برگرفته از وبسایت مهندس فرهاد کاشانی: اینروزها دوستان می پرسند که با ورود آلمانیها آیا برتری تسلا از بین نمیرود؟
پاسخ اینستکه آلمانیها هنوز تصمیم نهایی راجع به الکتریکی شدن را نگرفته اند و حق هم دارند.
این مثل اینستکه گاو شیرده تان را بکشید که با پولش مرغداری باز کنید چون گاوتان پیر شده ولی هنوز دارد شیر خوبی می دهد.
آلمانیها فعلا دارند با ایده ماشینهای الکتریکی بازی بازی می کنند. جاییکه نروژ تصمیم قطعی گرفته که از سال دو هزار و بست و پنج هیچ
ماشین غیر الکتریکی را راه ندهد و چین تصمیمات بسیار جدی در مورد ماشینهای برقی گرفته دولت نفتی ترامپ اصلا برایش ماشین الکتریکی مهم نیست و اگر در امریکا و تسلا اتفاقات خوبی می افتد به لطف تسلا، ایلان ماسک و میلیونرهای طرفدار محیط زیست سیلیکان ولی است و گرنه ترامپ دارد در قوانین مصرف ماشینها دنده عقب می گیرد.
آنروزی که آلمان تصمیم جدی برای ورود به بازار ماشینهای الکتریکی بگیرد باید پیه سود کمتر، استخدام کمتر ( ماشین الکتریکی ده درصد بنزینی قطعه دارد) را به بدن خود بمالد و اینکه این ماشین نیست که خودش مخترعش باشد و برق و موتور برقی اختراع امریکا هستند. به این پدیده می گویند (paradigm Shift) فکر کنید که اسمارت فون استیو جابز یک پارادیم شیفت بود که نوکیا را از قله به زیر انداخت. سوال اینستکه اگر نوکیا زودتر جنبیده بود آیا شانسی داشت؟
اکنون آلمان با آن بیزنس موفق ماشینش که کمک موثری به اقتصادش می کند باید تصمیم بگیرد که کی آنرا متوقف و بجای آن به ساخت چیزی که در آن تخصصی ندارد بپردازد و این تصمیم آسانی نیست و در آن موفقیت هم ضمانت نشده.
در زمانی نچندان دور محصولات این کشور که بنوعی صاحب آنها میباشد مانند بوگاتی و لامبورگینی و پورشه بعنوان کالسکه شانزده اسبه و دوازده اسبه و هشت اسبه بیاد خواهند ماند. آنروز خیلی دور نیست.
منهم بنوبه خود در این انقلاب شرکت کرده و از ماه آوریل سال دو هزار و بیست که چهلمین سالگرد نویسندگی ام می باشد از ماشینهای سوخت فسیلی یا ارابه های اسبی دیگر نخواهم نوشت مگر ماشینهای کلاسیک.
