معرفی و تست خودروهای دست دوم (ام‌وی‌ام 530)

مقدمه

در گذشته‌ی نه چندان دور کمتر کسی پیدا می‌شد که حاضر شود مبلغی برابر یک خودروی ایرانی/فرانسوی مثل سمند را برای خرید اتومبیل چینی هزینه کند و اگر هم این کار را می‌کرد احتمالاً پشیمان می‌شد. کیفیت و ماندگاری پایین در کنار عملکرد ناامیدکننده و طراحی غیر اصولی و ایمنی ضعیف در بین خودروسازان چینی امری عادی و طبیعی محسوب می‌شد اما در مدت کوتاهی همه چیز تغییر کرد. طرح‌های ناموزون جای خود را به طراحی اصولی‌تر داد، ارگونومی ضعیف بهبود یافت و راندمان کلی نیز نسبت به گذشته پیشرفت قابل ملاحظه‌ای کرد. تا جایی که اتومبیل‌های چینی که تا چند سال قبل توان رقابت با سمند و پژو پارس را نداشتند اکنون با قیمت‌های 40 تا 100 میلیون تومانی کم و بیش مورد استقبال مردم قرار می‌گیرند و این خود نشان از پیشرفت عجیب این کشور در کوتاه‌ترین زمان دارد. البته هنوز هم راه بسیار طولانی پیش روی کشور چین است تا به تولید کنندگان مطرح جهان برسند اما سرعت پیشرفت این کشور در صنعت خودرو سازی به قدری شگفت‌آور بوده که نمی‌توان پیش بینی کرد این مسیر طولانی در چه زمانی طی خواهد شد.

معرفی و بررسی کیفیت

تقریبا همه ایرانیان با برند MVM در مدل 110 یا به قول بعضی‌ها دوو ماتیز چینی آشنا شدند. خودرویی نسبتاً موفق که هر چند کیفیت و امنیت برادر دوقلوی کره‌ای‌اش را نداشت ولی توانست با کمک اعتبار ماتیز و کیفیت قابل قبول خودش در کنار محدودیت خودروهای ارزان قیمت در ایران به فروش خوبی دست پیدا کند و با استقبال نسبتاً مناسبی بخصوص از طرف خانم‌ها مواجه شد. از آن زمان دیری نپایید که شاهد حضور انواع مدل‌های سدان، هاچ‌بک و کراس‌اوور این خودروساز در کشورمان باشیم.

MVM530، احتمالاً نامش در ابتدا شنونده را به یاد BMW530 می‌اندازد. خودروهای چینی که از نام‌های مشابه ب‌ام‌وه استفاده کرده‌اند، کم نیستند، لیفان 520، ام‌وی‌ام 530 و سری ایکس لیفان. ام‌وی‌ام و جیلی که به تقلید از سری ایکس ب‌ام‌وه نامگذاری شده مثال‌هایی از این تکنیک نامگذاری سرزمین اژدها می‌باشند.

شاید بتوان ام‌وی‌ام 530 را شروع جلب اعتماد ایرانی‌ها به یک برند چینی در صنعت خودرو دانست. اتومبیلی که هرچند به تکامل یافتگی محصولات امروز این کشور نیست اما زمانی که هنوز خودروهای باکیفیت‌تری مثل جیلی و ام‌جی به بازار نیامده بودند به نوعی آبروی این کشور آسیایی را حفظ کرده و با کیفیت قابل قبول‌تر نسبت به محصولات قبلی راه را برای ارائه سایر خودروهای چینی به ایران هموارتر ساخت.

البته در دنیای نسبیت منظور ما از کیفیت مناسب، رقابت با ماندگاری بی چون و چرای تویوتا یا کیفیت ساخت فوق‌العاده مرسدس‌بنز نیست بلکه نسبت به قیمت خودرو و رقبای قیمتی در کشور در کنار تجهیزات ارائه شده، کیفیت را مورد بررسی قرار می‌دهیم و با این شرایط باید به 530 نمره قبولی داد چرا که بعد از گذشت چندین سال از ارائه‌ی این محصول توسط شرکت صنایع خودروسازی مدیران، رضایت نسبی را برای مشتریان به همراه داشته. هر چند جهت بررسی کیفیت با چند نفر از مالکان این خودرو صحبت کردم و اشکالاتی از قبیل خرابی و صدای کمک‌ها یا اشکال در کلیدهای کنترل درجه حرارت و ... آن هم در کیلومترهای پایین شایع به نظر می‌رسید اما همین که بعد از چند سال از شروع تولید، اکثر این اتومبیل‌ها به غیر از چند اشکال فنی کوچک، از نظر ظاهری و موتوری سلامت خود را حفظ کرده‌اند باعث شده بتوانیم تا حدود زیادی به این مسافر شرقی اعتماد کنیم.

طراحی

درست است که ام‌وی‌ام 530 جذابیت ظاهری خاصی ندارد و با رینگ و لاستیک کوچک نسبت به بدنه و صندوق عقب مکعبی شکل طراحی چندان چشم نوازی را به بیننده القا نمی‌کند اما نباید فراموش کرد که رقبای قیمتی این خودرو نیز وضعیت خیلی بهتری از این حیث ندارند. تندر 90 (صرف نظر از همه ویژگی‌های فنی خوبش) از نظر ظاهری بسیار ساده و ارزان به نظر می‌آید و پژو پارس هم با اینکه طراحی زیباتری دارد ولی پس از گذشت سالیان دراز از تولید، چهره‌ای تکراری و خسته‌کننده به خود گرفته. البته لیفان 620 طراحی جوان پسندانه و زیباتری دارد اما فاصله‌اش با MVM خیلی هم زیاد نیست، شاید نزدیک‌ترین خودرو به MVM530 که از نظر طراحی یک سر و گردن بالاتر باشد جک جی 5 است که آن هم حتی در مدل 1.5 لیتری ضعیف‌تر، حدود 8 میلیون تومان گران‌تر می‌باشد. به طور کلی طرح‌های جدید خودروهای چینی سطح توقعات را بالا برده ولی با توجه به بازار محدود کشور و رقبای قیمتی به نظر باید به طراحی ام‌وی‌ام نیز (با کمی ارفاق) نمره قبولی داد . هر چند مدل جدید تر آن یعنی 550 چه در طراحی خارجی و چه داخلی پیشرفت قابل ملاحظه‌ای داشته اما با توجه به قیمت بالاتر رقیب 530 به حساب نمی‌آید.

در داخل کابین هم توقع یک داشبورد ایده‌آل را نداریم ولی به نسبت قیمت کیفیت مناسب است و با ظاهر ساده‌اش هم می‌توان کنار آمد اما قطعاً امتیاز خیلی بالایی در طراحی نخواهد گرفت. با توجه به اینکه بحث زیبایی علیرغم در نظر گرفتن تمامی پارامترها، تا حدودی نسبی و سلیقه‌ای است صرفاً به بیان نظر شخصی خود اکتفا می‌کنم، به نظر من طراحی داشبورد 530 کمی بالاتر از حد متوسط و در رنج خودش قابل قبول می‌باشد. چرم صندلی‌ها کیفیت نسبتاً مناسبی دارند و با توجه به وجه پرداختی، شما را راضی نگاه خواهند داشت.

به طور کلی باید گفت که خلاقیت چشمگیری در طراحی داخلی و خارجی ام‌وی‌ام دیده نمی‌شود و محافظه‌کاری و سادگی در اکثر قسمت‌ها به چشم می‌آید.

پیشرانه

موتور 2 لیتری ام‌وی‌ام (دقیق‌تر 1971 سی‌سی) با 139 اسب‌بخار قدرت و 182 نیوتن‌متر گشتاور، از نظر اعداد و ارقام کاملاً مطلوب و خود را رقیبی نزدیک با زانتیا (135 اسب‌بخار قدرت، گشتاور 187 نیوتن‌متر، شتاب حدود 9.7 ثانیه - حداکثر سرعت 203 کیلومتر بر ساعت) و آوانته (140 اسب‌بخار، 182 نیوتن‌متر گشتاور، شتاب 9.1 ثانیه - حداکثر سرعت 206 کیلومتر بر ساعت) نشان می‌دهد اما شتاب اعلامی کارخانه برای رسیدن به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت حدود 12 ثانیه و حداکثر سرعت 185 کیلومتر می‌باشد که نشان از عدم هماهنگی گیربکس با موتور و یا هدر رفت این قدرت تولیدی در خودرو دارد.

با این وجود هنوز هم برای یک خودروی 40 میلیونی قدرت و شتاب مناسبی است و احتیاجات راننده برای رانندگی عادی و روزمره را کاملاً برآورده می‌نماید. به عنوان مثال 530 در رقابت با برادر کوچکتر (اما هم قیمت با خودش) یعنی MVM315 موتوری بسیار قوی‌تر دارد و 315 علیرغم ظاهر به روز و اسپرتش شانسی برای رقابت در برابر این سدان بی‌ادعا نخواهد داشت. هرچند خودروهایی نظیر ال 90 و 206 تیپ 5 علیرغم موتور کوچک‌تر و اسب‌بخار پایین تر می‌توانند در شتابگیری با شما رقابت کرده و حتی جلو بیفتند اما در مجموع نگرانی خاصی بابت قدرت MVM530 وجود ندارد و همانطورکه گفته شد برای رانندگی خانوادگی (که هدف اصلی این خودرو سدان هم بوده) کاملاً رضایت بخش و مناسب است.

تجهیزات

معمولاً خودروهای چینی به داشتن تجهیزات زیاد نسبت به قیمت معروفند و این ویژگی به نوعی برگ برنده برندهای کم نام و نشان‌تر محسوب می‌شود، 530 هم از این قاعده مستثنی نیست، آینه‌ها و شیشه‌های برقی مجهز به پاور ویندوز، تهویه مطبوع خودکار، کیسه هوای راننده و سرنشین، سانروف برقی، ترمزها در هر چهار چرخ دیسکی مجهز به سیستم ضد قفل (ABS)، مه‌شکن، رینگ‌های آلومینیومی (که البته چندان هم اسپرت و زیبا نیستند ولی به هر حال نسبت به رینگ فولادی و قالپاق ظاهر بهتری دارند)، سنسور دنده عقب با نشانگر فاصله، نمایش مصرف سوخت لحظه‌ای، پخش سی دی MP3 با کلید کنترل روی فرمان، روکش صندلی چرمی و ... برای خودرویی در این رنج قیمت آپشن‌های مناسبی محسوب می‌شوند.

تجربه رانندگی

بعد از ورود به کابین 530 با فضایی بزرگ و جادار روبرو می‌شوید. هر چند سقف بلند این اتومبیل از زیبایی ظاهری آن کاسته اما به لطف همین سقف بلند، یکی از همکاران با قد 185 سانتیمتر به راحتی در صندلی جلو نشست در حالی که فضا برای سرنشین عقب همچنان مناسب بود. ادوات ساده و در دسترس هستند و تا حد ممکن از شلوغی کابین کاسته شده تا ظاهری ساده اما کارآمد در اختیار راننده قرار گیرد. رنگ روشن داخل خودرو به دلباز شدن فضای داخلی کمک کرده اما تمییز نگه داشتنش مثل رنگ‌های تیره آسان نیست، طلق روی آمپرها دودی است و مثل بسیاری خودروها از جمله ماکسیما با استارت زدن چراغ‌های پشت آمپر روشن و امکان مشاهده عقربه‌ها و اطلاعات مهیا می‌گردد. متاسفانه یک مشکل کوچک اما آزاردهنده در نشانگر اطلاعات تهویه مطبوع و آمپرهای 530 وجود دارد و آن اینکه نور محیط بیرون روی طلق منعکس شده و دید عقربه‌ها را کمی مختل می‌سازد. این حالت در عکس‌های گرفته شده هم مشخص است. یک اشکال کوچک دیگر مربوط به آفتابگیر سرنشینان جلو است که با ابعاد کوچکشان تنها نیمی از شیشه‌های جانبی جلو را در برابر تابش نور خورشید پوشش می‌دهند.

دنده را جا زده و شروع به حرکت می‌کنم، کلاچ بسیار نرم و دنده‌ها روان جابجا می‌شوند، دسته دنده کمی بلند بود که نمی‌توان به عنوان ایراد از آن یاد کرد اما به هر حال چندان ارگونومیک نیست، صدای موتور نرم است و در حد متعادل به گوش می‌رسد، به غیر از شیشه‌ی عقب که بدلیل بالا بودن صندوق دید چندان مناسبی ندارد راننده به جلو و اطراف تسلط کافی دارد، البته مشکل دید عقب نیز به کمک سنسورهای دنده عقب که بصورت فابریک روی خودرو نصب هستند تا حد زیادی مرتفع گردیده، کامپیوتر سفری ام‌وی‌ام امکانات زیادی ندارد، فقط مسافت طی شده و مصرف لحظه‌ای سوخت را نشان می‌دهد و خبری از میانگین مصرف و کیلومتر قابل پیمایش و میانگین سرعت و ... نیست. در مورد شتابگیری قبلاً صحبت شد و همانطورکه روی کاغذ هم می‌دانستیم شتاب و سرعت نسبت به حجم موتور و اسب‌بخار تولیدی کمی پایین‌تراز حد انتظار، اما برای رانندگی عادی و سبقت‌گیری‌های معمول کاملاً راضی کننده است و کمبودی از این حیث احساس نخواهید کرد.

سیستم تعلیق خودرو که در جلو از نوع مک فرسون و عقب از نوع سیستم تعلیق کشنده چندگانه هستند عملکرد مناسب و نرمی دارند و در کنار فرمان بسیار روان این اتومبیل سواری توام با آرامش و راحتی را برای راننده و سرنشینان مهیا می‌سازند، اما همین نرمی زیاد فرمان و سیستم تعلیق من را برای سرعت‌های بالا و هندلینگ خوب دچار تردید کرد برای همین سرعت را افزایش داده و در چند پیچ تعادل این خودرو 1290 کیلو گرمی را مورد آزمایش قرار دادم، همانطور که حدس می‌زدم نرمی بیش از حد فرمان در سرعت‌های بالا حس خوبی به راننده القا نمی‌کند و تعادل خودرو هم با توجه به نرمی زیاد سیستم تعلیق چندان رضایت بخش نیست. 2 عدد از کمک‌های این MVM مثل بسیاری از ام‌وی‌ام‌ها بدلیل صدا و کوبش تعویض شده اما به گفته یکی از مسئولین نمایندگی این ایراد در خودروهای جدید تولیدی برطرف شده و گذر زمان می‌تواند این ادعا را تایید یا رد کند.

ترمزها که درهر 4 چرخ مجهز به ترمز دیسکی می‌باشند عملکرد کاملاً مناسبی دارند و حتی فکر می‌کنم با تعویض لاستیک‌ها با نوع مرغوب‌تر از این هم بهتر خواهند شد.

قبل از ترک اتومبیل نگاهی به صندوق عقب می‌اندازیم، از بیرون که به نظر خیلی بزرگ می‌آید و پس از باز کردن درب صندوق هم همانطورکه انتظار می‌رفت با فضایی جادار روبرو شدیم. در حقیقت از این نظر هم 530 یک خودروی کاملاً خانواده دوست می‌باشد و با آن می‌توانید وسایل زیادی با خود به سفر ببرید! ضمناً درب صندق عقب مکعبی شکل‌اش علیرغم ظاهر نه چندان جذاب، دهانه‌ی بزرگی دارد که برای قرار دادن اجسام حجیم بسیار کارآمد است.

معایب ام وی ام 530

درست است که ام وی ام 530 به نسبت سال تولید و قیمت، عملکرد نسبتاً قابل قبولی داشته اما خودرو بی‌عیب و ایرادی هم نبوده است. در ادامه بصورت خلاصه به برخی مشکلات 530 اشاره خواهیم کرد:

اولی بحث طراحی است، البته از یک خودرو اقتصادی انتظار زیادی نداریم و با توجه به تازه کار بودن ام وی ام در آن دوران، قصد نداریم این محصول قدیمی و ارزان را با تولیدات گران قیمت روز کمپانی چری (نظیر آریزو 5 و 6) مقایسه نمائیم اما با این حال همچنان میتوان از ظاهر 530 ایراد گرفت. البته مشکل سادگی نیست، چراکه هیوندای آوانته هم طراحی ساده‌ای دارد، اما ایراد اصلی 530 در ناهماهنگی میان اجزاء دیده میشود. مثلاً ابعاد رینگ و لاستیک ماشین هیچ گونه هارمونی با ارتفاع زیاد بدنه و گلگیرهای بزرگ ماشین ندارد و انحنای دماغه و حالت تخم مرغی سقف نیز به فرم جعبه‌ای کناره‌ها و صندوق عقب نمی‌آید. البته ام وی ام سعی کرده با استفاده از جلوپنجره بزرگ کرومی و رینگ‌های آلومینیومی مقداری از ضعف‌های ظاهری ماشین را پوشش دهد اما تا وقتی اجزاء هماهنگی خوبی با هم نداشته باشند همه کارها بی‌فایده است. در داخل کابین هم اوضاع بهتر نمیشود و از رنگ‌بندی گرفته تا خطوط اصلی داشبورد، همگی از مشکل کمبود هارمونی رنج میبرند. نتیجه اینکه داخل اتاق 530 از نظر بصری جذابیت خاصی به بیننده منتقل نمیشود. مشکلات کوچک اما تاثیرگذار دیگری هم در داخل کابین به چشم میخورند. مثلاً تلق روی نمایشگر اطلاعات تهویه مطبوع و نشانگرهای پشت آمپر، بدلیل جنس خاص و زاویه نامناسب، گاه نور خورشید را بازتاب میکنند و این شرایط ناخوانا میشوند. آفتابگیرهای ماشین هم مقداری کوچک هستند و پوشش مناسبی برای ابعاد بزرگ شیشه جلو ایجاد نمیکنند. ارتفاع زیاد اهرم دنده، دید محدود قسمت عقب و عایق بندی نه چندان مناسب کابین در دورهای بالاتر موتور هم از دیگر مشکلات کابین 530 به حساب می‌آیند که البته با توجه به رده قیمتی و رقبا میتوان با دید ارفاق به آنها نگریست. کامپیوتر سفری امکانات زیادی ندارد و فقط مسافت طی شده و مصرف سوخت لحظه‌ای را نشان می‌دهد و در مورد میانگین مصرف سوخت و کیلومتر قابل پیمایش تا زمان اتمام بنزین و همچنین میانگین سرعت اطلاعاتی به ما نمیدهد. اما با شروع حرکت مشکلات دیگری هم به چشم میخورند. البته کیفیت سواری کلی قابل قبول است و فرمان نرم ماشین هم در سرعت‌هایی پایین حس خوبی دارد اما با افزایش سرعت متوجه میشوید که ترکیب این تعلیق نرم با فرمان تند و تیز و سبک ماشین به پایداری نه چندان خوبی منتهی شده که گاه حس عدم کنترل را به راننده منتقل میکند. شتاب 530 هم با اینکه از اکثر رقبای 1.5 و 1.6 لیتری موجود در بازار بهتر است اما همچنان انتظاراتی که از یک موتور 2 لیتری 139 اسب بخاری میرود را برآورده نمی‌سازد. مثلاً قدرت و گشتاور 530 بسیار نزدیک به اوانته است اما ناهماهنگی میان موتور و گیربکس و ضرائب سبک جعبه‌دنده باعث شده شتاب ماشین در قیاس با نماینده هیوندای با اخلاف معناداری ضعیف‌تر باشد. در آخر بد نیست به مشکل خرابی کمک‌های 530 هم اشاره کنیم که ایراد شایعی بخصوص در سری‌های اول تولید بوده و با سر و صدای اضافه و کوبش‌های نابهنگام بسیاری از 530 سواران را وادار به تعویض کمک‌ها نموده است.

مزیت‌های ام وی ام 530

البته با تمامی این کاستی‌ها همچنان مزیت‌های خرید 530 هم کم نیستند. مثلاً در این رده قیمتی کمتر خودرویی همچنین فضای جاداری در اختیارتان قرار خواهد کرد. در واقع ستون‌های بلند و صندوق عقب جعبه‌ای شکل ماشین، که باعث زشت شدن بدنه 530 شده بودند، باعث شدند تا به کابین و صندوق کارآمدتری دست یابیم. ارگونومی و راحتی صندلی‌ها نیز به نسبت راضی کننده است. همچنین علیرغم دید ضعیف قسمت عقبی از نظر دید به جلو و طرفین و میزان تسلط کلی شرایط ماشین قابل قبول ارزیابی میشود. شاید آپشن‌های 530 برای این روزها دیگر جذابیت چندانی نداشته باشند اما در هر صورت وجود گزینه‌هایی نظیر سانروف و تهویه مطبوع اتوماتیک برای این رده قیمتی واقعا عالی است. همچنین علیرغم برخی مشکلات شایع در کمک‌ها، میتوان گفت که کیفیت فنی 530 حداقل به نسبت چینی‌های هم دوره خودش قابل قبول بوده و مشکلات عجیبی (مثل سوختن صفحه کلاچ نسل اول ام وی ام 315) در این محصول گزارش نشده است. از دیگر خوبی‌های 530 میتوان به قیمت رقابتی ماشین اشاره نمود. هرچقدر هم که از پرفورمنس پایین 530 ایراد بگیریم و بگوئیم در حد یک خودرو دو لیتری ظاهر نشده، باز هم باید اعتراف کنیم که قدرت و گشتاورش برای این رده قیمتی جز مزیت‌های خودرو محسوب میشود؛ چراکه اکثر ماشین‌های چینی این رنج از بازار از موتور ضعیف‌تر بهره میبرند. سبکی ضرائب گیربکس هم با اینکه تاثیر منفی بر شتاب و کشش ماشین داشته اما در برخی شرایط مثل رانندگی آرام در مسیرهای مسطح به کاهش مصرف سوخت منتهی شده است.

حال این شما هستید که باید تصمیم بگیرید سدان اقتصادی ام وی ام، با این مزایا و معایب، آیا به کارتان خواهد آمد و یا باید به سراغ سایر رقبایش بروید.

سخن آخر

MVM530 خودرویی است خانوادگی و جادار که کیفیت نسبتاً خوب و لیست مناسبی از تجهیزات را به همراه قیمت مناسب گرد هم آورده اما به طور حتم برای جوانان بهترین انتخاب نیست زیرا از نظر شتاب، هندلینگ و طراحی خودرویی معمولی به حساب می‌آید و تمرکز سازنده روی خانوادگی بودن این خودرو آن هم در نهایت محافظه‌کاری بوده است. در هر صورت انتخاب‌ها در این رنج قیمتی محدود می‌باشد و باید گفت در یک جمع‌بندی کلی و در نظر گرفتن کلیه شرایط، MVM530 که در نمونه‌های دست دوم سالم از حدود 32 میلیون تومان تا صفر کیلومتر حدود 42 میلیون تومان قابل خریداریست، نسبت به قیمت خودرویی مناسب به نظر می‌آید.

در پایان از آقای مهندس محسن آذری که وقت و اتومبیل خود را در اختیار گروه خودرو بانک قرار دادند کمال تشکر را داریم.