تویوتا لندکروزر سری 70 در مقابل فورد رنجر رپتور ، سالخورده مطمئن و شکارچی چابک

این روزها اکثر مقایسات خودروها به هاچ بک های اقتصادی یا کراس اوورهای مرسوم ختم می شود، با این حال وب سایت خودرویی کار ادوایس، به بررسی دو نمونه از اسطوره های آفرود در استرالیا پرداخته است که محبوبیت فراوانی در این کشور دارند. این دو خودرو عبارتند از تویوتا لندکروزر 78 سری GXL و فورد رنجر رپتور.
تویوتا لندکروزر سری 70 برای استرالیایی ها حکم یک کهنه سرباز را دارد، خودرویی که پس از سالها همچنان کاربردی و موفق است و عنصر خالص چهارچرخ محرک را به مالک عرضه می کند، بدون آن که زرق و برق اضافه داشته باشد. در سوی مقابل جنگجوی آمریکایی فورد قرار دارد که با ظاهر خشن خود، اعلام می کند برای هرچیزی آماده است.
هر دوی این خودروها در حدود 70 هزار دلار استرالیا قیمت دارند که برای مشتریان استرالیایی رقم نسبتا بالایی محسوب می شود، و تنها کسانی که استفاده های خاص از خودروی خود دارند، حاضر به پرداخت چنین مبلغی برای یک پیکاپ آفرودی هستند. اگر شخصی یکی از این دو خودرو را خریداری کرده و آنها را از جاده آسفالت بیرون نیاورد، قطعا پول خود را هدر داده است. فورد رنجر رپتور اندکی گران تر بوده و 74.990 دلار قیمت دارد، در حالیکه تویوتا لندکروزر سری 70 با قیمت پایه 70.740 دلار عرضه می شود و مشتری می تواند با پرداخت 2700 دلار، برخی امکانات نظیر سیستم تهویه مطبوع یا زیرپایی را در خودروی خود داشته باشد.
اما بهترین گزینه برای مالکان استرالیایی کدام است؟ خریداران در استرالیا پس از مشاهده عکسهای اولیه از فورد رپتور ، شدیدا به آن علاقمند شده بودند و بسیاری پیش بینی می کردند که این خودرو با موتوری شش سیلندر از نوع بنزینی یا دیزلی عرضه شود، ولی در نهایت فورد رپتور با پیشرانه دولیتری چهارسیلندر به استرالیا آمد که موجب تاسف مصرف کنندگان شد، چرا که این حجم موتور برای آنها ناامید کننده بود. انتقادهای بسیاری به حجم موتور این پیکاپ از آن زمان تاکنون از سوی کاربران استرالیایی در اینترنت دیده می شود. از نظر خبرنگاران کار ادوایس نیز بهتر بود تا موتور با حجم 1.5 الی 2 برابر پیشرانه فعلی برای فورد رپتور در نظر گرفته می شد تا مشکل کمبود گشتاور این خودرو به صورت اساسی رفع گردد. استرالیایی ها همچنان آرزو می کنند ای کاش فورد همانند سیستم تعلیق و لاستیک های فوق العاده، پیشرانه ای فوق العاده را برای فورد رپتور در نظر می گرفت.
با این حال فورد می تواند به ترمزهای دیسکی قوی و فنرهای حلقوی در تعلیق عقب رنجر رپتور افتخار کند. سیستم تعلیق پیشرفته این خودرو، می تواند در هر لحظه بازخوردی از هر چرخ را دریافت کرده و نوع واکنش را برای هر چرخ به صورت جداگانه تعیین کند. فورد رنجر رپتور با تکیه بر این قابلیت می تواند در زمین های ناهموار با سرعت بالایی حرکت کرده و پرش هایی خارق العاده انجام دهد، که هیچ خودرویی در این سطح قادر به انجام این کارها نیست. لاستیک های 33 سانتی متری گودریچ، قابلیت راندن در هر زمینی را دارند و ارتفاع مناسبی را برای فورد رنجر رپتور فراهم ساخته اند. علاوه بر آن، سیستم های کنترل الکترونیکی نظیر پایداری، کنترل کشش و قفل دیفرانسیل به صورت همزمان محورهای خودرو را تحت بازبینی دارند. سیستم مدیریت زمین نیز به صورت اتوماتیک تشخیص می دهد خودرو در چه نوع مسیری در حال حرکت است. این سیستم ها کمک قابل توجهی به راننده می کنند و رانندگی با فورد رپتور را برای وی دلپذیرتر می سازند. این قابلیت ها در کنار کابینی جذاب و انبوهی از سیستم های رفاهی و ایمنی دیجیتالی، فورد رپتور را به گزینه ای مطرح برای خریداران تبدیل می کنند، چرا که هیچ پیکاپ دیگری با این مشخصات در بازار یافت نمی شود. علاوه بر تمامی اینها، فورد رپتور قادر است تا باری به وزن حداکثر 758 کیلوگرم را حمل کرده و محموله ای به ظرفیت 2500 کیلوگرم را بکسل کند. این ظرفیت در مقایسه با اکثر پیکاپ های بازار خوب تلقی می شود و فورد رنجر را به گزینه ای مناسب برای افراد دوستدار سفر تبدیل کرده است.
در نقطه مقابل، تویوتا لندکروزر سری 70 مطابق استانداردهای ایمنی پیشرفت کرده و مجهز به پنج کیسه هوا و سیستم پایداری الکترونیکی است که به سختی آن را در رقابت با دیگر خودروهای مشابه نگه می دارد. این پیکاپ سنتی و محبوب ژاپنی، برای مسافرت های طولانی مدت ساخته شده است. با وجود آنکه تویوتا لندکروزر 78 سنگین، پرمصرف و کند است، همچنان یک خودرو محبوب و پرفروش در استرالیا محسوب می شود و بسیار بیشتر از فولکس واگن آماروک یا وانت چینی BT-50 می فروشد. مشتریان استرالیایی اغلب لندکروزر 78 را ارزانتر، ایمن تر، قدرتمند تر و کارآمد تر از دو خودروی یاد شده می دانند. تویوتا لندکروزر 78 عرضه شده در استرالیا، به واسطه خواست مشتریان، بزرگتر، سخت تر و قدرتمند تر از سایر نمونه های موجود در بازار است.
اما چرا تویوتا لندکروزر سری 70 تا این حد محبوب و دوست داشتنی ای است؟ دلیل آن را باید در یک موتور دیزلی بزرگ جست که گشتاور خود را در دور پایینی ارایه می دهد، همچنین این خودرو باک بزرگی دارد، دنده های آن به صورت مکانیکی سبک و سنگین می شوند، قفل دیفرانسیل آن برای وضعیت های خارج از جاده عالی عمل می کند و همه اینها بر روی یک شاسی نردبانی قرار دارند که برای دوام و کار سخت ساخته شده است. پیشرانه 1VD-FTV از ساخته های تویوتا، وظیفه پیش بردن این پیکاپ آفرودی 40 ساله را بر عهده دارد که 4.5 لیتر حجم داشته و هشت سیلندر به صورت وی شکل در خود جای داده است. این موتور دیزلی، 202 اسب بخار قدرت در 3400 دور بر دقیقه و 430 نیوتون متر گشتاور را در فاصله 1200-3200 دور در دقیقه آزاد می کند که 70 نیوتون متر از گشتاور پیشرانه دو لیتری فورد کمتر است. با این حال، این پیشرانه برای دوام آوردن در شرایط تحت فشار ساخته شده است، و با کمک گشتاور آن می توانید هر تپه ای را فتح کنید، بدون آنکه نگران خرابی موتور باشید. تویوتا از سال 2016 تاکنون، برای راحتی بیشتر مصرف کنندگان، سیستم های کنترل پایداری و کشش الکترونیکی را به این خودرو افزوده است تا به آنها کمک کند در بزرگراه ها و جاده ها، ایمن تر برانند.
در مقایسه با فورد رنجر رپتور، داشبورد تویوتا لندکروزر سری 70 بیش از حد ساده به نظر می رسد و تنها تفاوت آن با نمونه های اولیه عرضه شده به بازار، در سیستم استریو خودرو با چهاربلندگو خلاصه می شود. سیستم تهویه مطبوع 2700 دلاری که یک آپشن اضافه برای لندکروزر سری 70 است، به شما کمک می کند تا با این دایناسور بهتر کنار بیایید. با این حال، ظاهر از مد افتاده تویوتا لندکروزر سری 70 شما را به این فکر فرو می برد که چرا این میزان پول را خرج خرید آن کرده اید. تا زمانی که یک سفر خارج جاده ای طولانی آغاز نشود، مشتری ارزش واقعی این ماشین را کشف نخواهد کرد. گیربکس این خودرو در بروز رسانی های سال 2016 اصلاح شده و نسبت دنده های دو و پنج عوض شده تا برای رانندگی در بزرگراه مفید باشد. هر دوی این خودروها برای عاشقان خود خاص جلوه می نمایند، و اینکه خریدار تصمیم بگیرد خودرویی زیبا، با امکانات رفاهی مد روز و سیستم های الکترونیکی فراوان می خواهد، یا ترجیح می دهد خودرویی کاربردی خریداری کند که حرفی برای گفتن در ظاهر و امکانات ندارد، اما می تواند هر مسیر ناهمواری را طی نماید.