود هستند. نمونه ی مورد آزمایش مدل فول نبود و صندلی های آن دارای روکش پارچه و چرم بودند. البته روکش پارچه ای نیز مزایای خود را دارد و نگارنده آن را بیشتر می پسندد به خصوص که در 508 خبری از سردکن صندلی نیست.
صندوق عقب 508 نیز با حجم 487 لیتر فضایی کافی دارد. با باز کردن صندوق عقب این خودرو شیشه ی عقب نیز مانند خودروهای ناچ بک بالا می رود. امکان افزایش فضای صندوق عقب به 1537 لیتر با تا کردن صندلی های عقب وجود دارد.
امکانات، پژویی با دست های پر
پژو 508 در بخش امکانات نیز بسیار مجهز بوده و از فناوری های روز دنیا در کابین آن استفاده شده است. نمونه ی مورد آزمایش از نوع پایه بود ولی همچنان امکاناتی مانند صندوق برقی، پشت آمپرهای دیجیتالی، صفحه نمایش 10 اینچی داشبورد، استارت دکمه ای، ترمز پارک برقی، دوربین دید عقب، دوربین 360 درجه، سنسورهای پارک جلو و عقب، تهویه خودکار دوگانه، فرمان چرمی و شیفترهای پشت فرمان در آن موجود بودند.
در مدل های فول امکانات بیشتری مانند سیستم تعلیق فعال، شارژر بدون سیم تلفن همراه، گرمکن صندلی های جلو، سیستم صوتی حرفه ای Focal، سقف پانوراما، صندلی های برقی، رادار بین خطوط، پارک خودکار، سیستم دید در شب، رادار بین خطوط، سیستم کمکی بین خطوط، سیستم ترمز خودکار اضطراری، سیستم هشدار نقطه کور فعال و کروز کنترل هوشمند موجود هستند.
از نظر ایمنی نیز 508 موفق به دریافت 5 ستاره ایمنی کامل از موسسه یورو NCAP شده است.
سواری ببر تیز دندان
به جذاب ترین بخش یعنی رانندگی میرسیم. ابتدا اشاره کنیم که 508 با موتورهای مختلف بنزینی، دیزلی و یک موتور هیبریدی در بازار موجود است. موتورهای بنزینی این خودرو هر دو 1.6 لیتری هستند و با دو قدرت 180 و 225 اسب بخاری به بازار عرضه می شوند.
نمونه ی پلاگین هیبریدی نیز از موتور 1.6 لیتری 178 اسب بخاری استفاده می‌کند. با توجه به قیمت بالای سوخت در کشورهای اروپایی پژو مدل های دیزلی طرفدار بیشتری دارند و به همین دلیل پژو یک موتور 1.5 لیتری و دو موتور 2 لیتری دیزلی را برای 508 طراحی کرده است.
نمونه ی مورد آزمایش ضعیف‌ترین مدل دیزلی بود ولی همچنان مشخصاتی مناسب دارد. موتور 4 سیلندر 1.5 لیتری این خودرو از سری BlueHDI می‌تواند 130 اسب بخار قدرت در 3750 دور بر دقیقه و 300 نیوتون متر گشتاور در 1750 دور بر دقیقه تولید کند. این موتور دیزلی از توربوشارژر، اینترکولر و سوخت رسانی ریل مشترک بهره مند است. انتقال نیرو به چرخ های جلو هم با استفاده از گیربکس 8 دنده خودکار انجام می شود.
موتور دیزلی پژو 508 مصرف سوخت بسیار خوبی دارد به طوری که مصرف شهری آن در حدود 5 لیتری، مصرف جاده ای آن 3.4 لیتر و مصرف سوخت ترکیبی آن 3.7 لیتر در هر 100 کیلومتر است. البته این اعداد تنها در حالت رانندگی اکونومی قابل دستیابی هستند.
موتور دیزلی شاید اسب بخار بالایی نداشته باشد اما گشتاور بالای آن سبب می شود تا خودرو توانایی حرکتی فراتر از انتظار را از خود نشان دهد. 508 با این موتور به راحتی می تواند در 10 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند و حداکثر سرعت آن نیز به 210 کیلومتر بر ساعت می رسد.
گشتاور 300 نیوتون متری موتور باعث می شود تا شتاب گیری خودرو با افزایش سرعت افت نکند و همین شتاب ثانویه خوبی را هم برای 508 به ارمغان آورده است. صدای موتور دیزلی چندان جذاب نیست و بیشتر مانند یک خر خر می ماند اما عایق بندی کابین هم خوب است و صدای موتور نفوذ کمی به کابین دارد.
شتاب گیری 508 با موتور دیزلی با می توان به هوندا آکورد های 2.5 لیتری بازار ایران مقایسه کرد. 508 در بحث شتاب، با چنین موتوری حتما از رقبایی مانند تلیسمان، سوناتا هیبریدی یا کمری هیبریدی شکست خواهد خورد.
عملکرد گیربکس نیز دیگر نقطه قوت 508 است. برخلاف تلیسمان که از گیربکس دوبل کلاچ استفاده می کند، 508 یک گیربکس اتوماتیک معمولی دارد که تعویض هایی نرم و به موقع را ارائه می دهد. پژو شیفترهای ثابتی را هم پشت فرمان قرار داده تا با استفاده از آنها تعویض دنده به صورت دستی انجام شود. اما واکنش شیفترها خیلی سریع نیست و بهتر است دنده را در همان حالت D قرار دهید.
پشت آمپرهای 508 در ارتفاع بالایی قرار دارند تا نقش سیستم هداپ دیسپلی را نیز بازی کنند. این ایده را پژو در خودروهای کراس اووری مانند 2008 و 3008 نیز پیاده کرده است ولی یک مورد منفی در مورد آن وجود دارد. در کراس اوورها با توجه به بالا بودن ارتفاع صندلی به راحتی می توان آمپرها را دید اما در 508 ارتفاع صندلی مقداری پایین است و همین باعث می شود تا بخش بالایی فرمان بخشی از دید را بگیرد. برای رفع این مشکل راننده ناچار خواهد بود تا ارتفاع صندلی را بالا بیاورد و این کار باعث کاهش حس اسپرت پشت فرمان خواهد شد.
در بخش سواری، 508 نمره مناسبی را دریافت می کند. سواری این خودرو به نرمی تویوتا کمری یا هوندا آکورد نیست اما در مقایسه با تلیسمان نرم تر است. البته نمونه مورد آزمایش ما فاقد سیستم تعلیق فعال بود ولی در مدل های فول که به GTi معروف هستند سیستم تعلیق فعال نیز وجود دارد.
یک کلید روی کنسول میانی وجود دارد که حالت های مختلف رانندگی را با آن می توان تغییر داد. با تغییر هر حالت رانندگی گرافیک پشت آمپرها نیز تغییر می کند و واکنش پدال گاز و گیربکس هم عوض می شود. در مدل های دارای سیستم تعلیق فعال، سفتی و نرمی فنرها نیز با تغییر حالت رانندگی تغییر می کند.
هندلینگ خودرو هم با توجه به سیستم تعلیق مک فرسون در جلو و مولتی لینک در عقب مناسب است و اعتماد به نفس خوبی به راننده می دهد.
نتیجه گیری
پژو 508 را باید گامی بسیار بزرگ برای این خودروساز فرانسوی بدانیم و از نظر نگارنده بهترین خودرویی است که پژو تاکنون ساخته است. نکات مثبت این خودرو شامل مصرف کم، کیفیت ساخت خوب، سواری خوب، تجهیزات ایمنی بالا و طراحی آینده نگرانه هستند.
نکات منفی نیز شامل فضای کوچک عقب و صندوق عقب کوچک نسبت به رقبا هستند.
در پایان می توانید از گالری تصاویر پژو 508 دیدن کنید.
