در این مقاله سعی داریم نگاهی تحلیلی بر آنچه در آینده بر سر بازار خودرویی کشورمان خواهد آمد، بیاندازیم و صرفاً نظارت خود را در قالب یک تحلیل به شما ارائه دهیم. حتماً میدانید چندی پیش رئیس جمهور امریکا از برجام خارج شد و تحریمهای جدیدی را به کشورمان تحمیل کرد که دوست خوبم مقاله کاملی را در این باره و شرایط احتمالی بازار
خودرو در مقابل تحریمها ارائه داده است که میتوانید در
این صفحه مطالعه کنید. اما ما در این مقاله با تحریمها کاری نداریم و قصد داریم بیشتر به شرایط داخلی برای این بازار نگاهی داشته باشیم. بهتر است از سال های 92 و 93 شروع کنیم که فشار تحریم بر کشورمان بیش از پیش احساس میشد طوریکه چرخه تولید خیلی از خودروسازان خوابیده بود و تنها راه شروع دوباره آنها گسترش روابط با خودرو سازان چینی بود که همان سالها خودروسازان داخلی بسیار بیشتر از گذشته به سمت شرکتها و محصولات چینی روی آوردند. در آن زمان کسی فکر نمیکرد کسی بابت خودروی چینی بیشتر از 50 میلیون تومان هزینه کند اما اتفاقی که در عمل رخ داد غیر آن بود و خودورهای چینی به راحتی به دلیل عقب ماندگی صنعت خودرو کشور و نبود خودروهای اتوماتیک و یا با امکانات رفاهی مختلف، از این فرصت استفاده کردند و سریعاً خودروهایی با گیربکس خودکار و چهره جذاب، و البته با قیمت مناسب وارد بازار کشورمان کردند که توانستند به فروش خوبی هم دست پیدا کنند. این روند همچنان در طول این سالها ادامه دارد و هنوز هم بازه قیمتی 70 تا 100 میلیون تومان که بیشتر عموم مردم قدرت خرید دارند، دست خودروسازان چینی قرار دارد و با قدرت بیشتری نسبت به گذشته، این بازه قیمتی را در دست دارند و برای حفظ آن هر روز به مدلهای خود در این بازه قیمتی جذاب اضافه میکنند تا مشتری حق انتخاب بیشتر داشته باشد.
اما به نظر می رسد که چینی ها متوقف نشده اند و با توجه به علاقه ایرانی ها برای تعویض خودرو در طول چند سال استفاده، قصد دارند روی این موج عطش سودآوری کنند. به طور مثال شاید خیلی از کسانی که در سالهای 93 یا 94 خودرویی در حدود 70 تا 90 میلیون تومان تهیه کرده بودند بر این باور بودهاند که بعد از 2 تا 3 سال استفاده خودروی خود را با یک رده بالاتر جایگزین کنند و حتی به فکر خودروهای کرهای و یا ژاپنی کار کرده نیز هستند. اما اتفاقی که در عمل رخ داد، غیر این بود و شرایط اقتصادی کل برنامهریزی آنها را به هم زد و قیمت خودروهای کرهای و ژاپنی بسیار فراتر از آن چیزی که تصور میشود افزایش داشته و حال کسانی که بعد از سوار شدن یک خودروی چینی، قصد سوار شدن به یک خودرویی با برند کرهای و یا ژاپنی را داشتند، باز هم با گزینههایی چینی روبرو خواهند بود، گزینههایی که در چهره، امکانات و آپشن متنوع و حتی در مورد ایمنی قابل توجه هستند. اما این بار با پرداخت حدود 140 تا 150 میلیون تومان به جای سوار شدن بر یک خودروی کرهای و یا ژاپنی، باز هم باید خودرویی چینی را در آن بازه قیمت تجربه کنند.
اما از حق نگذریم خودروهایی که در این بازه قیمتی حضور خواهند داشت، بسیار با کیفیت و قدرتمندتر از قبل شدهاند و این در حالی است که در این رده قیمتی خودروهای جمع و جور شهری فرانسوی نیز از روی خط تولید داخلیها به بازار نیز عرضه خواهند شد و باید با این چینی های پر زرق و برق رقابت کنند. اما این احتمال نیز وجود دارد که با فشار بیشتر تحریمها، تامین قطعات محصولات غیر چینی کمی با مشکل مواجه شود و داستان تکراری محصولات پژو در زمانی تحریمهای قبلی مجدداً تکرار شود.
باید آینده بازار خودروی ایران و مخصوصاً در بازههای ارزانتر و پرطرفدارتر را به دست چینیها بدانیم. چینیهایی که در زمان برجام پرقدرت با رقبا رقابت کردند و حال نیز با تحریمها، شاهد افول و ضعیف شدن رقبای جدی خود خواهند بود.