این اواخر انتقادهای زیادی به شرکت خودروسازی رنو بابت سدانهای سایز متوسطش میشد، تا اینکه رنو فرانسه با رونمایی از
تالیسمان به تمامی انتقادات پاسخ داد.
این
خودرو در اصل جایگزینی برای رنو لاگونا است که از نظر طراحی بسیار پیشرفتهتر و زیباتر شده است، اما از لحاظ قدرتی پیشرانههایی کوچکتر از لاگونا دارد که حداقل بر روی کاغذ میتوان کم مصرف بودنشان را با اهمیت دانست. بنابراین به جای موتوری 2 لیتری دیزلی که پیشتر بر روی لاگونا نصب شده بود، حالا رنو تالیسمان از پیشرانهای 1.6 دیزلی استفاده میکند که براساس ادعاهای رنو عملکردی بهتر از پیشرانه 2 لیتری، اما با مصرف سوخت پایینتر دارد.
برخلاف موتورهای 1.6 لیتری قدیمی رنو، بر روی رنو تالیسمان هم از پیشرانهای 1.6 لیتری دیزلی (از نوع 160 dCi) استفاده شده است، اما از دو توربوشارژر برای انتقال هوای بیشتر به داخل سیلندرها سود میبرد که یکی از آنان در دورهای پایین عمل کرده و دیگری هم در دورهای بالا کار پرخوران هوا را انجام میدهد تا در نهایت نیرویی 160 اسب بخاری و گشتاوری 380 نیوتن متری بدست آید.
هنگامی که این نیرو از طریق جعبه دندهای اتوماتیک دوکلاچه EDC به خروجی منتقل میشود، رنو وعده شتاب صفر تا صد 9.6 ثانیهای را داده است، اما در عمل بیش از 10 ثانیه طول میکشد تا رنو تالیسمان از حالت سکون به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت برسد. از طرفی دیگر هم حداکثر سرعت
ماشین 213 کیلومتر بر ساعت ادعا شده است، اما در عمل شاهد سرعتی 203 کیلومتر بر ساعتی هستیم که تاحدودی عملکرد بهتر آن را در مقایسه با موتور 2 لیتری زیر سوال میبرد.
درست است که این پیشرانه حجمی 1.6 لیتری دارد و قدرتی 160 اسب بخاری، اما رقبای این محصول در سگمنت استیشن همچون فورد موندئو پیشرانهای 2 لیتری دیزلی توربوشارژر دارد که قدرتی 180 اسب بخاری تولید میکند و یا اینکه مزدا 6 استیشن با پیشرانهای 2.2 لیتری دیزلی، تنها قادر به تولید نیرویی 175 اسب بخاری خواهد بود که چندان اختلافی با موتور 1.6 لیتری رنو تالیسمان ندارند. اما باز هم در شتاب گیری عملکردی بسیار بهتر از پیشرانه تالیسمان دارند تا برتری حجم بیشتر سیلندرها به اثبات برسد.
لازم به ذکر است که این فیلم مربوط به پیشرانه 1.6 لیتری دیزلی رنو تالیسمان است و مدل وارد شده به ایران، بنزینی است که قاعدتاً شتاب بهتری نسبت به این مدل دارد.
منبع: سایت Auto Evolution