گروه خودروسازی سایپا یکی از دو قطب صنعت خودروی کشور به‌شمار می‌رود که فعالیت خود را از سال 1344 به عنوان یکی از زیرمجموعه‌های شرکت خودروسازی سیتروئن فرانسه آغاز کرد. همچنین از دیگر اقدامات مهم این خودروساز می‌توانیم به همکاری مستقیم با رنو اشاره کنیم. بر همین اساس انتظار می‌رفت همکاری مستقیم با خودروسازان اروپایی تاثیر بسزایی در شیوه مدیریت و مهندسی محصول این خودروساز داخلی گذاشته باشد و باوجود فراهم بودن زیرساخت‌های لازم برای طراحی و توسعه یک محصول لایق و شایسته مصرف‌کننده ایرانی، همچنان این خودروساز درحال درجا زدن است.
پس از عرضه سمند، دنا و تیبا به عنوان خودروهای ملی که از سوی ایرانخودرو و سایپا به بازار معرفی شدند، این‌بار نوبت به کوییک رسیده تا به عنوان اولین خودروی ملی با گیربکس اتوماتیک در بازار داغ هاچ‌بک‌ها عرض اندام کند. باتوجه به اینکه حمایت از کالای داخلی اصلی‌ترین موضوع در مباحث این روزهاست، اما ماهیت این موضوع از ابتدا دچار نقص می‌باشد، زیرا حمایت از تولیدات داخل زمانی میسر می‌شود که تولیدکنندگان نیز به فکر رفاه و آسایش مصرف‌کنندگان باشند و فقط به فکر تولید یک محصول برای کسب درآمد نباشند. متاسفانه این موضوع در خودروسازان داخلی به وضوح دیده می‌شود و با عرضه خودروهای بیکیفیت سعی در ایجاد انحصار در بازار دارند.
کوییک نام محصول جدید گروه خودروسازی سایپاست که برخلاف تولیدات پیشین این شرکت از امکانات رفاهی بهتری برخوردار است. اما همچنان به دلیل ایرادات فنی و نقاط ضعف متعددی که دارد، به عنوان یک خودروی نه‌چندان مطمئن شناخته می‌شود. ما نیز فرصت را غنیمت شمردیم تا در همین ابتدای ورود این هاچبک جدید به بازار، به بررسی نقاط قوت و ضعف آن بپردازیم. با خودروبانک همراه باشید و با کوییک بیشتر آشنا شوید.
طراحی ظاهری
از آن‌جایی که معرفی کوییک مدتی پس از عرضه ساینا به بازار صورت گرفت، می‌توان آن را نسخه هاچبک ساینا دانست که با اندکی تغییر به عنوان محصولی مجزا به بازار معرفی شده است. طراحی ظاهری کوییک به گونه‌ای است که نمیتوان آن را نه زیبا دانست نه زشت، زیرا ظاهر این خودرو در مقایسه با سایر خودروهای داخلی از چهره بهتری برخوردار است اما با این حال این سبک از طراحی چندان مورد استقبال خریداران قرار نمی‌گیرد.
کوییک خودرویی است که در دسته هاچ‌بک‌ها قرار دارد اما باتوجه به موفقیت این روزهای هاچبک کراس‌ها در بازار، طراحان سایپا با به کارگیری از المان‌های طراحی این دسته از خودروها توانسته‌اند ظاهری شبیه به کراس را برای این خودرو رقم بزنند که همین موضوع می‌تواند چراغ سبزی از خریداران را برای این محصول جدید دریافت کند.
در نمای جلوی کوییک اصلی‌ترین مشخصه‌ای که توجه را به خود جلب میکند، سپر عضلانی و حجیم شده‌ای است که محفظه ورودی هوای بزرگی را در دل خود جا داده است. این موضوع در بحث طراحی بسیار حائز اهمیت است اما در این خودرو عدم هماهنگی جلوپنجره و سایر ادوات نصب شده روی سپر، سبب شده تا ظاهری ناهماهنگ بوجود آید. از طرفی نصب دی‌لایت در کنار چراغها مه‌شکن باعث شده تا ظاهری بروز و مدرن برای این خودروی داخلی ایجاد شود. همچنین نصب دیفیوزر نقره‌ای رنگ در قسمت زیرین سپر یکی از همان المان‌هایی است که سبب شده ظاهری اسپرت و کراس مانند برای کوییک شکل بگیرد.
هنگامی که از نمای جانبی به این خودرو نگاه میکنید، طرحی جدید و منحصر بفرد را پیش روی خود نمی‌بینید، زیرا طرح کلی درها و پنجره‌های جانبی شباهت زیادی با تیبا 2 یا همان تیبای هاچبک دارد. اما اصلی‌ترین مشخصه در نمای جانبی به نصب روف‌ریل و زه پلاستیکی دور گلگیرها اختصاص داشته که توانسته تاثیر اندکی در بزرگ‌تر نشان دادن ابعاد کلی خودرو داشته باشد.
با بررسی نمای عقب این خودرو می‌توان متوجه کپی‌کاری ناشیانه‌ای از چراغ‌های ب‌ام‌و شد که نه‌تنها ظاهری زیبا را برای این خودرو بوجود نیاورده، بلکه سبب شده فضای نسبتاً زیادی از درب صندوق و گلگیرها اشغال شود. همچنین طرح نامنظم هندسی که برای چراغ‌های مه‌شکن درنظر گرفته شده است، یکی دیگر از نکاتی است که چندان خوشانید به‌نظر نمی‌رسد. البته این موضوع کماکان امری سلیقه‌ای است و شاید مشتریانی با این نوع طراحی در نمای عقب مشکلی نداشته باشند و آن را به اندازه کافی کامل بدانند. اما نصب دیفیوزر نقره‌ای رنگ در قسمت پایینی سپر، نمایی جوان‌پسند و اسپرت را برای کوییک پدید آورده است.
طراحی داخلی
درون کابین کوییک جایی است که بیشترین انتقادات را از سوی کارشناسان و البته خریداران به خود می‌بیند. با یک نگاه اجمالی به درون کابین می‌توان تغییرات طراحی فضای کابین کوییک را نسبت به سایر تولیدات سایپا به خوبی مشاهده کرد، البته گفتنی است که کابین کوییک در واقع نسخه ارتقا یافته کابین ساینا است که با اضافه شدن برخی از تجهیزات رفاهی، شکل و شمایلی تازه به خود گرفته است. یکی از مشکلاتی که گریبان‌گیر بسیاری از خودروهای تولید داخل است، کیفیت بسیار پایین متریال مصرفی در کابین خودروهاست. به‌طوری که در همان لحظات ابتدایی حس ناخوشایندی را به سرنشینان منتقل میکند، همچنین استفاده از پلاستیک خشک و فشرده موجب بروز صداهای آزاردهنده از جای‌جای کابین می‌شود.
اما یکی از بخش‌های عجیب و نه‌چندان زیبا در کابین کوییک، کنسول میانی داشبورد بوده که با رنگی عجیب و ناموزون تضاد غیر قابل تصوری را ایجاد کرده است. گفتنی است رنگ قرمز تیره‌ای که برای کنسول و دستگیره درها و برخی از قسمت‌های تریم درنظر گرفته شده، اگرچه خوش‌رنگ اما هیچ‌گونه هماهنگی با سایر بخش‌های کابین ندارد. از طرفی با بکارگیری از تودوزی پارچه‌ای قرمز و مشکی که از جنس پارچه نامرغوب استفاده شده، سعی بر ایجاد هماهنگی میان تریم داخلی و تودوزی شده است.
یکی دیگر از نقاط ضعف درون کابین کوییک، دقت مونتاژ پایین قطعات است، به‌طوری که فاصله و درز میان ادوات نصب شده روی داشبورد و تودری‌ها به قدری است که به راحتی می‌توان در نگاه اول متوجه آن شد. طراحی دستگیره‌های داخلی در و همچنین نمای کلی درب از درون کابین نیز مانند کنسول و داشبورد، درست شبیه ساینا طراحی شده و هیچ نوآوری نیز در آن‌ها نمیتوان مشاهده کرد. تنها رنگ قرمز دستگیره در تفاوتی است که میان رودری کوییک و ساینا است.
فضای کابین مناسب یکی از ویژگی‌های این خودروست که باوجود ابعاد کلی نه چندان بزرگ، فضای پای کافی برای سرنشینان جلو و عقب مشاهده می‌شود، اما ارتفاع سقف در قسمت عقب کابین شاید برای افراد بلندقامت چندان مناسب نباشد و با عبور خودرو از مسیرهای ناهموار، دچار برخورد از ناحیه سر با سقف خودرو بشوند. همچنین فضای قسمت بار نیز برای یک خانواده کم جمعیت مناسب است.
نمایشگر تمام لمسی 7 اینچی که در بالاترین نقطه کنسول جا گرفته است، وظیفه نمایش اطلاعات مربوط به سیستم ناوبری و رهیاب و همچنین سیستم صوتی را برعهده دارد. اما یکی از مسائلی که در چینش ادوات مرکزی داشبورد چندان خوشایند به نظر نمی‌رسد، فشردگی کلیدهای مربوط به سیستم تهویه هوا و سیستم صوتی و دریچه‌های ورودی هوا به کابین است، زیرا با تغییرات انجام شده روی کنسول ساینا، سعی بر جا دادن نمایشگر شده است، که اگر از ابتدا یک کنسول منحصر به فرد برای کوییک طراحی و ساخته میشد شاید نمایی زیباتر درون کابین ایجاد میشد.
امکانات رفاهی و آپشن‌ها
سایپا کوییک را با سه تیپ پایه، فول و پلاس راهی بازار کرده که تفاوت این سه تیپ تنها در امکانات رفاهی و نوع گیربکس خلاصه می‌شود. مدل پایه که از کمترین امکانات رفاهی بهره می‌برد، دارای گیربکس 5 سرعته دستی است که اصلی‌ترین تفاوتش با دو تیپ دیگر به‌شمار می‌رود. از امکانات تیپ پایه می‌توان به مواردی از قبیل سوئیچ تاشو، ریموت کنترل، نمایشگر دمای محیط خارج از خودرو، فرمان هیدرولیک، سیستم تهویه مطبوع دستی با تنظیمات برقی، آیینه‌های جانبی با قابلیت تنظیم برقی، چراغ‌های مه‌شکن جلو و عقب، چراغ‌های جلویی با قابلیت تنظیم ارتفاع، سیستم صوتی با قابلیت پخش رادیو و CD مجهز به ۴ بلندگوی جداگانه، سنسور کمکی دنده عقب و سیستم هشدار نبستن کمربند ایمنی اشاره کرد.
تیپ فول از سطح تجهیزات بالاتری نسبت به نسخه پایه بهره می‌برد، همچنین اصلی‌ترین تفاوت آن، بهره‌گیری از دریچه گاز برقی، فرمان برقی و گیربکس اتوماتیک CVT است. امکانات رفاهی موجود در تیپ فول، علاوه بر آپشنهای یاد شده در نسخه پایه، عبارت است از سیستم کروز کنترل، سیستم هشدار سرقت با استفاده از بوق خودرو، قفل شدن خودکار دربها در سرعت‌های بیش از ۱۰ کیلومتر در ساعت، کامپیوتر سفری، فرمان برقی، شیشه‌های دودی کابین عقب، چراغ‌های روشنایی در روز، چراغ‌های همراهی تا در منزل و سیستم کنترل صوتی و کروز کنترل با استفاده از کنترلرهای تعبیه شده روی غربیلک فرمان.
اما کوییک پلاس که به عنوان تیپ فول آپشن شناخته می‌شود، علاوه بر امکانات رفاهی موجود در دو تیپ قبلی، دارای مواردی از جمله سیستم نمایش فشار باد تایرها یا TPMS ، سیستم ورود و خروج بدون کلید، سیستم استارت خودرو بدون نیاز به کلید و با استفاده از دکمه، سیستم صوتی مجهز به نمایشگر ۷ اینچی لمسی رنگی، سیستم ناوبری ماهواره‌ای با استفاده از جی‌پی‌اس، سیستم اتصال موبایل از طریق بلوتوث و دوربین دنده عقب است.
درست است که تا به حال بسیاری از این آپشن‌ها روی خودروهای داخلی نصب نشده، اما ذکر بسیاری از این موارد در دنیای امروزی شاید مضحک به‌نظر برسد، زیرا تمامی این موارد از ملزومات تولید خودرو در کمپانی‌های تراز اول جهانی به‌شمار می‌رود که همین موضوع باعث شده هیچ‌یک از کمپانی‌های مطرح و نام‌آشنا در کاتالوگ معرفی محصولات خود از سوییچ تاشو و امثال آن به عنوان آپشن یاد کنند. اما با این حال جای امیدواری دارد که پس از سال‌ها همکاری با خودروسازان اروپایی و آسیایی بالاخره پای برخی از آپشنهای ابتدایی به خودروهای داخلی رسیده است.
مشخصات فنی پیشرانه
گروه خودروسازی سایپا از همان پیشرانه قبلی خود که در خودروهایی همچون تیبا، تیبا 2 و ساینا مورد استفاده قرار گرفته است، برای هر سه تیپ کوییک در نظر گرفته، بنابراین باز هم نمیتوان کوییک را خودرویی جدید دانست، زیرا با بهره‌گیری از پلتفرم ساینا و پیشرانه‌ای قدیمی پا به عرصه رقابت گذاشته است. به هر حال باید گفت که پیشرانه چهار سیلندر خطی با حجم دقیق 1503 سی‌سی وظیفه تامین نیروی پیشرانه این هاچبک 1105 کیلوگرمی (1065 کیلوگرم در نسخه پایه) را بر عهده دارد. حداکثر توان خروجی این موتور 87 اسب‌بخار در 5300 دور در دقیقه و حداکثر گشتاور آن 128 نیوتون متر در 4000 دور در دقیقه است. همانطور که گفته شد، وظیفه انتقال نیرو در نسخه پایه به عهده گیربکس 5 سرعته دستی و در دو نسخه فول و پلاس گیربکس اتوماتیک CVT نیروی تولید شده موتور را به چرخ‌های جلو منتقل میکند.
تجربه رانندگی با سایپا کوییک
باتوجه به وجه اشتراک پیشرانه درنظر گرفته شده برای کوییک با سایر خودروهای تولیدی سایپا، نمیتوان انتظار چندانی از سواری این خودرو داشت، کما اینکه گیربکس اتوماتیک CVT به خودی خود از شتاب و لذت سواری می‌کاهد، حال اینکه این گیربکس با یک پیشرانه ضعیف کوپل شده است انتظار شتاب مناسب از این خودرو نمی‌رود.
خودروی مورد نظر در این مقاله از نوع پلاس بوده که از تمامی امکانات رفاهی یاد شده بهره می‌گیرد. بر همین اساس با فشردن دکمه استارت پیشرانه نه‌چندان قوی کوییک را روشن و آماده به‌کار می‌کنیم. نکته اول که با روشن شدن خودرو متوجه می‌شویم، همان صدا و لرزشی است که در خودروهای قبلی نظیر تیبا و ساینا مشاهده میشد که حداقل انتظار می‌رفت در کوییک با عایق‌بندی مناسب‌تر تا حدودی از آن کاسته میشد. با قرار دادن اهرم دنده در حالت درایو شروع به حرکت می‌کنیم که باتوجه به روشن بودن سیستم تهویه مطبوع هوای داخل کابین، خودرو با تاخیر قابل توجهی اقدام به حرکت میکند. بلافاصله با خاموش کردن کولر مجددا اقدام به شتابگیری می کنیم که البته این‌بار هم تاثیر چندانی در عملکرد خودرو مشاهده نمیشود اما در مقایسه با بار قبلی شتاب نسبتاً بهتری حاصل شد که این موضوع نشان میدهد کوییک در روزهای گرم تابستان نمی‌تواند به خوبی از پس 4 یا 5 سرنشین برآید و شتاب مناسبی را به آن‌ها ارائه کند.
نکته دیگری که هنگام روشن بودن کولر توجه را به خود جلب میکند، صدای بیش از حد فن پرتاب باد به داخل کابین است. به‌نوعی که با تنظیم میزان درجه پرتاب باد روی کمترین حالت ممکن، باز هم صدای زیادی به گوش می‌رسد که این موضوع می‌تواند در مدت طولانی برای سرنشینان آزاردهنده باشد. اما عملکرد سیستم تهویه نیمه اتوماتیک قابل قبول به نظر می‌رسد و فضای نه‌چندان بزرگ کابین را به‌خوبی خنک میکند.
پس از مدتی رانندگی با کوییک متوجه سر و صدایی اضافی از قسمت زیربندی و جلوبندی خودرو شدیم که این موضوع برای خودروی صفر کیلومتر کمی دور از انتظار است، پس از کمی پرس و جو از چندین مالک کوییک متوجه شدیم که این موضوع در اکثر خودروهای تحویل داده شده به مشتریان دیده شده که با مراجعه به نمایندگی جهت انجام سرویس اولیه، این موضوع برطرف نشده است. همچنین یکی دیگر از ایرادات فنی این خودرو مشکل سنسور دریچه گاز است که در اکثر کوییک‌های تازه تحویل داده شده مشاهده شده است که متاسفانه برخی از دارندگان این خودرو به دلیل همین مشکل فنی دچار تصادف شده‌اند، زیرا گاز خودرو ناگهان قفل کرده و خودرو با شتاب ناگهانی رو‌به‌رو می‌شود.
مصرف سوخت بالا یکی دیگر از معایبی است که این روزها صدای مالکان کوییک را درآورده است، ما نیز در روز تست کوییک، باتوجه به رانندگی در شهر، عدد سیکل ترکیبی مصرف سوخت 9.5 تا 10 لیتر در 100 کیلومتر را تخمین زدیم که برای خودرویی با این مشخصات فنی و ابعاد واقعا زیاد به نظر می‌رسد. حس رانندگی و تجربه سواری با کوییک، برتری خاصی نسبت به تیبا و ساینا ندارد، تنها تفاوتی که می‌شود درخصوص این خودرو آن هم برای نسخه فول و پلاس قائل شد، گیربکس اتوماتیک CVT ساخت شرکت پانچ بلژیک است که عملکردی قابل قبول را از خود نشان میدهد. همچنین فرمان برقی این خودرو که فقط در دو نسخه فول و پلاس نصب می‌شود، سبب شده تا رانندگی در شهرهای شلوغ و پرجمعیت کمی آسان‌تر شود. زیرا با عملکرد نرمی که دارد، می‌توان به خوبی تفاوتش را با فرمان هیدرولیک متوجه شد.
نتیجه‌گیری
در پایان اگر بخواهیم یک جمع‌بندی کلی از محصول جدید سایپا داشته باشیم، باید بگوییم که اگر پیش از آن خودرویی مانند تیبا یا ساینا را داشتید، هرگز به سراغ کوییک نروید، زیرا اضافه شدن چند آپشن به خودرو نمی‌تواند شما را از لحاظ روحی و لذت سواری ارضا کند، چون از لحاظ کیفیت سواری و تجربه رانندگی، نکته مثبت اضافی به شما و سرنشینان خودرو ارائه نمی‌کند. از طرفی این روزها باتوجه به افزایش شدید قیمت‌ها در بازار آزاد، قیمت کوییک برای نسخه پلاس حدود 43 تا نزدیک به ۶۰ میلیون تومان (برای مدل فول پلاس) رسیده که این موضوع سبب شده خرید کوییک، کار چندان منطقی به نظر نرسد. با این حال می‌توان با پرداخت مبلغی حدود 45 الی 50 میلیون تومان، خودرویی کارکرده با میزان کارکرد پایین همچون تندر اتوماتیک و یا رنو ساندرو دنده‌ای کارکرده خریداری کرد که از لحاظ کیفیت به مراتب در جایگاه بالاتری قرار دارد.
اما اگر قصد خرید این خودرو را دارید، به دلیل وجوه اشتراک زیاد این خودرو با محصولات پیشین سایپا، نباید نگرانی چندانی بابت تامین قطعات یدکی آن داشته باشید، البته گفتنی است که این روزها تامین قطعات بدنه این خودرو در بازار آزاد چندان راحت نیست و ممکن است مالکان این خودرو را کمی اذیت کند.
بنابراین در نهایت می توان گفت که مدیران سایپا در ابتدا لازم است تا مشکلات ذاتی پلت فرم خود در زمینه های فنی، ایمنی و کیفی را حل و فصل نمایند و پس از آن به سراغ افزودن آپشن های رفاهی و افزایش قیمت بروند، چرا که در شرایط فعلی خودروهای ساخته شده نه از حیث فنی قابل قبول هستند و نه می توانند آرامش و اطمینان خاطر مشتری نگون بخت ایرانی را بابت هزینه های نگهداری و تامین قطعات و ایمنی تامین نمایند.
در انتها از امیر ملکی مالک محترم خودروی موردنظر، جهت در اختیار قرار دادن خودرویشان به منظور تست و بررسی کمال تشکر و قدردانی را داریم.
