در این روش، برای انتقال همه سیگنالها، تنها به دو رشته سیم (مشترک بین تمام یونیتهای الکترونیکی) نیاز است و مصرف کنندههایی نظیر سیستمهای روشنایی، شیشه بالابرها، سیستم صوتی و ... توسط نزدیکترین یونیتهای الکترونیکی محلی که از آنها به عنوان نود (Node) یاد میشود، کنترل و تغذیه میشوند.
این نوع سیم کشی را سیستم برق رسانی حلقوی نیز می نامند.
یونیتهای الکترونیکی:
روشها:
برای مالتیپلکس کردن چندین سیگنال روی یک سیم از دو راه اصلی استفاده میشود. این راهها عبارتند از مالتیپلکس کردن تقسیم فرکانسی و مالتیپلکس کردن تقسیم رادیویی:
استانداردها:
از معروفترین استانداردهای مولتیپلکس میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
استاندارد J 1850: ساخت آمریکا که بر روی خودروهای شرکتهای کرایسلر، جنرال موتور و فورد استفاده میشود.
استاندارد Proprietary: ساخت ژاپن که بر روی خودروهای شرکتهای ژاپنی استفاده میشود.
استانداردABUS : ساخت آلمان که بر روی خودروهای شرکت فولکسواگن استفاده میشود.
استاندارد VAN: ساخت فرانسه که بر روی خودروهای شرکتهای پژو و رنو استفاده میشود.
استاندارد CAN: ساخت آلمان که بر روی خودروهای شرکتهای بنز، بیام و، ولوو و فیات استفاده میشود .
ECU:
سیستمهای الکترونیکی
خودرو که دارای یک میکرو کنترلر هستند، واحد کنترل الکتریکی یا ECUنامیده میشوند.
ECU مخفف عبارت Electronic Control Unit می باشد. یکECU شامل مجموعهای از سخت افزار و نرم افزار است که وظیفه نظارت (Monitoring) ، تنظیم (Regulating) یا کنترل (Controlling) کارکرد ویژهای را در خودرو به عهده دارد.
آغاز تکنولوژی ECU به سیستم انژکتوری شرکت بوشBocsh) ) آلمان به نام JETronic باز میگردد که در سال 1968 در خودروی فولکسواگن VW 1600TL نصب شد.
نحوه کار ECU:
واحد کنترل الکترونیکی به طور معمول دادههای لازم را به وسیله حسگرهاSensors) ) از محیط پیرامون میگیرد و پس از فرمان پردازش آنها، فرمانهای مناسب را به کنشگرهاActuators) ) منتقل میکند.
کنشگرها به نوبه خود، مطابق فرمانهایی که از واحد کنترل الکترونیکی میگیرند، کار ابزار مکانیکی، هیدرولیکی، پنوماتیکی یا الکتریکی مورد کنترل را هدایت میکنند: