5 خودروی ژاپنی که در دهه 90 فراری را عصبی کردند

تا دهه 1990 میلادی، خودروسازن ژاپنی به اندازه کافی تجربه ساختن وسایل نقلیه با عملکرد بالا را داشتند تا بتوانند محصولاتی خلق کنند که رقیبی برای خودروهای اسپرت اروپایی باشد و چالش های واقعی برای آنان ایجاد کنند. در یک دوره، رانندگان محصولات فراری مجبور بودند با محصولاتی از شرکت‌های هوندا، مزدا، میتسوبیشی، نیسان و یا حتی تویوتا رقابت کنند و این موضوع می‌توانست عصبانیت بسیاری از آنان را به دنبال داشته باشد، زیرا بسیاری از خودروهای رقیب فراری با قیمت بسیار کمتری امکان خرید داشتند و از سطح تکنولوژی و جذابیت بالایی هم برخوردار بودند، به همین دلیل کمپانی خودروسازی فراری مجبور بود یا اینکه پیشرفت کند و محصولاتی فوق العاده تولید کند و یا اینکه برای همیشه رقابت را به خودروسازان ژاپنی واگذار کرده و خود را بازنشسته کند که در این مسیر کمپانی خودروسازی فراری راه اول را در پیش گرفت تا حالا یکی از بهترین و بزرگ‌ترین تولید کنندگان خودروهای اسپرت و سوپراسپرت در جهان باشد.
امروز قصد داریم سفری کوتاه به گذشته داشته باشیم و به خودروهای دهه 90 بپردازیم که باعث عصبانیت و نگرانی فراری و طرفداران این شرکت بویژه مشتریان فراری 348 شده بودند.


- آکورا NSX
نسل دوم آکورا NSX یک خودروی فوق العاده برای مشتریان خود بوده و می‌تواند نیازهای بسیاری از مشتریان خود را برآورده کند، اما اگر موفقیت و محبوبیت بسیار بالای نسل اول آکورا NSX نبود، نسل دوم آن هیچگاه خلق نمی شد.
در دهه 90 میلادی، آکورا NSX یا برای مشتریان خارج از آمریکا می‌شود هوندا NSX، از لحاظ قیمت سطح بالاتری نسبت به دیگر خودروهای موجود در این لیست داشت، اما کوپه اسپرت هوندا و آکورا تکنولوژی پیشرفته‌تری در اختیار کاربران خود قرار می داد و در بخش فنی خود هم یک موتور 3 لیتری شش سیلندر V شکل داشت که به صورت شرکتی می‌تواند خروجی قدرت 270 اسب بخاری در اختیار کاربران خود قرار دهد که توسط یک جعبه دنده 6 سرعته دریافت شده و به سمت چرخ ها ارسال می شد، هرچند در همان سال ها شرکت سازنده یک جعبه دنده 4 سرعته اتوماتیک هم برای مشتریان خود در نظر گرفته بود که به انتخاب آنان بر روی اتومبیل مورد استفاده قرار می گرفت.
یکی از بزرگ‌ترین ویژگی‌های آکورا NSX، نصب پیشرانه محرک آن در پشت راننده بود و علاوه بر این شرکت سازنده بجای فولاد از ورقه‌های آلومینیومی برای طراحی و ساخت بدنه اتومبیل استفاده کرده بود که همین موضوع باعث ریزش وزن بسیار زیاد اتومبیل نسبت به دیگر خودروهای موجود در بازار با بدنه فلزی شده بود. حتی آکورا و هوندا برای ساخت این ماشین از ابرکامپیوترهای Cary برای ایجاد قطعات و استفاده بسیار دقیق از مواد اولیه و ترکیب مناسب آن استفاده کرده بود تا همه چیز در این خودرو دقیق باشد.


- مزدا RX-7
نسل سوم مزدا RX-7 و احتمالا آخرین نسل این برند در سال 1993 میلادی با تغییراتی بسیار زیاد رونمایی شد و توانست با چهره آیرودینامیکی و خشن‌تر خود توجه بسیاری از مخاطبان را به خود جلب کند.
مزدا RX-7 در نسل سوم به همراه جعبه دنده 5 سرعته دستی و یک جعبه دنده 4 سرعته اتوماتیک در دسترس بود که نیروی 255 اسب بخاری تولید شده از پیشرانه محرک 1.3 لیتری را دریافت کرده و به سمت چرخ‌های محرک اتومبیل ارسال می‌کرد. شرکت خودروسازی مزدا با استفاده از توربوشارژر توانسته بود از حجم 1.3 لیتری پیشرانه اتومبیل خروجی قدرت بسیار خوب 255 اسب بخاری استخراج کند.
شاید مزدا RX-7 یکی از قدرتمندترین خودروهای بازار نبود، اما بدون شک یک خودروی شکوهمند و بزرگ بود که بسته‌های اختیاری مزدا برای سیستم تعلیق و طراحی ظاهری اتومبیل برای تهاجمی کردن آن می‌توانست برای هر کسی به شدت هیجان انگیزباشد، اما متاسفانه مزدا RX-7 در همان نسل سوم خود باقی ماند و شاید آخرین نسل این برند در تاریخ صنعت خودروسازی باشد.


- میتسوبیشی 3000GT
شاید الان کمپانی خودروسازی میتسوبیشی به طراحی و ساخت ماشین‌های شاسی بلند و کراس اوور روی آورده باشد و گاهی اوقات به خودروهای سواری خود هم سری بزند، اما در دهه 90 میلادی کمپانی خودروسازی میتسوبیشی یک کارنامه درخشان دارد و بزرگ‌ترین محصول آن میتسوبیشی 3000GT با نام کاربری GTO بود که در بسیاری مواقع تحت عنوان GTO 250 و GTO 288 شناخته می شد و این اصطلاح بسیار نزدیک به نام‌های انتخابی از سوی کمپانی خودروسازی فراری بود.
این ماشین یک موتور شش سیلندر در قسمت جلو دارد که دارای حجم 3 لیتری بوده و با تنفس طبیعی هوا به داخل سیلندرهای خود می‌توانست خروجی قدرت 300 اسب بخاری هنگام راه اندازی در سال 1992 میلادی و یا خروجی قدرت 320 اسب بخاری از سال 1994 میلادی تا پایان زمان تولید خود در سال 1999 میلادی داشته باشد.
این خودرو ویژگی‌های منحصربه فرد بسیار زیادی داشت که بخشی از آن شامل سیستم انتقال قدرت چهار چرخ محرک، سیستم فرمان پذیری تمامی چرخ‌ها، چند حالت برای تنظیم سیستم تعلیق و برای مدیریت بهتر اتومبیل هنگام رانندگی و همچنین شامل آیرودینامیک بسیار خوب در زمان خود می‌شود.


- نیسان 300ZX
نیسان برای چندین دهه در حال ساخت سری محصولات Z است. یکی از آنان می‌تواند خودروی 300ZX باشد که در سال 1990 میلادی راه اندازی شده و حالا در لیست ما قرار گرفته است. این خودرو از موتور 3 لیتری شش سیلندر V شکل سود می برد که مدل‌های پایه آن می‌توانست خروجی قدرت 222 اسب بخاری داشته باشد، اما با خرید نسخه توربوشارژر و مجهز به گیربکس 5 سرعته دستی قدرت تولیدی موتور به مرز 300 اسب بخار افزایش پیدا می‌کرد، این درحالیست که نسخه اتوماتیک این پیشرانه خروجی قدرت 280 اسب بخاری برای صاحبان خود داشت.
نیسان برای اینکه بتواند رقابت نزدیکی با رقبای خود داشته باشد، این اتومبیل را به سیستم فرمان پذیری چرخ های عقب مجهز کرده بود.


- تویوتا سوپرا
و اما در پایان می‌رسیم به یکی از معروف‌ترین خودروهای اسپرت دهه 90 میلادی، یعنی تویوتا سوپرا که بدون شک بعد از خودروی نیسان GT-R لیاقت داشتن نام گودزیلای ژاپنی را خواهد داشت. این خودرو در زمان خود یک موتور 3 لیتری توربودوقلو داشت که می‌توانست خروجی قدرت 320 اسب بخاری داشته باشد و همین موضوع باعث موفقیت بسیار زیاد آن شد، زیرا نمونه‌های اولیه فراری 348 دارای قدرت 300 اسب بخاری بود که بعد از بروزرسانی توانست به قدرت 312 اسب بخاری دست پیدا کند، اما همچنان از تویوتا سوپرا قدرت کمتری تولید می کرد.
مدل های پایه تویوتا سوپرا نیز پیشرانه 3 لیتری تنفس طبیعی داشتند که خروجی قدرت آن به 220 اسب بخار می رسید. گفتنی است که برای موتور توربوشارژر یک جعبه دنده 6 سرعته دستی یا چهار سرعته اتوماتیک در نظر گرفته شده بود، اما برای مدل‌های تنفس طبیعی یک گیربکس 5 سرعته دستی و همان جعبه دنده 4 سرعته اتوماتیک که به انتخاب مشتری بر روی پیشرانه مورد استفاده قرار می گرفت.