برقی سازی آینده واضح صنعت خودرو به حساب می‌آید و تاکنون محصولات متنوعی توسط شرکت‌های مختلف ساخته و روانه بازار شده‌اند. خودروهای برقی باید از ایمنی و کارایی مناسب برخوردار باشند و ظاهری آینده‌نگرانه یا حداقل مدرن را به نمایش بگذارند. با این حال برخی کمپانی‌ها تنها تجهیز به باتری را به عنوان اساس کار خودروهای برقی در نظر گرفته و معیارهای مهمی همچون سرعت و کارایی را نادیده گرفته‌اند. نتیجه این طرز تفکر مجموعه‌ای از فجیع‌ترین خودروهای برقی در تمام ادوار را به وجود آورده است.
خودروی برقی GEM
GEMنخستین خودروی الکتریکی ساخته شده در سال ۱۹۹۸ توسط شرکت GEM، تنها ۳۲ کیلومتر بر ساعت سرعت داشت. این ماشین به سبک گلف کارت طراحی شده و از قدرت مانور آفرود برخوردار بود. جم توسط برخی شرکت‌ها و فرودگاه‌ها برای جابجایی سبک مورد استفاده قرار می‌گرفت، ولی عملا کارایی خاصی نداشت. با این وجود بد نیست بدانید جم بیش از یک دهه به تولید رسید و حتی برخی کلکسیونرها به دنبال خرید آن هستند.
زاگاتو وولپ
Zagato Volpe وولپ (Volpe) کوچک‌ترین خودروی برقی است که تاکنون ساخته شده و به سبب جثه کوچک، در یک آسانسور نیز جای می‌گیرد. کابین ولپه میز بسیار کوچک و ناکارآمد بود، به طوری که یک بزرگسال بالغ به‌سختی می‌توانست روی صندلی آن بنشیند. هیچ فضایی برای حمل وسیله اضافی در کابین وجود نداشت. جثه کوچک وولپ همچنین خطرات بسیاری در جاده به همراه داشت، چون به‌راحتی در نقطه کور ماشین‌های دیگر قرار می‌گرفت. جالب اینکه قیمت ماشین از ۹ هزار دلار آغاز می‌شد. درب‌های سبک قیچی و سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت، تنها مزایای این خودرو محسوب می‌شدند.
مایلز ZX40
Miles ZX40 ژاپنی‌ها معروف به تولید محصولات باکیفیت هستند، ولی ZX40 به عنوان یک محصول مشترک بین فاو و دایهاتسو، یک لکه ننگ در کارنامه خودروسازی ژاپن به حساب می‌آید. مایلز در سال ۲۰۰۴ تأسیس و در سال ۲۰۱۳ به سبب بدهی مالی، ورشکسته شد. جالب اینکه محصولات مایلز همگی با تمرکز روی سرعت پایین ساخته شدند. به عنوان مثال، ZX40 تنها ۴۰ کیلومتر بر ساعت سرعت داشت. محصولات مایلز با این محدودیت به تولید انبوه رسیدند، ولی به دلایل مختلف از جمله قیمت بالا، سرعت پایین و عملکرد ضعیف، مورد استقبال مشتریان قرار نگرفتند.
گورژل ایتایپو
Gorgel Itaipu گورژل ایتایپو یک محصول برزیلی است که به عنوان زشت‌ترین خودروی الکتریکی عرضه‌شده در آمریکای جنوبی یاد می‌شود. سرعت این ماشین به ۵۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسید و به‌هیچ‌وجه قابل‌استفاده در ساعات شب نبود، چون چراغ‌های جلو تمام انرژی باتری را مصرف می‌کردند. گویا سازندگان این خودرو به‌جز تمرکز روی برقی بودن، هیچ فکر دیگری در سر نداشتند. حجم هندسی متحرک از لحاظ پایداری نیز حرفی برای گفتن نداشت و یک فاجعه رانندگی در جاده بود.
پژو آیون
Peugeot ION پژو Ion را می‌توان نسخه‌ای از سیتروئن C-Zero در نظر گرفت که نام متفاوتی برای آن انتخاب شده است. پژو با ساخت آیون می‌خواست با خودروی الکتریکی و گران‌قیمت میتسوبیشی iMiEV رقابت کند. اما کارایی و عملکرد آیون به‌اندازه‌ای ضعیف بود که شرکت فرانسوی به جای خرید، مشتریان را ترغیب به کرایه خودرو می‌کرد.
ماهیندرا E2o
Mahindra E2o ماهیندرا E2o در صورت شارژ کامل باتری قادر به پیمایش مسافتی حدود ۱۲۰ کیلومتر بود. این خودرو همچنین در عرض ۱۸ ثانیه می‌توانست از حالت سکون به سرعت ۸۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. ماهیندرا E2o به عنوان یک هاچبک مدرن برای رفت‌وآمدهای شهری روانه بازار شد و شامل تکنولوژی‌های جذاب و متنوعی بود، ولی کارایی و عملکرد ضعیفی داشت. ای۲اُو در سال ۲۰۱۶ روانه بازار انگلستان شد. ولی ۱۳ ماه بعد، تمام نمونه‌ها جمع‌آوری و مبلغ خودرو به طور کامل به خریداران بازگردانده شد.
کوربین اسپارو
Corbin Sparrow کوربین اسپارو یکی از زشت‌ترین سه‌چرخه‌های ساخته شده در تمام ادوار و البته یکی از فجیع‌ترین خودروهای برقی به شمار می‌آید. این ماشین در ابتدا قرار بود توسط پیتزا دومینوز جهت تحویل سفارش مورد استفاده قرار گیرد. کوربین اسپارو تنها با یک درب و در دو نسخه هاچبک و پاستیلی به عرضه درآمد، هرچند تفاوت چندانی بین دو نسخه وجود نداشت. این ماشین به طور میانگین می‌توانست تا ۱۱۲ کیلومتر بر ساعت سرعت بگیرد که یک عدد عالی برای خودروی متعلق به سال ۱۹۹۹ بود. باتری کوربین اسپارو می‌توانست ۶۴ کیلومتر مسافت را تحت پوشش قرار دهد. به‌جز این دو مزیت، هیچ جنبه کارآمد دیگری در اسپارو وجود نداشت و قیمت ۳۰ هزار دلاری آن به‌هیچ‌وجه توجیه‌پذیر نبود.
سینکلر C5
Sinclair C5 سینکلر C5 در حقیقت یک پروژه سرگرم‌کننده برای یک مخترع ثروتمند انگلیسی به نام سر کلایو سینکلر بود. وی اصرار داشت که علیرغم سه‌چرخه بودن، C5 یک وسیله نقلیه است، نه یک خودرو. به هر حال، C5 در سال ۱۹۸۵ رونمایی شد و صرف‌نظر از معایب مختلف، یک ایراد بزرگ ایمنی داشت؛ باتری خودرو ضدآب نبود. ماشین سینکلر لقب «نمونه بدنام شکست پس از جنگ» را به خود گرفت.
خودروی برقی Flybo
Flybo خودروی برقی Flybo محصولی از کمپانی شندونگ هایویونگ است که توانست به بازار ایالات‌متحده راه پیدا کند. این خودرو ظاهری زیبا و مقبول داشت، ولی کابین آن به دلیل مونتاژ افتضاح قطعات و استفاده از متریال ارزان و بی‌کیفیت مورد انتقاد مشتریان قرار گرفت. بدتر از همه، سیستم اطلاعات سرگرمی قدیمی و منسوخی بود که تضاد فراوانی با ماهیت خودروهای برقی داشت.
جنرال موتور EV1
GM EV1 بدشانسی است که نخستین خودروی برقی تولیدشده به صورت انبوه، در لیست بدترین خودروهای برقی در تمام ادوار قرار گیرد. پس از رونمایی از کانسپت EV1، این خودرو موردتمجید بسیاری قرار گرفت. ولی محصول نهایی اختلاف بسیاری با نمونه کانسپت داشت و عملکرد آن به‌هیچ‌وجه نتوانست رضایت خریداران را به خود جلب کند. خودروی برقی جنرال موتور تنها سه سال در بازار بود، سپس تمام مدل‌ها جمع‌آوری شدند و از بین رفتند و بدین ترتیب، EV1 به عنوان یک ماشین بحث‌برانگیز در خاطره‌ها به ثبت رسید.
