تقابل شاهزادگان آلمانی، پورشه باکستر یا بی ام و Z4

رویا پردازی به خودی خود شیرین است و چه رویایی شیرین تر از داشتن حق انتخاب دو رودستر آلمانی جذاب و قبراق که می توانند خودروهایی ایده آل برای لذت بردن از شهر و جاده در شرایط آب و هوایی مناسب باشند. قرار نیست این رویای شیرین را در همین ابتدای کار با فکر کردن به مسائلی مانند کیفیت نامناسب بنزین، نامناسب بودن اوضاع خیابان ها و هزینه بالای نگهداری نقش بر آب کنیم و بنابراین قبل از فکر کردن به مشکلات رودستر سواری در ایران، به سراغ مقایسه این دو آلمانی خوشنام و جذاب می رویم که روزگاری در بازار کشورمان رقیب مستقیم یکدیگر بودند اما حالا پورشه به دلیل پیشرانه حجیم تر خود (بر اساس قانون منع واردات خودروهای لوکس) از میدان نبرد خارج شده و تنها به صورت دست دوم در بازار حضور دارد.

طراحی و زیبایی

در زیبایی هر دو خودرو هیچ شکی نیست اما آنچه مشخص است، زبان طراحی متفاوت دو خودروساز آلمانی برای خلق چهره Z4 و باکستر است. این تفاوت نگاه طراحان حتی از فاصله ای بعید هم کاملاً مشخص و تاثیر گذار است. ب ام و استایلی کلاسیک تر با کاپوت کشیده و صندوق عقبی کوتاه دارد و در بخش دماغه هم فرم کوسه مانند معروف خودروهای اسپرت این خودروساز را یاد آور می شود.

اما باکستر براساس چهارچوب های رایج مدل های کلاسیک پورشه شکل گرفته و شاید به دلیل جایگیری موتور در بخش میانی خودرو، کاپوتی کوتاه تر و کابینی رو به جلو دارد و تا حدودی مُدرن تر از Z4 جلوه می کند. بنابراین اگر به مفهوم رودستر کلاسیک اروپایی علاقمندید باید گفت که Z4 می تواند خودروی جذاب تری لقب بگیرد و اگر در مجموع پورشه دوست هستید هم شک نکنید که باکستر همچون سری معروف 911 یک شوالیه اشتوتگاری تمام عیار است و خللی بر اصالت طراحی آن وارد نیست. هرچند باید گفت که باکسترهای وارد شده به کشورمان جزو آخرین نمونه های نسل قبلی این خودرو محسوب می شوند و نسل فعلی هم که از سال 2013 بر روی خط تولید قرار گرفته است، از لحاظ زیبایی و طراحی یکی از زیباترین نمونه ها در خانواده باکستر به نظر می رسد و ای کاش که امکان واردات این مدل های جدید نیز به کشورمان وجود داشت. خودرویی که در مقایسه های خارجی نیز با اختلاف بهتر از Z4، SLK و آئودی TT ظاهر شده است و یکی از برترین خودروها در کلاس خود محسوب می شود.

مشخصات فنی

پورشه باکستر از یک موتور شش سیلندر تخت (BOXER) نیرو می گیرد و بنا به روایاتی نام خود را نیز مدیون همین مدل پیشرانه است، این موتور در نمونه معمولی باکستر (خودرو مورد آزمایش) در حدود 2.9 لیتر حجم دارد و 255 اسب بخار قدرت را توامان با 290 نیوتن متر گشتاور به گیربکس هفت سرعته دوبل کلاچ (از سری مشهور PDK) تحویل می دهد، اما در مقابل ب ام و Z4 با موتور چهار سیلندر معروف N20 تنها 2 لیتر حجم دارد و البته به یارای توربو می تواند حدود 245 اسب بخار قدرت و 350 نیوتن متر گشتاور را در اختیار گیربکس هشت سرعته اتوماتیک قرار دهد.

این در حالیست که ب ام و اندکی از پورشه سنگین تر است و بنابراین نسبت نیرو به وزن قاعدتاً به نفع باکستر تمام می شود، اما با توجه به توربو بودن موتور ب ام و و تولید قدرت بیشتر در دورهایی پایین، اصلاً نباید توانمندی های شاهزاده باواریایی حاضر در این دوئل را دست کم گرفت. از دیگر نکات فنی حائز اهمیت در خصوص این دو خودرو می توان به تقسیم وزن متفاوت آن ها اشاره کرد. آنچنان که در ب ام و، بیشتر وزن بر روی محور جلو قرار گرفته است ولی برای پورشه به لطف موتور عقب بودن ساختار خودرو، بیشترین سنگینی روی محور عقب اعمال می شود و این نکته نیز به تنهایی می تواند بیانگر کاراکتر متفاوت این دو خودرو باشد.

پشت فرمان

تودوزی پوشیده شده از چرم پورشه باکستر، کیفیتی مثال زدنی را نوید می دهد و همین امر هم هر کسی را به تجربه رانندگی با این خودرو دعوت می کند. هیچ شکی نیست که لمس فرمان خوش دست و با کیفیت پورشه احساسی غرور آمیز را به شما منتقل می کند و البته که این احساس تنها به قیمت و مشخصات خودرو مربوط نمی شود، بلکه پورشه به عنوان برندی پیشگام در عرصه ساخت خودروهای اسپرت، پرستیژ خاصی را برای ماشین دوستان دوآتشه به همراه دارد و رانندگی با یکی از خودروهای ساخت این برند، به معنای تجربه کردن ماحصل سال ها دانش و تجربه این خودروساز فوق العاده در مهندسی یک خودرو اسپرت است که می تواند برای هر کسی قابل احترام و به یاد ماندنی باشد.

این یک واقعیت است که کابین باکستر در مجموع چشم نوازتر و با کیفیت تر از کابین Z4 به چشم می آید و موارد اختلاف بین این دو خودرو را به راحتی می توانید در مقایسه کیفیت چرم صندلی ها، جنس داشبورد و مواردی از این دست مشاهده کنید. همچنین فضای داخلی پورشه، احساس کلاسیک تری را از مواجه با یک رودستر چابک و جمع و جور اصیل به راننده منتقل می کند اما در کابین ب ام و تضادهایی بین فرم فضایی و مدرن اهرم تعویض دنده و طراحی کلاسیک مجموعه پشت آمپر دیده می شود و جنس پلاستیکی سطح رویی داشبورد نیز تناسب چندانی با قیمت و کلاس خودرو ندارد و ضعیف تر از انتظار به چشم می آید.

به هرحال سرانجام زمان رانندگی با خودروها فرا می رسد و در ابتدای امر به سراغ پورشه می روم که کمی تا قسمتی هیجان انگیز تر از ب ام و به نظر می رسد. ترمز دستی پورشه برقی نیست و به همین دلیل هم برای آغاز حرکت با آن نیاز کمتری به تفکر و تامل دارید. گیربکس را در حالت D قرار می دهم و با فشار اندکی بر پدال گاز، باکستر آبی رنگ نرم و سبک به راه می افتد. پیدا کردن فضای مناسب برای تست خودرو در تهران اصلاً ساده نیست و به خصوص اگر قصد تست کردن دو خودرو بدون سقف با رنگ های جیغ را داشته باشید، اوضاع پیچیده تر هم می شود، چرا که چنین خودروهایی توجه زیادی را در خیابان به سمت خود جلب می کنند و این جلب توجه گاها به حضور محبت آمیز پلیس منجر می شود. به هرحال سرانجام به فضای مناسب برای محک زدن توانایی های پورشه می رسیم. نیازی به گفتن نیست که فرمان در عین سبکی و تیز بودن، عملکرد بی نقصی دارد و حس دقیقی را از ابعاد خودرو به راننده منتقل می کند. شاید فکر کنید که باکستر احتمالاً سواری خشک و اسپرتی دارد، اما در واقع میزان خشکی آن بستگی به سطح مسیر دارد. در شرایط نرمال و بر روی آسفالت خوب، کیفیت سواری از آنچه انتظارش را داشتم بهتر است، اما در مواجه با دست اندازها و سرعت گیرها، منتقل شدن حس کوبش سیستم فنربندی کاملاً محسوس و البته پذیرفتنی به نظر می رسد، چرا که با توجه به ابعاد رینگ و تایر و ماهیت اسپرت خودرو، عملاً فضای عملکردی زیادی برای بازی آزادانه فنربندی وجود ندارد و نمی توان انتظار داشت که باکستر چابک و اسپرت، توانایی هضم یک گودال بزرگ را داشته باشد.

در مقابل Z4 بیش از انتظار خشک ظاهر می شود و بخشی از علت این مشکل را می توان در ساختار تایرهای پنچر رو یا ران فلت ب ام و جستجو کرد که علیرغم تکنولوژی بالا از دیواره مستحکمی برخوردارند و این نکته چندان با پوشش آسفالت ضعیف خیابان های کشورمان جور در نمی آید. در واقع بسیاری از مالکین ب ام و پس از خریداری خودرو اقدام به تعویض تایرها با نمونه های معمولی و افزودن تایر زاپاس به صندوق عقب می نمایند تا از مشکلات مربوط به سواری خشک تایرهای ران فلت استاندارد رهایی یابند. Z4 همچنین به علت ساختار متفاوت پیشرانه و بهره مندی از توربوچارچر، در دور پایین از قدرت و گشتاوری بیشتری نسبت به پورشه برخوردار است و برای مثال اگر قصد انجام دریفت و حرکات نمایشی از این دست را داشته باشید، با کمی فشردن پدال گاز در Z4 به هدف خود خواهید رسید اما پورشه با موتور دور بالا و اتمسفریک چنین کاری را سخت تر انجام می دهد و از سوی دیگر به علت اعمال وزن بیشتر موتور بر روی محور عقب، پایداری و چسبندگی تایرهای عقب باکستر به سطح مسیر از ب ام و بیشتر است.

در شتاب گیری هر دو خودرو به یکدیگر نزدیک هستند اما با توجه به ارتفاع زیاد شهر تهران نسبت به سطح دریا که به کاهش فشار هوا منجر می شود، عجیب نیست که در نهایت ب ام و سریعتر ظاهر می شود و می تواند در سرعت بالا به تدریج از پورشه سبقت بگیرد. یکی از نکات لذت بخش در رانندگی ب ام و، واکنش خودرو نسبت به انتقال 350 نیوتن متر گشتاور به چرخ های عقب است. در واقع شتاب گیری Z4 با احساس بلند شدن دماغه کشیده و طویل خوردو توام می شود و احساسی از یورش به سمت جلو را به همراه فرو رفتن در صندلی ها را به سرنشینان منتقل می کند اما لذت رانندگی ب ام و چیزی از ارزش های پورشه کم نمی کند، به خصوص که صدای اگزوز پورشه نیز به لطف تعداد سیلندر بیشتر پیشرانه، گوش نوازتر از ب ام از کار در آمده و حس و حالی مسابقه ای دارد. همچنین ترمزهای پورشه تا حدودی متفاوت نسبت به ب ام و واکنش نشان می دهند و مدل کاهش سرعت این خودرو، چیزی شبیه به ترمزگیری با خودروهای کارتینگ احساس می شود. شاید دلیل این امر بازهم به سنگین تر بودن محور عقب خودرو مربوط باشد، چراکه اثری از حالت شیرجه یا دایو دماغه خودرو به سمت پایین دیده نمی شود و این نکته ایست که عموماً برای رانندگان حرفه ای از اهمیت زیادی برخوردار است.

انتخاب با شماست

بسیاری افراد به طور کلی خرید خودرو دست دوم را به صلاح نمی دانند و از آنجا که فعلاً واردات باکستر به کشورمان ممنوع است، بنابراین برای این دسته از خریداران تنها انتخاب موجود Z4 خواهد بود. هرچند در آینده نزدیک لوتوس الیز نیز با قیمتی در حدود 300 میلیون تومان به لیست خودروهای حاضر در این کلاس اضافه می شود اما تا آن زمان باید انتخاب Z4 صفر کیلومتر را با خدمات بهتر و گسترده تر و اشتراک فنی با سایر مدل های ب ام و، منطقی تر دانست. پورشه باکستر از کیفیت کابین بالاتری نسبت به Z4 برخوردار است و برای رانندگی حرفه ای، به خصوص در پیست، از بالانس فوق العاده ای برخوردار است.

با این حال ناچاریم بگوییم که مزیت پورشه برای رانندگی روزمره در شهر ها و جاده های کشورمان، آنقدر پر رنگ نیست که ریسک خرید نمونه دست دوم آن را در برابر ب ام و صفر کیلومتر توجیه کند، به خصوص که مخارج تعمیر و نگهداری یک پورشه دست دوم و بدون گارانتی می تواند بسیار سنگین باشد و ظرف چند ماه هزینه ای هنگفت را به مالک تحمیل کند.

ضمن تشکر از مالکین محترم خودروها، آقایان رامین خان بابایی و مرتضی حاجی، جدول مشخصات فنی دو خودرو در پایان به مخاطبین عزیز خودروبانک تقدیم می شود.