بدون مقدمه چینی، منصوری از آخرین پروژه کاری خود که بر روی لامبورگینی هوراکان کلید خورده است، پرده برداری کرد.
اولین چیزی که در این لامبورگینی توجهات را بیش از هرچیزی به خود جلب کرده است، میزان قدرتی است که منصوری توانسته از این پیشرانه استخراج کند، به این صورت که با تقویت قسمت‌های اصلی موتور و بروزرسانی اطلاعات ECU و همچنین نصب دو توربوشارژر قدرتمند بر سر راه ورودی‌های هوای موتور، منصوری توانسته از پیشرانه اصلی 10 سیلندر 5.2 لیتری هوراکان حداکثر قدرتی سرسام‌آور 1250 اسب بخاری را در کنار گشتاور 1000 نیوتن متری بدست آوردن که با ارسال آن به چرخ‌ها، حداقل شتابی صفر تا صد 2.7 ثانیه‌ای و حداکثر سرعتی 340 کیلومتری برای هوراکان بدست می‌آید.
در کنار افزایش قدرت وحشتناک موتور، بدنه
خودرو نیز برای حمایت بیشتر آن می‌بایست تقویت شود، از این رو منصوری به یک یا چند قسمت بسنده نکرده و کل بدنه را دوباره از جنس فیبرکربن ساخته و سرهم کرده است و برای چسبندگی بیشتر هم حدود 30 میلی متر در جلو و حدود 40 میلی متر هم در عقب به طول کلی خودرو افزوده است و باز هم برای چسبندگی در سرپیچ‌ها و...، منصوری از رینگ و لاستیک‌های بزرگ 20 اینچی 30/245 در جلو و رینگ‌های 21 اینچی با ابعاد
لاستیک 25/335 در عقب استفاده کرده است. در داخل کابین هم منصوری دستی چرخانده و برای روکش کردن ادوات داخلی از چرم‌های آلکانتارا استفاده کرده و لهجه‌هایی فیبرکربنی را هم در داخل خودرو هضم کرده است و در آخر هم از پدال‌های آلومینیومی برای اذیت کردن پیشرانه استفاده کرده است.
