عکس و نوشته: امین امیری‌فر
مقدمه
بعد از گذشت 3 سال از افزایش ناگهانی قیمت ها، هنوز هم برای بسیاری از مردم پذیرش این واقعیت که قیمت خودرو در مدت کوتاهی به سه برابر رسیده و خرید خودرویی با کیفیت قابل قبول و با قیمت سابق غیر ممکن شده، دشوار است. هنوز هم به این فکر می‌کنیم که تا چند سال پیش با حدود 30 تا 40 میلیون تومان می‌توانستیم به خودروهای خوبی مثل زانتیا، ماکسیما و مگان صفر کیلومتر فکر کنیم و اکنون با این پول چاره‌ای جز خرید خودروهای بسیار ضعیف‌تر و با کیفیت پایینتر نداریم.
اما هنوز هم یک راه برای داشتن خودرویی با کیفیت، بهمراه قیمت مناسب وجود دارد و آن هم خرید دست دوم‌های سالم و کم استهلاک بازار است. یکی از این خودروها که هنوز نمونه‌های بسیار سالم و به اصطلاح بنگاه‌ها، مشابه صفرش در بازار به وفور یافت می‌شود، هیوندای آوانته ایکس دی (XD) است که در موارد سالم دنده‌ای با قیمتی حدود 40 تا 55 و در نمونه‌های سالم اتوماتیک با قیمت حدود 50 تا 65 میلیون تومان قابل خرید است.
درست است که سالها از ورود این خودرو به بازار ما می‌گذرد و این روزها خیابان‌ها مملو از خودروهای جدید رنگارنگ است ولی در این رده قیمتی، آوانته یکی از گزینه‌های اصلی بسیاری محسوب می‌شود و از این رو بر آن شدیم تا مروری بر این کره‌ای پیر داشته باشیم و تجربه رانندگی با آن را به اشتراک بگذاریم.
معرفی
در ادامه همکاری کرمان‌خودرو با خودروسازهای کره‌ای و تجربه نسبتاً موفق این شرکت در مونتاژ دوو، تصمیم به مونتاژ و ارائه دو محصول کره‌ای دیگر از کمپانی هیوندای گرفته شد که ابتدا بدلیل تبلیغات ضعیف با عدم استقبال اولیه روبرو، اما آرام آرام توسط مصرف کنندگان ریسک‌پذیر و مشتریان قدیمی کرمان‌خودرو که خاطره خوشی از این مونتاژ کار وطنی داشتند، خریداری و به جامعه معرفی شد تا جایی که آهسته آهسته به خودروهایی قابل اعتماد و خوش نام در میان مردم تبدیل شدند. اما متاسفانه باز هم قصه دوو سیلو و ماتیز اینبار برای آوانته و ورنا تکرار و در شرایطی که این خودروها تازه داشتند به اصطلاح بین مردم جا می‌افتادند، با توجه به شرایط بد اقتصادی و بازار خودرو همانند بسیاری دیگر از خودروسازان، از خط مونتاژ کرمان‌خودرو رخت بربست و جای خود را به چینی‌ها داد.
شاید اکثریت مردم شناخت کاملی از نام آوانته نداشته باشند و حتی برخی آن را یک پروژه موقت و ناموفق هیوندای تصور کنند که چند سالی در ایران و چند کشور دیگر مونتاژ و سپس برای همیشه از خط تولید خارج شده، اما ذکر یک نکته می‌تواند این طرز فکر عمومی را تغییر بدهد و آن اینکه آوانته در واقع همان الانترا است و در برخی کشورها با این نام (آوانته) عرضه می‌شود. بله همان الانترایی که یک نسل آن زمانی در دهه 90 میلادی به همراه برادر کوچکش هیوندای اکسنت (با نام دیگر ورنا) پا به ایران گذاشتند و بعد از مدت‌ها با شکل و شمایل جدید در ایران مونتاژ و عرضه شد و پس از خروج آوانته و ورنا از خط مونتاژ ایران، مجدداً اجازه واردات نسل جدید این خودروها صادر شد تا شاهد پیشرفت و موفقیت این محصولات موفق هیوندای باشیم.
طراحی ظاهری
طراحی ظاهری این نسل از آوانته که در سال 2003 با فیس‌لیفت مختصری روی نسل قبلی ارائه شد که بر خلاف طرح‌های جسورانه و ریسکی نسل جدید هیوندای، بسیار محافظه کارانه و ساده است. در واقع آوانته ایکس دی مربوط به زمانی میباشد که هیوندای هنوز جرات و جسارت طرح‌های مدرن و آینده نگرانه امروزی‌اش را نداشت. البته باید اعتراف کرد که ظاهر آوانته در عین سادگی زیباست، خطوط روی کاپوت که تا پایین جلو پنجره ادامه دارند و خطوط کناری بدنه که از بالای چرخ جلو تا صندوق عقب امتداد یافته حس پویایی را در بیننده القا می‌کند. چراغ‌های اسپرت جلو بهمراه مه‌شکن داخل سپر و خروجی اگزوز مخفی در کنار دستگیره‌ها و آینه‌های همرنگ بدنه (که در آن زمان به نوعی آپشن محسوب میشدند!!) به زیبایی اتومبیل کمک کرده است.
البته بطور کلی این خودرو، خودرویی نیست که ظاهرش جلب توجه کند و یا سرها را به سمت خود برگرداند! اصلاً برای چنین هدفی هم طراحی نشده! اما می‌توان به نسبت سن و سال و قیمت به طراحی ظاهری آن نمره قبولی داد چرا که رقبایی مثل زانتیا، تویوتا یاریس و کرولا نسل قدیم، پروتون جنتو و ایمپین و رنو مگان که در آن زمان رقبای قیمتی این اتومبیل بودند نیز از نظر خلاقیت در طراحی حرف چندانی برای گفتن نداشته و به نظر اینجانب سوای از بحث سلیقه‌ی فردی، همگی به همراه آوانته از این نظر در یک سطح قرار می‌گیرند. البته پتانسیل این کار نیز وجود داشت که با استفاده از رینگ‌های آلومینیومی، ظاهر آوانته را کمی ارتقا بخشد که گویا بدلیل ارزان سازی از انجام این کار منصرف شده!
داخل کابین
با اینکه تولید این نسل از آوانته تا سال 2006 توسط هیوندای ادامه یافت (البته در ایران مونتاژ تا چند سال بعد هم ادامه داشت) ولی با نگاهی به درون کابین به یاد خودروهای دهه 90 میلادی خواهید افتاد. طراحی ساده و قدیمی البته با کیفیت مناسب و ادوات در دسترس.
حذف برخی امکانات مثل سیستم تهویه مطبوع خودکار و کلید گرم کن صندلی نیز در ساده‌تر و قدیمی‌تر شدن ظاهر داشبورد و کنسول آوانته بی تاثیر نبوده است.
بطور کلی با نشستن درون این خودرو بیشتر حس و حال یک خودروی دهه 90 را خواهید داشت تا یک محصول قرن بیست و یکمی. دریچه‌های سیستم تهویه مطبوع، کلیدها و آمپرها بسیار ساده و بدور از هر گونه هیجان یا خلاقیتی طراحی شده‌اند و گویی هدف سازنده صرفاً قابل استفاده بودن ادوات بوده و نه طراحی چشم نواز آن.
نکته جالب توجه اینجاست که در حال حاضر یکی از نقاط قوت محصولات هیوندای طراحی مدرن و شکیل به همراه نورپردازی و خطوط زیبای داخل کابین است و در واقع این نقطه‌ی ضعف گذشته‌ی نه چندان دور را نه تنها اصلاح بلکه تبدیل به نقطه قوت کرده‌اند و از این رو باید به این کمپانی تبریک گفت.
امکانات رفاهی و ایمنی
هرچند در سال 84 که این خودرو در ایران معرفی شد داشتن امکاناتی نظیر:
کامپیوتر سفری، ریموت کنترل درب‌ها به همراه سیستم ضد سرقت (ایموبلایزر)، چهار شیشه و آنتن برقی، جا عینکی، چراغ نقشه خوان (مپ لایت)، زیر آرنجی جلو و عقب با محفظه باز شو، جالیوانی جلو و جالیوانی مخفی (کشویی) عقب، گودی کمر قابل تنظیم راننده، ایربگ راننده و سرنشین همراه با کمربند پیش کشنده و سیستم هوشمند ایربگ سرنشین (که بدون نیاز به خاموش کردن ایربگ، در هنگامی که وزنی روی آن نباشد عمل نمی‌کند)، آینه جانبی برقی گرمکن‌دار، مه‌شکن جلو وعقب، ترمز چهار چرخ دیسک مجهز به ABS و EBD، صندلی تاشو عقب، سیستم صوتی با قابلیت پخش MP3 و کاست (از سال 88 به بعد مجهز به پخش کنوود با قابلیت پخش انواع فرمت‌ها و فلش) و ... امکانات نسبتاً مناسبی محسوب می‌شد ولی در حال حاضر این آپشن‌ها به امکاناتی ابتدایی تبدیل شده‌اند که حتی خودروهای نه چندان گران قیمت نیز از بسیاری از این تجهیزات برخوردار بوده و در عوض خلاء امکاناتی مثل سانروف و سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک و کروز کنترل و ESP در مقایسه باخودروهای جدید حس می‌شود.
توان موتور
می‌توان گفت یکی از نقاط قوت هیوندای آوانته توان موتور بالا و گیرباکس هماهنگ و روان آن است که هم در نمونه‌ی دنده‌ای و هم اتومات شتاب و سرعت قابل قبولی را به شما تقدیم و لبخند رضایت را بر لبانتان جاری خواهد ساخت.
این نسل از آوانته با سه موتور بنزینی تنفس طبیعی 1.6، 1.8 و 2 لیتری توسط هیوندای ارائه شد که قویترین موتور آن یعنی 2 لیتری 16 سوپاپ با قابلیت زمانبندی متغیر سوپاپ (CVVT) با قدرتی معادل 140 اسب‌بخار و گشتاوری برابر 182 نیوتن‌متر برای آوانته‌های مونتاژ ایران انتخاب گردید تا به کمک گیرباکس مناسب در نمونه‌ی دنده‌ای به شتاب صفر تا صد 9.1 ثانیه (اتومات 10.5) و به حداکثر سرعت 206 کیلومتر بر ساعت برسد که برای یک سدان 4 سیلندر ارزان قیمت کره‌ای عملکرد بسیار خوبی محسوب می‌شود.
مصرف سوخت
تجربه‌ی شخصی نگارنده از مصرف سوخت آوانته در شهر تهران به ازای هر صد کیلومتر 9 الی 10 لیتر و در اتوبان 7 و در سیکل ترکیبی 8.5 لیتر بوده، هرچند باید به این نکته هم اشاره کرد که در این تست از بنزین معمولی استفاده شده و ترافیک تهران هم کمی غیر عادی و بیش از حد نرمال اکثر شهرهاست. درنتیجه عدد اعلامی کارخانه کمی بهتر و برای سیکل ترکیبی 7.8 لیتر به ازای 100 کیلومتر پیمایش بیان شده است.
تجربه رانندگی
وقتی پشت فرمان هیوندای آوانته مینشینم، دید اطراف خوب و ارگونومی مناسب، رضایت بخش است اما طراحی بی‌روح و کسل‌کننده‌ی داخل کابین کمی آزار دهنده به نظر می‌رسد. صندلی راننده نسبتاً راحت و گودی کمر و زیر پا را به خوبی پر می‌کند اما کمی سفت است. استارت میزنم. در حالت ثابت به سختی می‌شود تشخیص داد که موتور روشن است و انجین بسیار نرم و کم صدا کار می‌کند. آوانته‌ی مورد تست از نوع دنده‌ای است، 5 سال از تولدش می‌گذرد و در این مدت حدود 59 هزار کیلومتر پیموده و در سلامت کامل به سر می‌برد (لازم به ذکر است آوانته‌ی دنده‌ای و اتومات به جز گیرباکس در هیچ مورد دیگری تفاوت ندارند). شروع به حرکت می‌کنیم، دنده‌ها بسیار نرم و راحت تعویض می‌شوند، صدای موتور در حالت رانندگی عادی و دور موتور پایین بسیار کم اما با افزایش سرعت و یا شتابگیری و رسیدن به دورهای بالای 3500 به داخل اتاق نفوذ می‌کند، در مجموع عایق بندی اتومبیل از نظر صدا چندان رضایت بخش نیست. مثلاً صدای کمک‌ها کمی داخل اتاق می‌آید، صدای موتور در دورهای بالای 3500 به گوش سرنشینان می‌رسد و صدای شکست باد در سرعت‌های بالای 120 کمی بیش از حد انتظار است اما در مجموع سواری خوب و قابل قبولی دارد و چسبندگی و حس امنیت و آسایش را به راننده و سرنشینان القا می‌کند و در آوانته سرعت را کمتر از واقعیت احساس خواهید کرد.
رسیدن به چند دست انداز فرصت مناسبی است تا سیستم تعلیق و میزان نرمی را هم به چالش بکشیم. در یک جمله‌ی کوتاه می‌توان گفت آوانته خودروی چندان نرمی نیست! البته سیستم تعلیق خشک و سواری آزار دهنده هم نبوده و مثلاً در مقایسه با خودروهای اسپرتی همچون سراتو کوپ و مزدا 3 کمی نرمتر است اما با توجه به ذات اسپرت این خودروها و در مقایسه با زانتیا و مگان باید گفت آوانته خودروی خیلی نرمی به حساب نمی‌آید. احساس من از نظر نرمی چیزی بین مزدا 3 و زانتیا بود.
دوست دارم کمی بیشتر پدال گاز را بفشارم، همانطور که قبلاً نیز اشاره شد قدرت موتور خوب و گیرباکس روان آوانته از نقاط قوت این خودرو است و نیاز شما را در سبقت‌گیری‌ها و رانندگی برون شهری کاملاً برطرف می‌کند و باید اعتراف کنم شتابش (بخصوص در نمونه دنده‌ای) فراتر از حد انتظار از یک کره‌ای ارزان قیمت 4 سیلندر است. علیرغم ظاهر ساده و طراحی داخلی کسل‌کننده، رانندگی با آوانته می‌تواند لذت بخش و هیجان انگیز باشد، کافیست کمی پدال گاز را فشار دهید و توانایی‌هاش رو به چالش بکشید تا خودش را به شما اثبات کند، شتاب و کشش قابل قبول به همراه هماهنگی و قابل کنترل بودن خودرو، لذت یک رانندگی هیجان انگیز را برای راننده مهیا ساخته. البته نباید توقع رقابت با شش سیلندرهای قدر و گران قیمت را از این هیوندای 2 لیتری با تکنولوژی یک دهه قبل داشت ولی می‌توانید مطمئن باشید که با آوانته از پس بسیاری از خودروهای هم قیمت بر خواهید آمد و تنها رقیب قدر شما مزدا 3 نسل قدیم است که البته با قیمت کمی بالاتر اما با وجود گیرباکس اتوماتیک 4 دنده می‌تواند پا به پای آوانته‌ی دنده‌ای شما شتابگیری و از آوانته اتوماتیک هم کمی جلو بیفتد.
عملکرد ترمزها مناسب میباشد اما مثل شتاب و قدرت نمی‌توانم از جمله‌ی فراتر از حد انتظار استفاده کنم و صرفاً به دادن نمره‌ی قبولی بسنده میکنم. فرمانش هم نه خیلی سفت است و نه خیلی نرم. در واقع در حدی نرم که در سرعت‌های پایین دست را خسته نکند و تا حدی سفت که در سرعت‌های بالا حس ناامنی به راننده القا نشود. در مجموع فرمان خوش دستی دارد اما جای خالی کلید کنترل سیستم صوتی روی فرمان حس می‌شود چون شخصاً توقع داشتم خودرویی در این سطح از این آپشن ساده برخوردار باشد.
فضای خودرو برای 4 سرنشین بسیار مناسب است ولی با اضافه شدن سرنشین پنجم فضا برای سرنشینان عقب کمی تنگ می‌شود که البته در این کلاس (سدان سایر متوسط) تا حدودی طبیعی است. حجم صندوق عقب نیز متوسط و برای یک خانواده کم جمعیت کفایت می‌کند.
جمع بندی
در یک جمع بندی کلی می‌توان گفت هیوندای آوانته ایکس دی یک محصول اقتصادی، کم استهلاک با موتوری سر حال و قدرتمند و با قیمت نمونه‌های دست دوم مناسب است که نسبت به وجه پرداختی و کالای دریافتی رضایت شما را به همراه خواهد داشت. اما اگر امکانات رفاهی زیاد و یا ظاهر مدرن کابین از اولویت های شما برای خرید اتومبیل است، احتمالاً این خودرو مناسب حال شما نخواهد بود.
معایب:
عایق بندی از نظر صدا کمی ضعیف
کمبود امکانات رفاهی از قبیل سانروف، سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک و کروزکنترل
طراحی داشبورد قدیمی و کسل کننده
مزایا:
استهلاک پایین و دوام زیاد قطعات که برای خرید یک خودروی دست دوم مورد مهمی تلقی می‌شود
قدرت موتور خوب و رضایت بخش
قیمت مناسب در نمونه‌های دست دوم
