مقدمه
تا همین دو سال قبل، از قدیمی شدن و عدم جایگزینی مزدا 3 با نسل جدیدش شکایت داشتیم و در طرف دیگر از تنبلی تیم طراحی میتسوبیشی بدلیل تغییر ندادن ظاهر لنسر، گلایه می‌کردیم؛ اما حالا و با بسته شدن درب های واردات بر روی ماشینهای جدید، حتی لنگه کفش کهنه‌ای همچون پراید هم در بیابان خودرویی امروزمان، غنیمت شده؛ چه برسد به ژاپنی‌های اصیلی که علیرغم قدیمی شدن، هنوز هم قادرند در مقابل خودروهای امروزی حرف‌هایی برای گفتن داشته باشند؛ البته هضم قیمت‌های وحشتناکی که اکنون روی این دو محصول می‌گذارند، همچنان برای من سخت است اما در بازاری که در آن بسیاری از چینی‌ها پایشان را از گلیم 200 میلیونی فراتر گذاشته‌اند، نمی‌شود از محصولات خوش نام ژاپن توقع قیمتی منطقی داشت. بگذریم؛ به هر حال امروز به سراغ این دو هموطن سخت کوش و دوست داشتنی آمده‌ایم تا ببینیم کدام سامورایی پیروز میدان خواهد شد؛ پس لطفاً این بار هم با خودروبانک همراه باشید.
طراحی ظاهری
با توجه به اینکه هر دو خودرو از طراحی قابل قبولی برخوردارند نمی‌توانیم یکی از آن‌ها را به عنوان برنده قطعی قسمت طراحی معرفی نماییم و در نتیجه بهترین کار این است که کار را به سلیقه شخصی شما واگذار کنیم؛
اما در هر صورت بد نیست طبق روال همیشگی چند خطی هم در مورد ظاهر ماشین‌ها صحبت کرد؛ در مورد مزدا 3 باید گفت که علیرغم سن و سالی که از این خودرو گذشته هنوز هم ظاهر جالب و متفاوتی دارد و با فرم خاص دماغه، خطوط جذاب کناری و حالت اسپرت انتهایی، همچنان می‌تواند نظر بسیاری را به خود جلب نماید. البته اگر بخواهیم این ماشین را در کنار نسل‌های بعدی مزدا 3 قرار دهیم متوجه از مد افتادگی این مدل خواهیم شد، اما با توجه به محدودیت‌های بازار داخل، هنوز هم می‌توان نمره قبولی را به ظاهر این نسل داد؛ تنها مشکل این است که سالیان طولانی حضور مزدا در کشور، باعث شده که این سدان ژاپنی با مشکل تکراری شدن روبرو شود و حس تنوع طلبی انسان را ارضاء نکند؛ نکته‌ای که میتسوبیشی لنسر، می‌توانست به لطف عرضه محدودتر در کشورمان، با آن مواجه نباشد؛ اما طراحی ساده و مطابق با معیارهای دهه 90 میلادی نیم رخ و بخش انتهایی محصول میتسوبیشی باعث شده که حتی این عرضه محدود هم نتواند کسی را قانع کند که با خودرویی مدرن و امروزی مواجه شده است. هرچند در هر صورت لنسر در قیاس با مزدا 3 که سالیان درازی میهمان خیابان‌های ما بوده، اندکی خاص‌تر به نظر می‌رسد. ضمن اینکه این ماشین، علیرغم نیم رخ و قسمت انتهایی نه چندان جذاب، دماغه‌ای فوق‌العاده خشن و پر جذبه دارد که با چشمان عصبی و جلو پنجره معروف خود دل هر عشق ماشینی را به دست خواهد آورد. بخصوص که در نمونه 1.8 لیتری این دماغه شباهت زیادی با مدل اسطوره‌ای اوولوشن دارد و همین شباهت کافی است که ماشین بازها عاشق ظاهرش شوند.
طراحی داخلی
همانطور که گفتیم طراحی هر دو ماشین به سال‌های نسبتاً دور بازمی‌گردد و در نتیجه نباید توقع کابین‌های خیلی مدرنی از آن‌ها داشته باشیم؛ با گشودن درب لنسر و وارد شدن به کابین، با داشبوردی نسبتاً قدیمی و چیدمانی ساده روبرو شدیم که در برابر رقبای امروزی کاملاً از مد افتاده محسوب میشد؛ تازه نمونه فول، به لطف وجود آپشن‌های مختلف اوضاع بهتری دارد و اگر قرار به بررسی نمونه کم آپشن بود، اوضاع وخیم‌تر هم میشد؛ البته شاید خیلی‌ها بگویند برای ما ژاپنی سوارها، بحث ارگونومی و کیفیت کابین مهمتر از طراحی بزک شده است، اما در هر صورت شما در میان گزینه‌های ژاپنی هم می‌توانید انتخاب‌های زیباتر از این داشته باشید؛ به عنوان مثال همین مزدا 3 کابین مدرن‌تری نسبت به لنسر دارد؛ در واقع به نظر می‌رسد که طراحان این محصول در هنگام ساخت داشبورد، آینده نگری بیشتری داشته‌اند و در نتیجه خطوط کلی و کنسول حجیم مرکزی فرزند مزدا، هنوز هم شیک و مدرن به چشم می‌آید.
در مورد کیفیت، وضعیت هر دو ماشین مناسب ارزیابی شد. البته در این مورد می‌توان گفت که کیفیت متریال مزدا 3 حس بهتری به انسان منتقل می‌کند اما در عوض کیفیت مونتاژ محصول میتسوبیشی با توجه به اینکه کاملاً وارداتی است، بهتر است.
در خصوص میزان جاداری هم شرایط هر دو ماشین در قسمت جلوئی قابل قبول ارزیابی شد اما لنسر در قسمت عقب فضای دلبازتری در اختیار سرنشینان قرار داده است. هرچند که در مورد صندوق عقب وضعیت به سود مزدا 3 تغییر می‌کند.
آپشن‌های رفاهی و ایمنی
هر دو ماشین از نظر سطح امکانات شرایط مطلوبی دارند و به غیر از برخی آپشن‌های مخصوص خودروهای امروزی، از سایر گزینه‌های مورد نیاز بهره می‌برند. به عنوان مثال امکاناتی مثل تهویه مطبوع اتوماتیک، کروز کنترل، روکش‌های چرمی، سانروف برقی، سنسورهای نور و باران، چراغ‌شور، فرمان با سیستم کمکی برقی، پدال‌های تعویض دنده در پشت فرمان، نمایشگر مرکزی، دوربین دنده عقب، چراغ‌های جلو تطبیق پذیر (AFS)، صندلی برقی راننده و گرمکن صندلی‌های جلو و ... در مزدا 3 و لنسرهای فول یافت می‌شوند که گزینه‌های راضی‌کننده‌ای به حساب می‌آیند.
البته تفاوت‌هایی هم میان این دو ماشین وجود دارد؛ در این خصوص می‌توان گفت که اگر معیار مقایسه را مزدا 3 مدل 97 "که چند آپشن بیشتر از مدلهای پیشین خود دارد" قرار دهیم، برتری نسبی با این محصول خواهد بود. اما در نمونه‌های قدیمی‌تر اوضاع متفاوت است و در برخی قسمت‌ها لنسر و در بعضی دیگر مزدا کامل‌تر ظاهر می‌شود.
در بحث ایمنی هم هر دو خودرو با داشتن ترمزهای 4 چرخ دیسکی مجهز به ABSو EBD ، ترمز کمکی BA و سیستم‌های کنترل کشش و پایداری الکترونیکی و ایربگ‌های جلو، جانبی و پرده‌ای ماشینهای کاملی در سطح خودشان به نظر می‌رسند. البته ناگفته نماند که محصول میتسوبیشی با داشتن ایربگ زانویی راننده یک برگ برنده در مقابل نماینده مزدا در اختیار دارد.
در بررسی تست‌های معتبر صورت گرفته هم اگر از ضعف ایمنی برخورد با عابرین پیاده در لنسر بگذریم، مشاهده می‌کنیم که هر دو ماشین امتیازات مشابهی دریافت کرده‌اند و با توجه به 5 ستاره ایمنی که موسسه Euro-NCAP به آن‌ها تقدیم کرده می‌توان به هر دو خودرو اعتماد کرد.
پیشرانه و سیستم انتقال قدرت
میتسوبیشی لنسر با دو موتور 1.6 و 1.8 لیتری در کشورمان عرضه شده که امروز قصد داریم در مورد نمونه 1.8 لیتری آن صحبت کنیم؛ مزدا 3 هم به غیر از عرضه بسیار محدود نمونه‌های 1.6 لیتری، عمدتاً با موتور 2 لیتری خود شناخته می‌شود که این پیشرانه با حدود 200 سی‌سی حجم بیشتر قدرتمندتر از لنسر می‌باشد. البته اگر رقیب امروز میتسوبیشی، خودرویی از برند ضعیف‌تر بود می‌توانستیم به جبران کمبود اسب‌های لنسر در بحث سیستم انتقال قدرت و راندمان کلی خودرو امیدوار باشیم، اما با توجه به اینکه مزدا به بهترین شکل نیروی حاصل از موتور را به سر چرخ‌ها رسانده شانس چندانی برای لنسر 1.8 باقی نخواهد ماند. نکته دیگر اینکه نماینده میتسوبیشی علاوه بر 7 اسب بخار قدرت کمتر و 11 نیوتن‌متر گشتاور ضعیف‌تر، در بخش سیستم انتقال قدرت هم از گیربکس CVT استفاده کرده که حداقل در شتاب‌گیری اولیه، قادر نیست به خوبی جعبه دنده 5 سرعته مزدا 3، اتومبیل را به جلو پرتاب کند. نتیجه کلی اینکه محصول مزدا هم از نظر شتاب و هم حداکثر سرعت اعداد بهتری از حریف ثبت می‌کند و در طرف مقابل میستوبیشی لنسر تنها برتری خود را در مصرف سوخت کمتر خواهد دید.
برای مقایسه بهتر بد نیست نگاهی به جدول خلاصه مشخصات این دو سدان ژاپنی داشته باشیم:
| مدل | مزدا 3 | میتسوبیشی لنسر |
| پیشرانه | 4 سیلندر 16 سوپاپ | 4 سیلندر 16 سوپاپ |
| حجم موتور | 2.0 لیتر | 1.8 لیتر |
| حداکثر قدرت | 147.4 اسب بخار در دور 6500 | 140 اسب بخار در دور 6000 |
| حداکثر گشتاور | 187 نیوتن متر در دور 4000 | 176 نیوتن متر در دور 4200 |
| گیربکس | 5 سرعته اتوماتیک | CVT |
| شتاب رسمی | 9.2 ثانیه | 11.5 ثانیه |
| حداکثر سرعت | 210 کیلومتر بر ساعت | 192 کیلومتر بر ساعت |
| مصرف سوخرت ترکیبی | 7.6 | 6.6 |
البته می‌توانم حدس بزنم که الان رگ غیرت عاشقان سینه چاک لنسر اوولوشن به جوش آمده و از بابت مقایسه ناعادلانه ما میان لنسر 1.8 با مزدا 2 لیتری معترض هستند؛ اما باور کنید من هم مثل شما عاشق لنسر اوولوشن هستم و می‌دانم که اگر آن هیولا اینجا بود، نه فقط مزدا 3 بلکه انواع و اقسام سدان‌های پر ادعای بازار را هم در گرد لاستیک‌هایش محو میکرد! به غیر از این، لنسرهای تنفس طبیعی قوی‌تر از میهمان امروزمان هم در بازارهای جهانی حضور دارند که نسبت به این مدل حرف‌های بهتری برای گفتن خواهند داشت. اما داستان امروز ما، مقایسه میان گزینه‌های در دسترس در کشورمان آن هم با قیمت‌های مشابه است و در این شرایط باید دست مزدا 3 را به عنوان برنده قسمت توانایی‌های حرکتی بالا ببریم.
تجربه رانندگی
از تجربه رانندگی با اکثر سدان‌های جمع و جور ژاپنی خاطره خوشی دارم چراکه معمولاً این ماشین‌ها تلفیقی از ارگونومی، تسلط و حس اعتماد را به راننده ارائه می‌کنند و رعایت این نکات همواره به ارتباط بهتر میان انسان و ماشین منجر شده است؛ ویژگی‌ای که در مورد سدان‌های مورد بررسی امروز نیز صادق بود و با نشستن پشت فرمان هر دو ماشین با همین احساس خوشایند روبرو شدیم؛ از دیگر ویژگی‌های مثبت این دو رقیب ژاپنی می‌توان به عایق‌بندی مناسب کابین و دید به اطراف قابل قبول اشاره کرد؛
در همان اوایل تست متوجه شدیم که لنسر رفتار آرام‌تری دارد و با تعلیق نسبتاً نرم خود، سواری بهتری ارائه می‌کند؛ نکته جالب اینکه این قضیه به هیچ عنوان روی هندلینگ ماشین تاثیر منفی نگذاشته و اتومبیل همانند یک خودرو اسپرت تمام عیار، به زمین چسبیده است؛ البته حتماً می‌دانید که نماینده مزدا هم خود از بهترین‌های هندلینگ در این رده محسوب می‌شود و با پایداری عالی در پیچها رانندگی ایمن و لذت بخشی به راننده هدیه می‌کند؛ اما با توجه به اینکه میتسوبیشی موفق شده یک پایداری عالی را با کیفیت سواری مناسب ترکیب کند باید امتیاز برتر این بخش را به لنسر بدهیم؛ در واقع خیلی‌ها معتقدند که مزدا 3 بخش بزرگی از تعادل خوب خود را مدیون سیستم تعلیق خشک و خشن و پایین بودن ارتفاعش از زمین می‌باشد.
اما در مورد توانایی‌های حرکتی اوضاع متفاوت است و این بار طرفداران میتسوبیشی مجبورند شاهد شکست ماشین محبوب‌شان باشند. در واقع بسیاری از ماشین بازها، لنسر را با مدل افسانه‌ای اوولوشن می‌شناسند اما واقعیت این است که میهمان امروزمان در هنگام شتاب‌گیری فقط سایه‌ای از اسطوره میتسوبیشی را به نمایش می‌گذارد و در بحث توانایی‌های حرکتی در حد یک سدان کاملاً معمولی رفتار می‌کند. در واقع با توجه به موتور کوچک‌تر، اسب بخار و گشتاور کمتر و وجود گیربکس CVT لنسر عملاً شانسی برای عرض اندام در برابر فرزند مزدا نخواهد داشت. در هنگام تست هم اوضاع مطابق پیش بینی پیش رفت و مزدا 3 موفق شد به راحتی از پس لنسر برآید؛ بخصوص در مورد شتاب اولیه که مزدا در حالت رانندگی دستی، شتاب بسیار بهتری ارائه کرد؛ اما در مورد شتاب ثانویه میزان اختلاف کمتر شد.
در خصوص ترمزها نیز باید بگوییم که هر دو ماشین حس اطمینان کافی را به ما ارزانی داشتند و با واکنش‌های محکم و به موقع خود کار را برایمان ساده کردند.
نتیجه گیری
انتخاب میان این دو خودرو هم سخت است و هم آسان؛ سخت از این جهت که هر دو ماشین از بسیاری جهات "مثل کیفیت فنی، ارگونومی، فرمان پذیری، اعتبار برند و ..." نزدیک بهم هستند و مشتری را برای تعیین گزینه برتر دچار تردید می‌کنند و آسان از این نظر که شما می‌توانید حتی با چشمان بسته یکی را انتخاب کنید و خیالتان راحت باشد که ماشین خوبی خریده‌اید!
اما در یک جمع‌بندی کلی می‌توان گفت که اگر بدنبال خرید خودرویی با کابین راحتتر و کیفیت سواری برتر هستید و تعداد کمتر ماشین و به نوعی خاص‌تر بودن اتومبیل در خیابان برایتان مهم است، و همچنین از خرید این خودرو قصد رفت و آمد شهری دارید و خیلی اهل شتاب گیری‌های زیاد نیستید، می‌تواند میتسوبیشی لنسر را انتخاب کنید. اما اگر شتاب گیری مناسب و لذت رانندگی بالا برایتان از اهمیت بیشتری برخوردار است، می‌بایست به سراغ مزدا 3 بروید؛ ضمن اینکه شما با خرید این محصول از بازار دست دوم و گستردگی نمایندگی‌های خدماتی مناسب‌تری هم بهره‌مند خواهید شد که در بازار پر از تحریم و تهدید این روزهای ما نکته مهمی به حساب می‌آید.
در انتها جا دارد از آقای عطا ماجدی مالک میتسوبیشی لنسر و همچنین آقای بامداد صفائیان مالک مزدا 3 کمال تشکر را داشته باشیم.
