میتسوبیشی ASX یا نیسان جوک اسپورت – دو ژاپنی با دو دیدگاه متفاوت!

مقدمه

در روزگاری که هر برند تازه کاری سعی میکند با چند تکه پلاستیک و یک لول فنر اضافه(!) محصولش را در جمع کراس اوورها جای دهد، رو به رو شدن با دو تا از کهنه کارهای این سگمنت، جای خوشحالی دارد. البته پس از روئیت برچسب های قیمتی جدید این ماشین ها، خوشحالیمان جایش را به ناراحتی و نا امیدی داد! اما به هر حال با خاطری خوش از این دو برند ژاپنی و قلبی شکسته از مدیریت داخلی به سراغ میتسوبیشی ASX و نیسان جوک میرویم تا ببینیم در این آشفته بازار، خرید کدامشان ارزش بیشتری دارد. "البته با این قیمت ها بهتر است بگوئیم خرید کدامشان درد کمتری دارد!" پس اگر از طرفداران این دو هستید یا خیال دارید ماشینتان را از این کلاس خودرویی انتخاب نمائید، این مقاله خودروبانک را از دست ندهید.

طراحی ظاهری

ابتدا نگاهی به ASX بیندازیم. به طور کلی خانواده میتسوبیشی خیلی به سنت های خود پایبند است و مثل اکثر خودروهای با اصالت، ماشین هایش را با نیم نگاهی به تیپ و قیافه پدرانش طراحی میکند؛ خوب به نظر من این کار خیلی هم هوشمندانه است اما مشکل اینجاست که طراحان میتسوبیشی معمولاً نمیتوانند به خوبی ژرمن ها مدرنیته را با سنت ترکیب نمایند و در نتیجه بسیاری از ماشین های جدید این کمپانی به دلیل همین حفظ اصالت، چهره ای قدیمی پیدا کرده اند. اما ASX که حتی در نسل پیشین هم چهره قابل قبولی داشت حالا با این زرق و برق های جدید کمی زیباتر از قبل شده. البته عمده تغییرات به دماغه مربوط میشود؛ جایی که سپری مملو از خطوط شکسته در ترکیب با چراغهایی عصبانی صورتی مصمم و خشن را پیش روی ما قرار داده اند؛ ضمناً کروم کاری های نسبتاً زیاد این قسمت توانسته ظاهر ماشین را مقداری تجملاتی هم نشان بدهد. البته در قسمت کناری و پشت سر جذابیت ها به اندازه دماغه نیستند اما پختگی خطوط، رینگ های خوش فرم و تناسب اندام ASX باعث شده که نتوانیم به این طراحی ساده ایراد چندانی بگیریم. ضمناً به روز رسانی سپر عقب هم این بخش را با خشونت دماغه مقداری هماهنگ تر نموده است.

اما در طرف مقابل با نیسان جوک طرف هستیم. ماشینی که اصلاً اهل آرایش کردن و خوشگل شدن و اینجور چیزها نیست و از بیخ با این سوسول بازی ها مشکل دارد. نمیدانم تابحال آدم هایی را دیده اید که لباس های عجیب را به صورت اشتباه با هم ست میکنند؛ اما در کمال تعجب تیپشان جالب از آب در می آید؟ نیسان جوک دقیقاً از همان هاست. انگار یک تیشرت تنگ را با شلوار پارچه ای گشاد و کفش کتانی ست کرده ولی بجای اینکه بد ترکیب شود قیافه اش جالب شده است! البته این قضیه چندان هم اتفاقی نبوده و با کمی دقت متوجه میشوید که طراحان نیسان این خطوط عجیب را با رعایت اصول خاصی در هم تنیده اند و هارمونی کلی را با هوشمندی تمام رعایت نموده اند. مثلاً نگاهی به گلگیرهای باد کرده و سپرهای منحصر به فرد جوک بیندازید که چطور انسان را به یاد ماشین های رالی می اندازند.

البته طبیعتاً درصد زیادی از افراد از لباس های غیر معمول جوک خوششان نمی آید و ظاهر معقول و منطقی ASX را به این نیسان خوشحال ترجیح میدهند. اما یکی از برگ های برنده جوک در همین ظاهر متفاوتش نهفته است. در واقع این درست است که ASX ظاهر زیباتری دارد اما کسانی که چهره این ماشین را میپسندند ممکن است میان انتخاب این خودرو با زیبارویان دیگری مثل توسان و CHR و.. دچار سر درگمی شوند؛ اما کسی که صورت غیر عادی جوک را بپسندد ماشین مشابهی در کنارش نمیبیند تا معشوقه اش را با آن مقایسه کند و در نتیجه بدون تنش خاصی همین ماشین را انتخاب خواهد کرد!

طراحی داخلی

با ورود به داخل کابین هر دو ماشین یک ضد حال کوچک خوردیم. البته نه اینکه طراحی داخلیشان بد باشد. خیر! اما اینجا از زیبایی های بیرونی ASX و جسارت های ظاهری جوک خبری نیست و کابین هر دو ماشین ساده تر و ارزانتر از آنچه که در بیرون دیده بودیم به نظر میرسند. البته در اینجا هم نکات مثبتی مثل هماهنگی میان خطوط داخل و خارج و ارگونومی مناسب ادوات اجازه نمیدهند بیش از این نا امید شویم؛ ضمن اینکه از نظر کیفیت "بخصوص کیفیت مونتاژ" هم شرایط ماشین ها خوب است و حتی قسمت های پلاستیکی بکار رفته هم وضعیت قابل قبولی دارند.

اما در خصوص جاداری باید بگوئیم با اینکه روی صندلی های جلویی هر دو خودرو شرایط رضایت بخش بود اما روی صندلی پشتی جوک با فضای بسیار محدود و دید کمی مواجه شدیم که قطعاً سرنشینان قد بلند را آزرده خواهد کرد؛ اما محصول میتسوبیشی به لطف فاصله میان محورهای بیشتر و پنجره های بزرگتر کابین جادارتر و دلبازتری دارد و از سرنشینان صندلی عقب میزبانی بهتری انجام میدهد. این برتری فضا در مورد محفظه صندوق هم پا برجاست و در این بخش هم میتسوبیشی فضای کارآمدتری ارائه مینماید.

امکانات رفاهی و ایمنی

نیسان جوک اسپرت به امکاناتی از قبیل سیستم های ترمز و پایداری ABS, EBD, ESP, BAS، سیستم کنترل دینامیکی نیسان (NDCS)، کیسه های هوا برای راننده و سرنشین کناری بعلاوه جانبی و پرده ای، سیستم هشدار فشار باد تایرها، صفحه نمایش چند منظوره، بلوتوث، ورود و استارت بدون کلید، رادار حرکت بین خطوط، رادار هشدار نقطه کور، سامانه شناسایی اشیاء متحرک، دوربین 360 درجه، تنظیم ارتفاع خودکار چراغ های جلو، تهویه اتوماتیک، کروز کنترل و محدود کننده سرعت، گرمکن صندلی های جلو، سانروف بهمراه سقف طرح پانوراما، سنسورهای نور و باران، چراغهای جلو زنون مجهز به چراغشوی، چراغهای روشنایی در روز و.. تجهیز شده که برای این رده کافی به نظر میرسند.

در طرف مقابل میتسوبیشی ASX هم با امکاناتی نظیر سیستم های ترمز و پایداری ABS, ASC, TCL, EBD بهمراه ترمز کمکی در سطوح شیبدار HSA ، کیسه های هوا برای سرنشینان جلو /جانبی/پرده ای بهمراه یک عدد زانویی برای راننده، تهویه مطبوع اتوماتیک، کروز کنترل، دوربین و سنسور دنده عقب، کیلس و استارتر دکمه ای، سنسورهای نور و باران، آینه های تاشو برقی، سقف پانوراما، چراغهای جلو زنون با تنظیم اتوماتیک ارتفاع و سیستم شستشو، شیفترهای پشت فرمان، نمایشگر لمسی، گرمکن صندلی های جلو، بلوتوث و مواردی از این دست پا به میدان رقابت گذاشته که هرچند کمبودهایی دارد اما میتواند راضی کننده باشد.

ضمناً در خصوص ایمنی هم با توجه به اینکه هر دو خودرو با امتیازات نزدیک بهم 5 ستاره موسسه Euro-NCAP را بدست آورده اند میتوان ضمن آسودگی خیال از بابت امنیت، نمره تقریباً برابری در این پارامتر به هر دو ماشین اعطا کرد.

پیشرانه و سیستم انتقال قدرت

خوب در این قسمت کار ساده ای در پیش داریم چون نیسان جوک اسپورت با اختلاف زیادی قویتر از ASX است و در نتیجه انتخاب برای دوست داران شتاب و سرعت کار راحتی خواهد بود. البته موتور اتمسفریک 2 لیتری میتسوبیشی هم با 147 اسب بخار قدرت و 197 نیوتن متر گشتاور قدرت و شتاب کافی برای استفاده عادی و روزمره را به شما ارائه میکند اما اگر اهل گاز دادن باشید این پیشرانه در مقابل انجین 1.6 لیتری توربو شارژر نیسان که 43 اسب بخار قدرت و 43 نیوتن متر گشتاور بیشتر تولید میکند حرف چندانی برای گفتن نخواهد داشت.

البته بعضی از دوستان به ما ایراد میگیرند که چرا در مورد ماشین های اینچنینی اینقدر روی شتاب تاکید میکنیم؛ زیرا اینها کوپه های مسابقه ای نیستند که شتاب برایشان مهمترین فاکتور باشد! البته من هم تا حدودی این صحبت را قبول دارم. در حقیقت اصل بر این است که قدرت و شتاب یک ماشین کافی باشد تا در سبقت گیری ها و سربالایی ها روی اعصاب راننده قدم نزند و ایمنی و لذت رانندگی را فراهم نماید؛ در واقع برای خیلی ها تفاوت چندانی میان شتاب کافی و شتاب عالی وجود ندارد. خوب در مورد ASX هم اگر قصد استفاده عادی دارید میتوانید روی قدرت موتور و پرفورمنس میتسوبیشی حساب باز کنید زیرا این ماشین هم مشکلی از بابت شتابگیری و رانندگی عادی در شهر و جاده برایتان ایجاد نخواهد کرد و تازه با توجه به موتور تنفس طبیعی اش دردسرهای نگهداری انجین های توربو را هم به شما تحمیل نخواهد نمود.

اما در هر صورت این صحبت ها برای عاشقان شتاب و سرعت معنا و مفهوم چندانی ندارد و برای این افراد که روی دهم ثانیه هم کل کل دارند این اختلاف شتاب چند ثانیه ای حکم مرگ و زندگی را خواهد داشت! ضمن اینکه جوک در مورد مصرف سوخت هم شرایط کمی بهتری دارد که البته با توجه به قیمت این ماشین ها و نرخ سوخت در کشورمان این قضیه خیلی به چشم نمی آید.

راستی در مورد گیربکس هم متاسفانه یا خوشبختانه هر دو ماشین از جعبه دنده ضریب پیوسته یا همان CVT استفاده کرده اند. متاسفانه از این نظر که شتاب اولیه و لذت رانندگی با این جعبه دنده ها به خوبی مدل های معمولی نیست و خوشبختانه از این حیث که جعبه دنده های هر دو میهمان امروز ما به نسبت انواع قدیمی ضریب پیوسته، عملکرد مناسبی از خودشان نشان میدهند و ضمن استفاده مقرون به صرفه و اقتصادی با شبیه سازی تعویض دنده به صورت دستی، لذت رانندگی نزدیک به مدل های منوال را هم تا حدودی "و نه کاملاً" شبیه سازی مینمایند.

تجربه رانندگی

ابتدا پشت فرمان میتسوبیشی مینشینم. قبل از شروع باید بگویم که دید به اطراف و ارگونومی ASX خیلی خوب است و به نسبت سایز بدنه میزان تسلط عالی است. در شروع حرکت هم با اینکه با کندی معمول گیربکس های CVT مواجه هستیم اما وضعیت خیلی هم ناگوار نیست و اتومبیل نسبتاً راحت از جا کنده میشود. در مورد کیفیت سواری همانطور که خودتان میدانید اکثر ماشین های این سگمنت "البته در این رنج قیمتی" کم و بیش کوبش هایی را به کابین منتقل میکنند. دلیلش هم این است که ماشین های کراس اوور بدلیل مرکز ثقل بالاتر تمایل بیشتری به ناپایداری و حتی واژگونی دارند و یکی از راحت ترین و ارزان ترین راه ها برای مقابله با این مشکل، خشک کردن سیستم تعلیق می باشد؛ اما خوشبختانه میتسوبیشی موفق شده این کوبش ها را حفیف نگاه دارد تا آزار چندانی به سرنشینان وارد نشود.

نکته مثبت دیگر اینکه علیرغم سواری نسبتاً مناسب، پایداری ماشین همچنان خوب است و میتوان با اعتماد به نفس مناسبی با فرمان بازی و به پیچ ها حمله کرد. وضعیت ترمزها هم همینطور است و افسار ASX به خوبی از پس مهار ماشین بر می آید. اما در خصوص توانایی های حرکتی باید ابتدا توقع خودتان را بدانید. پیشرانه 2 لیتری میتسوبیشی در ترکیب با گیربکس نه چندان جذاب CVT شتاب، قدرت و کشش کافی برای استفاده های معمول را در اختیار قرار میدهد، اما اگر اهل رانندگی تند و تیز هستید و میخواهید با فشردن پدال گاز به عقب پرتاب شوید اینجا برای شما خبر هیجان انگیزی وجود ندارد. البته این ماشین هم مثل اکثر میتسوبیشی ها لذت رانندگی خاص خودش را دارد و با شتابگیری یکنواخت و تعادل مناسب میتواند در جاده ها حس خوبی به راننده ارزانی دارد اما برای عاشقان شتاب و سرعت اینها کافی نخواهند بود. در حقیقت میتسوبیشی ASX بر خلاف ظاهرش، بیش از آنکه یک ماشین اسپرت باشد، تجربه یک سواری خانوادگی را به شما عرضه مینماید.

اما در طرف مقابل شرایط جوک اسپرت تقریباً برعکس ASX میباشد. مثلاً اینجا یک سواری خشک و خشن داریم که برای خانواده های جمعیتی اصلاً مناسب نیست زیرا کوبش هایش بخصوص در قسمت عقبی نسبتاً شدید میباشد و سرنشینان پشتی را حسابی کلافه خواهد کرد؛ از نظر جاداری صندلی و صندوق نیز همانطور که در بخش قبل اشاره شد همه چیز به سود رقیب پیش میرود. اما اگر به سرعت و شتاب علاقه داشته باشید کافی است پایتان را روی پدال گاز جوک بفشارید تا تمامی این نکات منفی از یادتان برود.

با اینکه جعبه دنده این محصول هم از نوع ضریب پیوسته است و در شروع حرکت کمی نا امیدکننده ظاهر میشود اما پس از مدت کوتاهی قدرت و گشتاور مناسب ناشی از تلاش توربو شارژر را زیر پایتان احساس میکنید و با بالا رفتن سریع عقربه کیلومتر شمار، ناخودآگاه لبخندی به نشانه رضایت بر لبانتان جاری خواهد شد. در مورد تعادل و ترمزها نیز وضعیت جوک قابل قبول ارزیابی شد و میتوانیم به راحتی ماشین را تحت کنترل خودمان در آوریم. البته سیستم 4 چرخ متحرک هوشمند میهمانان امروزمان هم در مسیرهای خیس و خاکی به کمک راننده می آیند و کنترل را ساده تر مینمایند. راستی در مورد دید به اطراف نیسان صحبت نکردیم. نیسان از نظر دید جلو و طرفین شرایط مناسبی دارد و نقاط کور قسمت عقبی هم به کمک دوربین 360 درجه و سنسورها حل شده است. فکر میکنم تنها چیزی که ماند صدای موتور بود. در این خصوص هم هر دو ماشین "بخصوص ASX" وضعیت قابل قبولی داشتند و حداقل در دورهای پایین و متوسط، صحبت های پیشرانه را به گوش سرنشینان نمیرساندند.

نتیجه گیری

همانطور که در طول مقاله شاهد بودید میهمانان امروزمان رقابت نزدیک و تنگاتنگی باهم داشتند و هر کدام برتری های خاص خودرا به رقیب دیکته کردند. از طرفی محصول میتسوبیشی با طراحی عامه پسندتر، کابین جادارتر و سواری نرم تر میتواند گزینه بهتری بخصوص برای خانواده ها باشد و در طرف مقابل هم جوک اسپرت با قدرت و شتاب برتر و آپشن های جذاب تر قادر است نظر جوانان را بیشتر از ASX به خود جلب نماید. پس برای انتخاب گزینه برتر کافی است سری به لیست علایق و اولویت های خود بزنید تا ببینید کدام ماشین برای شما مناسب تر خواهد بود.

در پایان جا دارد از مالکین خودروها و همچنین آقای نیما بارانی، جهت همکاری با گروه خودروبانک صمیمانه تشکر نمائیم.