رنو ساندرو در برابر برلیانس C3؛ توهم هاچ بک های کراس

رنو ساندرو در برابر برلیانس C3؛ توهم هاچ‌بک‌های کراس

اجازه دهید یک راست به سراغ اصل مطلب برویم، ماشین‌های خسته‌کننده ایرانی، خانواده بدون آپشن و نسبتاً زشت رنو تندر 90 و ساندرو یا چینی‌های جذاب اما پر حاشیه؟ این روزها بازار خودرو برای اغلب ایرانیان با همین چند جمله قابل توصیف است.

اما در این شرایط ناخوشایند، خودروسازان هم از آب گل آلود ماهی‌های چاق و چله می‌گیرند و محصولات خود را با کمی تغییرات ظاهری و پسوند کراس، کراس‌اوور و امثالهم به قیمت بیشتر می‌فروشند. از این رو در این مقایسه رنو ساندرو غیر کراس (غیر از استپ وی) و کاملاً معمولی را داریم در برابر برلیانس C3 کراس که در واقع همان مدل هاچ‌بک با ظاهری جذاب‌تر و اندکی مرتفع‌تر به حساب می‌آید.

طراحی ظاهری

توصیف طراحی بدنه رنو ساندرو فایده‌ای جزء گرفتن وقت شما ندارد، تنها به این نکات بسنده می‌کنیم که طراحی بدنه به طور کلی از رنو تندر 90 بهتر است اما بازهم در نمای جانبی شاهد خط منحنی شکل کاملاً بی‌دلیلی هستیم که سعی در تزریق جذابیت به این بخش بیش از حد ساده بدنه ساندرو دارد. در مقابل اما برلیانس C3 به لطف تغییر رینگ چرخ‌ها و استفاده از رینگ‌های مشابه محصولات ب ام و، افزوده شدن بچه گلگیرها به دور بدنه، سقف اصطلاحاً دو رنگ و یک باربند جزئی (روف‌رک) بسیار جذاب از آب در آمده و به سختی می‌توان به آن ایرادی وارد دانست، بنابراین در بخش طراحی بی هیچ شک برلیانس خودرو جذاب‌تری است هرچند که ساندرو هم در مجموع طراحی هماهنگ اما کاملاً اقتصادی و بزک نشده (بر خلاف برلیانس C3) به نمایش می‌گذارد.

فضای داخلی

داشبورد و تریم داخلی کابین رنو ساندرو مطابق با تندر 90 پلاس (فیس‌لیفت) است و نسبت به تندر 90 معمولی مزیت دارد، اما این مزیت باعث نمی‌شود تا به یاد خودروهای ساخت کشورهای کمونیستی نیافتید. طراحی بیش از حد ساده، نبود آپشن، دکمه‌ها و ادوات داخلی زمخت، ارگونومی ضعیف و جمع شدن تمام دکمه‌ها بر روی بخش میانی کابین (در راستای صرفه جویی در سیم‌کشی) باعث شده تا رنو ساندرو یک فاجعه تمام عیار از این جهت باشد که البته در کشورهای خارجی این میزان از صرفه‌جویی با قیمت تمام شده بسیار ناچیزش (ارزان‌ترین خودرو صفر کیلومتر در برخی کشورهای اروپایی) جبران می‌شود، اما در بازار ایران و در مواجه با حریف جذاب و پرآپشنی نظیر برلیانس C3 تنها می‌توان گفت که با یک تراژدی و شکست تمام عیار مواجه هستیم.

شاید در نگاه اول این تصور ایجاد شود که کابین رنو ساندرو بزرگتر است، اما باید بگوییم که به جز فضای سر سرنشینان عقب و نور بیشتری که به دلیل ارتفاع بیشتر پنجره‌های جانبی به کابین ساندرو رسوخ می‌کند، این خودرو مزیت خاصی نسبت به برلیانس C3 ندارد، به خصوص که با توجه به کاهش 2.5 سانتی‌متری فاصله بین چرخ‌های عقب و جلو (نسبت به تندر 90) حالا ساندرو از نظر فضای پا نیز خودرو چندان بزرگی نیست هرچند اندکی از برلیانس راحت‌تر احساس می‌شود که البته این نکته ممکن است ناشی از صندلی‌های ساده‌تر و ناراحت‌تر رنو ساندرو هم باشد که فضای کمتری را اشغال می‌کند.

البته اوضاع برلیانس هم چنگی به دل نمی‌زند، کوچک بودن صندوق عقب در مقایسه با ساندرو کاملاً محسوس و جدی است و کیفیت تریم داخلی که از پلاستیک شکننده و براق شکل گرفته به شکلی ضعیف است که بعید نیست در استفاده بلندمدت با شکستگی و از بین رفتن مواجه شود. در واقع برلیانس از نظر ضعف کیفیت تریم داخلی در نقطه مقابل ساندرو قرار دارد که خودرویی ضد ضربه به نظر می‌رسد. در نهایت باید برنده این بخش را نیز برلیانس دانست اما این پیروزی بیش از آنکه به زیبایی یا کیفیت مربوط باشد، به راحتی و طراحی دربرگیرنده صندلی‌های جلوی برلیانس مربوط است که در رانندگی بلند مدت یا اسپرت، تفاوت محسوسی با صندلی‌های بیش از حد ساده ساندرو ایجاد می‌کند.

مقایسه ارتفاع

هرچند ساندرو حاضر در این آزمایش از نوع استپ وی نیست، اما بازهم از نظر ارتفاع به راحتی بلند قامت‌تر از برلیانس C3 احساس می‌شود، در واقع بر خلاف تبلیغات پارس خودرو، برلیانس C3 یا کراس تنها حدود 2 سانتی‌متر در محور عقب نسبت به مدل هاچ‌بک معمولی برلیانس H320 مرتفع‌تر است که این اختلاف نیز با افزوده شدن وزن سرنشینان به سرعت جبران شده و برلیانس کاملاً هم قد و قواره مدل‌های معمولی خود خواهد شد. این در حالیست که در خصوص ساندرو با پلت فرم عجیب و غریب و ذاتاً مرتفع رنو مواجهیم که از همه نظر به خودروهای کراس‌اوور شباهت دارد و ارتفاعی قابل توجه (و نسبتاً بی‌فایده) را در اختیار راننده قرار می‌دهد تا با خیال راحت‌تری از روی سرعت‌گیرها و دست‌اندازها بگذرد.

مشخصات فنی و شتاب

پیشرانه 105 اسب بخاری و 1.6 لیتری K4M رنو در هماهنگی با گیربکس مشهور AL4 ساخت ZF نیاز به معرفی چندانی ندارد، تنها باید تاکید کنیم آنطور که از شواهد امر پیداست به دلیل استفاده از تورک کانورتر اصلی گیربکس (برخلاف تورک کانورتر ساخت پژو برای 206 و 207 و ...) عملکرد و هماهنگی موتور و گیربکس ساندرو مناسب به نظر می‌رسد، اما برلیانس C3 مورد آزمایش با موتور ارتقا یافته 1650 سی‌سی در حدود 150 سی‌سی ناقابل نسبت به مدل‌های قبلی حجیم‌تر است که ظاهراً این تغییر به افزایش گشتاور پیشرانه و افزایش حدود 10 اسب بخاری قدرت موتور منجر شده، پارس خودرو همچنین مدعی است که برخی از ضرایب دنده‌های 4 گانه گیربکس برلیانس مورد اصلاح قرار گرفته‌اند و حاصل کار هرچه که هست بهبودی محسوس را نسبت به مدل‌های قبلی و اولیه برلیانس H320/H330 با موتور 1.5 لیتری 103 اسب بخاری نشان می‌دهد.

جالب است بدانید در زمینه شتاب گیری در حالت دینامیک هر دو خودرو عملکردی بسیار نزدیک و یکسان را در دنده‌های یک و دو از خود نشان می‌دهند اما در دنده‌های 3 و 4 این ساندرو است که با توجه به سنگین‌تر بودن ضرایب دنده اندکی پیش می‌افتد، در حالت تعویض تیپ ترونیک اما برتری رنو ساندرو از همان دنده دوم محسوس می‌شود و این امر می‌تواند حاکی از آن باشد که قدرت بیشتر برلیانس روی کاغذ (115 اسب بخار در مقابل 105 اسب بخار رنو ساندرو) به وسیله گیربکس تلف می‌شود.

ترمزهای چهارچرخ دیسک برلیانس در مقایسه با ترمزهای عقب کاسه‌ای رنو ساندرو ممکن است در رانندگی جاده‌ای برتری داشته باشند. با این حساب در نهایت برتری ساندرو به دوام تضمین شده بلندمدت آن مربوط می‌شود و البته برخورداری این خودرو از 3 ستاره ایمنی در تست تصادف اروپایی یورو ان کپ. در مقابل نتیجه تست تصادف برلیانس خانواده H300 و طبیعتاً برلیانس C3 به طور کلی نامشخص است و همین امر کمی شرایط را پیچیده می‌کند. در نهایت با این اوصاف می‌توان دو خودرو را از نظر مشخصات فنی در یک سطح و مساوی توصیف کرد.

آپشن های رفاهی

در این بخش برلیانس C3 برنده است والسلام

سانروف، تهویه مطبوع اتوماتیک، نمایشگر به همراه رهیاب و استارت بدون کلید از جمله برتری‌های برلیانس C3 نسبت به ساندرو هستند، در مقابل درب صندوق عقب ساندرو به راحتی باز می‌شود اما در مورد برلیانس با یک معمای داوینچی روبرو خواهید شد که جواب آن تنها در ریموت خودرو نهفته شده است، در واقع بدون داشتن ریموت هیچ گونه دکمه‌ای برای باز کردن درب صندوق عقب برلیانس وجود ندارد. اشکال مشابه دیگری نیز در در هنگام فعال شدن قفل مرکزی دیده می‌شود که کشیدن دستگیره درب از داخل (حتی دوبار) تاثیر بر باز شدن قفل ندارد و حتماً باید به شکل دستی قفل را باز کنید تا بتوانید از خودرو خود پیاده شوید! همچنین لازم به توضیح است که همانطوری که در تصاویر مشاهده می‌کنید، خودرو مورد آزمایش مجهز به مانیتور غیر فابریکی با سایزی بزرگتر از سایر مانیتور استاندارد بود.

تجربه رانندگی

این یک واقعیت است که هندلینگ رنو ساندرو نسبت به تندر 90 بهبود یافته و دیگر از حس ترسناک چپ شدن خودرو اثر چندانی دیده نمی‌شود، اما هنوز هم می‌توان رانندگی با رنو ساندرو را کاملاً بی‌حس و غیر لذت‌بخش توصیف کرد، در واقع رنو موفق شده تا این خودرو را در مرز بی‌معنی بودن خالص، طراحی کند. به شکلی که رانندگی با ساندرو در پیچ و خم یک جاده زیبای کوهستانی تفاوت معناداری با کشتی گرفتن با تشک و بالش در تخت خواب ندارد. تنها مزیت این خودرو نسبت به برلیانس به ارتفاع بیشتر از سطح زمین و تسلط بهتر به جاده و گذر راحت‌تر از انواع فجایع خیابانی در سطح شهر و جاده مربوط می‌شود که البته با توجه به وضعیت راه‌های کشورمان مزیت چندان کوچکی هم نیست. برلیانس C3 اما بیشتر به یک هاچ‌بک معمولی نزدیک است و هندلینگ به مراتب بهتر و لذت رانندگی بیشتری را ارائه می‌دهد، بنابراین در زمینه تجربه رانندگی برنده در شرایط شهری و جاده‌های هموار برلیانس خواهد بود و برای گذر از جاده‌ها و مسیرهای ناهموار نیز ساندرو برتری بی‌چون و چرایی دارد، از این رو می‌توانید طبق شرایط محل سکونت و مسیرهای مورد تردد خود، نسبت به انتخاب اقدام نمایید.

جمع‌بندی نهایی

با توجه به نزدیک بودن نسبی قیمت دو خودرو در سطح بازار (حدود 63 الی 65 میلیون تومان براساس آخرین نرخ‌ها برای رنو ساندرو و حدود 67 میلیون تومان برای برلیانس C3) می‌توان گفت که در حالت استاندارد و خودرو صفر کیلومتر، برلیانس برنده این قیاس خواهد بود، اما در بلندمدت مزیت‌ها رنو ساندرو نظیر فراوانی بیشتر قطعات یدکی، آشنایی بیشتر مکانیک‌ها، دوام احتمالاً بهتر و افت قیمت کمتر خود را نشان می‌دهد، از این رو می‌توان گفت که اگر اهل نگه داشتن خودرو برای بلندمدت هستید، در مسیرهای ناهموار تردد می‌کنید و از رفتن به مکانیکی فراری شده‌اید، رنو ساندرو می‌تواند انتخاب شایسته‌تری باشد که با صرف بودجه 2 تا 3 میلیونی و افزودن چند آپشن مهم، به یک وسیله نقلیه قابل اطمینان و کارساز مبدل شود، اما در هر حالتی به جز موارد ذکر شده، این برلیانس است که رضایت بیشتری را برایتان به ارمغان می‌آورد، حتی اگر خدایی ناکرده در تصادف سنگین رانندگی به جای فلج شدن، کشته شوید!